1 A arca ainda ficou na Filisteia uns sete meses ao todo. Os filisteus por fim chamaram os seus sacerdotes e adivinhos, perguntando-lhes: Que vamos nós fazer com a arca de Deus? Que espécie de ofertas havemos de mandar a acompanhá-la, quando a enviarmos de volta para a sua terra?
3 Sim, em todo o caso devem devolvê-la com uma oferta a acompanhar, disseram. Enviem uma oferta de culpa, para que a praga seja suspensa. Se isto não acontecer, saberão que afinal não foi Deus quem mandou a praga.
4 Mas que oferta de culpa vamos nós mandar? Mandem cinco modelos, em ouro, do tumor causado pela praga e cinco outros modelos, em ouro, dos ratos que devastaram a terra toda - as cidades principais e as outras povoações. Se assim fizerem e depois derem louvores ao Deus de Israel, é possível que ele faça parar de vos perseguir, a vocês e aos vossos deuses.
6 Mas não sejam teimosos e rebeldes, como o foram o Faraó e os egípcios, que não deixaram partir Israel sem que Deus os tivesse destruído com pragas tremendas.
7 Façam então um carro novo, atrelem-lhe duas vacas que tenham tido crias há pouco tempo e que nunca tenham levado um jugo; separem as crias delas, mantendo-as no estábulo. Ponham a arca de Deus no carro, e ao lado um cofre com os modelos, em ouro, dos ratos e dos tumores, e deixem as vacas partir na direcção que quiserem. Se atravessarem o limite da nossa terra em Bete-Semes, então ficarão a saber que foi Deus quem trouxe este grande mal sobre nós; se não, é porque se tratou simplesmente de um acaso, não foi nada enviado por Deus.
10 Deram pois execução a estas indicações. Duas vacas, que ainda amamentavam as crias, foram atreladas a um carro e os bezerros encerrados no estábulo. Puseram depois a arca, mais o cofre contendo os ratos e os tumores de ouro, em cima do carro. E logo as vacas se encaminharam directamente em direcção a Bete-Semes, berrando à medida que iam andando; os governadores filisteus seguiram o carro até lá, até à fronteira. O povo daquela localidade israelita estava a ceifar o trigo no vale; e ao verem chegar a arca exultaram de alegria!
14 O carro veio até ao campo de um homem chamado Josué e parou ao pé duma grande rocha. A gente dali fez uma grande fogueira com a própria madeira do carro, matou as vacas e ofereceram-nas em sacrifício ao Senhor, como holocausto. Vários homens da tribo de Levi desceram previamente do carro a arca mais o cofre com os ratos e os tumores de ouro, e colocaram-nos sobre aquela grande pedra. Muitos outros holocaustos e sacrifícios foram oferecidos ao Senhor naquele dia pela povoação de Bete-Semes.
16 Os cinco governadores filisteus, depois de terem ficado a ver aquilo durante um certo tempo, retiraram-se, regressando a Ecrom no mesmo dia.
17 Os cinco modelos de tumores que tinham sido enviados pelos filisteus como oferta de expiação de culpa ao Senhor representavam ofertas por cada uma das cinco cidades dos filisteus: Asdode, Gaza, Aquelom, Gate e Ecrom.
18 Os ratos de ouro eram para aplacar a ira de Deus, em representação das outras cidades filistéias, tanto as que tinham muralhas como as povoações do campo, e que eram controladas pelos cinco governadores principais. (Note-se até que aquela grande rocha em Bete-Semes, que foi testemunha destes acontecimentos, pode ainda ser vista hoje, no campo de Josué.)
19 Aconteceu no entanto que o Senhor teve de matar setenta homens de Bete-Semes, porque se atreveram a olhar, por curiosidade, para dentro da arca. O povo entristeceu-se por causa daquele grande destroço feito entre a população.
20 Mas quem é que pode manter-se perante Jeová, este Deus santo?, gritavam. Para onde havemos nós de mandar daqui a arca?
21 E resolveram enviar mensageiros a Quiriate-Jearim dizendo-lhes que os filisteus tinham enviado a arca do Senhor. Venham buscá-la, pediram-lhes.
1 Herran arkki oli filistealaisten maassa seitsemän kuukautta.
5 Tehkää siis ajoksistanne kuvat, samoin hiiristänne, jotka hävittävät maata, ja antakaa kunnia Israelin Jumalalle. Kenties hän silloin hellittää kätensä teistä, teidän jumalistanne ja maastanne.
6 Miksi te paadutatte sydämenne, niinkuin egyptiläiset ja farao paaduttivat sydämensä? Eivätkö he, sittenkuin hän oli näyttänyt heille voimansa, päästäneet israelilaisia menemään?
7 Niin tehkää nyt uudet vaunut ja ottakaa kaksi imettävää lehmää, joiden niskassa ei ole iestä ollut, ja valjastakaa lehmät vaunujen eteen, mutta ajakaa vasikat kotiin, pois niiden jäljestä.
8 Ja ottakaa Herran arkki ja asettakaa se vaunuihin ja pankaa ne kultakalut, jotka annatte hänelle hyvitykseksi, lippaaseen sen viereen, ja lähettäkää se menemään.
10 Miehet tekivät niin; he ottivat kaksi imettävää lehmää ja valjastivat ne vaunujen eteen, mutta niiden vasikat he jättivät kotiin.
11 Ja he panivat Herran arkin vaunuihin ynnä lippaan, kultahiiret ja paiseittensa kuvat.
12 Ja lehmät menivät suoraan Beet-Semestä kohti; ne kulkivat koko ajan samaa tietä, poikkeamatta oikealle tai vasemmalle, ja ammuivat lakkaamatta. Ja filistealaisten ruhtinaat seurasivat niitä Beet-Semeksen alueelle asti.
13 Mutta Beet-Semeksessä oltiin leikkaamassa nisua laaksossa. Kun he nostivat silmänsä, näkivät he arkin; ja he ilostuivat nähdessään sen.
14 Vaunut tulivat beet-semekseläisen Joosuan pellolle ja pysähtyivät sinne; ja siellä oli suuri kivi. Ja he hakkasivat vaunut haloiksi ja uhrasivat lehmät polttouhriksi Herralle.
15 Ja leeviläiset nostivat maahan Herran arkin ja sen vieressä olevan lippaan, jossa kultakalut olivat, ja panivat ne sille suurelle kivelle. Ja Beet-Semeksen miehet uhrasivat sinä päivänä Herralle polttouhreja ja teurasuhreja.
16 Katseltuaan tätä ne filistealaisten viisi ruhtinasta palasivat samana päivänä Ekroniin.
17 Nämä ovat ne kultapaiseet, jotka filistealaiset antoivat Herralle hyvitykseksi: yksi Asdodin puolesta, yksi Gassan puolesta, yksi Askelonin puolesta, yksi Gatin puolesta ja yksi Ekronin puolesta.
18 Mutta kultahiiriä oli yhtä monta, kuin oli kaikkiaan filistealaisten kaupunkeja viidellä ruhtinaalla, niin hyvin varustettuja kaupunkeja kuin linnoittamattomia kyliä, suureen Aabel-kiveen asti, jolle he laskivat Herran arkin ja joka on vielä tänäkin päivänä beet-semekseläisen Joosuan pellolla.
19 Mutta Herra surmasi Beet-Semeksen miehiä sentähden, että he olivat katsoneet Herran arkkia; hän surmasi kansasta seitsemänkymmentä miestä, viisikymmentä tuhatta miestä; ja kansa suri sitä, että Herra oli surmannut niin paljon kansaa.