1 David deixou Gate e foi-se esconder na caverna de Adulão, onde aliás em breve se lhe juntaram os irmãos e outros parentes. E mais gente ainda começou a vir ter com ele - pessoas que de alguma maneira se encontravam em apertos, ou endividados, ou revoltados por qualquer coisa - de tal forma que reuniu à sua volta uns quatrocentos homens.

3 Mais tarde David foi a Mizpá, em Moabe, pedir licença ao rei para deixar viver ali seus pais, sob protecção real, até saber o que Deus faria dele. E lá ficaram então todo o período em que David se manteve no seu refúgio fortificado.

5 Um dia, o profeta Gad disse a David para deixar a caverna e voltar para a terra de Judá. David foi pois para a floresta de Herete. Rapidamente a sua chegada a Judá chegou aos ouvidos de Saul, que se encontrava em Gibeá naquela altura, instalado debaixo dum carvalho, jogando com a lança, rodeado da corte.

7 Ouçam-me bem, gente de Benjamim! exclamou o rei quando recebeu a notícia. Será porque David vos prometeu campos, vinhas e postos no exército para toda a gente, será por isso que estão todos contra mim? Porque é que não houve um só sequer de vocês que me tivesse avisado de que o meu próprio filho tinha feito aliança com David! Vocês não têm pena nenhuma de mim! Pensem só no que me acontece: o meu próprio filho encorajando David a vir aqui matar-me!

9 Doegue, o edomita, que ali estava, acompanhando a corte de Saul, pediu para falar: Quando estive em Nobe vi David a conversar com o sacerdote Abimeleque. Este consultou o Senhor sobre o que David havia de fazer e depois deu-lhe alimento, mais a espada de Golias.

11 O rei convocou imediatamente Abimeleque, assim como os outros sacerdotes em Nobe. Quando estes chegaram, Saul gritou: Ouve lá, tu, filho de Aitube!Estou a ouvir, meu senhor!, respondeu Abimeleque a tremer.

13 Porque é que tu e David conspiraram contra mim. Porque lhe deste de comer, mais uma espada, e ainda consultaram Deus a favor dele? Porque é que o encorajaste a revoltar-se contra mim e vir aqui atacar-me?

14 Mas, senhor, haverá entre os vossos servos alguém que vos seja mais fiel do que o vosso genro? Porque razão é ele afinal vosso pajem e dos membros mais honrados da vossa corte? Nem foi esta, com certeza, a primeira vez que consultei o Senhor a favor dele! Não é justo que eu seja acusado, mais a minha família, dessas coisas que ouvi; nós nada sabíamos de semelhante conspiração!

16 Terás de morrer, Abimeleque, tu e toda a tua família!, gritou-lhe o rei. Depois,

17 dirigindo-se aos ajudantes: Matem estes sacerdotes, porque são aliados na conspiração de David; eles bem sabiam que ele andava fugido e nada me disseram! No entanto os soldados recusaram fazer mal aos sacerdotes.

18 Então Saul disse para Doegue: Faz tu isso. Doegue foi para eles e matou-os, oitenta e cinco sacerdotes, no total, todos trazendo as vestimentas sacerdotais.

19 Depois foi a Nobe, à cidade dos sacerdotes, e matou as famílias dos sacerdotes - homens, mulheres, crianças e até bebés; assim como bois, jumentos e cordeiros.

20 Só Abiatar, um dos filhos de Abimeleque conseguiu escapar e fugir para junto de David, e lhe contou o que acontecera. Ao ouvir isto, David exclamou: Eu já estava à espera disto! Quando vi ali Doegue, fiquei logo com a certeza de que Saul havia de ser avisado. Fui eu o culpado da morte de toda a tua família.

23 Fica comigo e proteger-te-ei como à minha própria vida. Só poderão fazer-te mal depois de me tirarem a vida.

1 Niin Daavid lähti sieltä ja pääsi pakoon Adullamin luolaan. Ja kun hänen veljensä ja koko hänen isänsä perhe kuulivat sen, tulivat he sinne hänen luoksensa.

2 Ja hänen luoksensa kokoontui kaikenlaista ahdingossa olevaa, velkaantunutta ja katkeroitunutta väkeä, ja hän rupesi heidän päämiehekseen. Näin liittyi häneen noin neljäsataa miestä.

4 Ja hän vei heidät Mooabin kuninkaan eteen; ja he jäivät tämän luo kaikeksi aikaa, minkä Daavid oli vuorilinnassa.

6 Ja Saul kuuli, että oli saatu vihiä Daavidista ja niistä miehistä, jotka olivat hänen kanssaan; ja Saul istui Gibeassa tamariskipuun alla kummulla, keihäs kädessä, ja kaikki hänen palvelijansa seisoivat hänen luonaan.

11 Silloin kuningas lähetti kutsumaan pappi Ahimelekin, Ahitubin pojan, ja koko hänen isänsä suvun, Noobin papit. Ja he tulivat kaikki kuninkaan luo.

19 Myös pappiskaupungin Noobin asukkaat hän surmasi miekan terällä, sekä miehet että naiset, sekä lapset että imeväiset; jopa raavaat, aasit ja lampaatkin hän tappoi miekan terällä.

20 Ainoastaan yksi Ahimelekin, Ahitubin pojan, poika, nimeltä Ebjatar, pelastui ja pakeni Daavidin luo.

21 Ja Ebjatar kertoi Daavidille, että Saul oli tappanut Herran papit.