1 Samuel dirigiu-se de novo ao povo: Fiz portanto como pediram. Dei-vos um rei,
2 que está agora à frente dos vossos destinos. Eu estou já velho e encanecido. Partirei, mas ficam os meus filhos convosco. Quanto a mim, estive ao serviço de todo o povo desde a minha meninice. Agora, diante do Senhor e daquele que ele ungiu como rei, digam-me a quem defraudei, ficando-lhe com algum boi ou jumento. Alguma vez vos enganei ou oprimi? Alguma vez me deixei aliciar com presentes? Digam-me pois, para que possa restituir qualquer dívida que tenha para convosco.
4 Não, responderam-lhe, em nada nos defraudaste nem oprimiste. Nunca te deixaste vender com presentes de espécie alguma.
5 Portanto o Senhor e o seu ungido rei são testemunhas de que nunca vos explorei, declarou Samuel.Sim, é verdade, responderam.
6 Foi o Senhor quem escolheu Moisés e Arão, continuou Samuel, e que trouxe os vossos antepassados para fora do Egipto. Agora dêem atenção, e deixem que vos recorde, perante Deus, todas as boas coisas que ele vos fez, a vocês a aos vossos pais.
8 Quando os israelitas ainda estavam no Egipto e clamaram ao Senhor, enviou-lhes Moisés e Arão para que os trouxesse a esta terra. Mas em breve se esqueceram do Senhor seu Deus, por isso permitiu que fossem vencidos por Sísera, o general do exército do rei Hazor, e pelos filisteus e ainda pelo rei de Moabe.
10 Após isso clamaram de novo ao Senhor e confessaram que tinham pecado, desviando-se dele e adorando os ídolos de Baal e de Astarote. E garantiram, 'Só a ti adoraremos, somente a ti, se nos livrares dos nossos inimigos'. Ora o Senhor enviou Gedeão, Baraque, Jefta e Samuel para vos livrar, e ficaram a viver em segurança.
12 Aconteceu também que, quando estavam com medo de Naás, o rei dos amonitas, vocês vieram ter comigo dizendo que queriam um rei que reinasse sobre vocês. No entanto o Senhor vosso Deus era já um rei para vocês; ele sempre foi o vosso rei. Pois bem, aqui está o rei que escolheram. Pediram-no, e o Senhor respondeu ao vosso requerimento.
14 Portanto, se respeitarem e adorarem o Senhor e obedecerem aos seus mandamentos, sem se insurgirem contra Deus, e se, tanto vocês como o vosso rei, seguirem os caminhos do Senhor vosso Deus, tudo vos correrá bem. Caso contrário, se se revoltarem contra os mandamentos de Deus e recusarem acatá-los, a sua mão se tornará pesada sobre vocês, tal como o foi sobre os vossos antepassados.
16 Quero que dêem agora bem atenção a uma intervenção milagrosa da parte do Senhor. Sabem bem que normalmente não chove nesta altura do ano, durante o tempo da ceifa. Mas vou orar ao Senhor, e ele mandará uma trovoada e chuva hoje, para que se dêem conta da extensão da vossa maldade, pedindo um rei!
18 Samuel então clamou ao Senhor, que mandou trovões e chuva. O povo ficou muito temeroso do Senhor e de Samuel.
19 Ora já ao Senhor por nós, se não vamos todos morrer!, gritaram a Samuel. Reconhecemos que acrescentámos aos nossos pecados ainda mais este, de ter pedido um rei para nós.
20 Não estejam com medo, tranquilizou-os Samuel. É certo que fizeram mal, mas agora a questão é estarem certos de que adoram o Senhor com verdadeiro entusiasmo e que não se desviam dele, de forma alguma. Dos outros deuses, nenhum há que possa salvar-vos.
22 O Senhor não abandonará o seu povo escolhido; tal coisa, a suceder, seria um descrédito para o seu grande nome. Ele fez de vocês uma nação especial, para si próprio; foi essa a sua vontade.
23 Quanto a mim, pois, longe de mim o pecar contra o Senhor, deixando de orar por vocês; e hei-de continuar a ensinar-vos o que é bom e o que é recto.
24 Confiem no Senhor e adorem-no com sinceridade; lembrem-se das coisas tremendas que fez por vocês. Mas se continuarem a pecar, tanto vocês como o vosso rei serão destruídos.
2 Ja nyt on teidän kuninkaanne käyvä teidän edellänne, kun minä olen tullut vanhaksi ja harmaaksi-ovathan jo minun poikani teidän keskellänne. Mutta minä olen käynyt teidän edellänne nuoruudestani tähän päivään asti.
7 Astukaa nyt esiin, minä haastan teidät tuomiolle Herran edessä kaikista Herran vanhurskaista teoista, jotka hän on teille ja teidän isillenne tehnyt.
8 Kun Jaakob oli tullut Egyptiin, huusivat teidän isänne Herraa, ja Herra lähetti Mooseksen ja Aaronin viemään teidän isänne pois Egyptistä ja sijoittamaan heidät tähän paikkaan.
9 Mutta he unhottivat Herran, Jumalansa. Silloin hän myi heidät Siiseran, Haasorin sotapäällikön, käsiin ja filistealaisten käsiin ja Mooabin kuninkaan käsiin, ja nämä sotivat heitä vastaan.
10 Niin he huusivat Herraa ja sanoivat: 'Me olemme syntiä tehneet, kun hylkäsimme Herran ja palvelimme baaleja ja astarteja; mutta vapauta nyt meidät vihollistemme käsistä, niin me palvelemme sinua'.
11 Ja Herra lähetti Jerubbaalin, Bedanin, Jeftan ja Samuelin ja vapautti teidät ympärillä asuvain vihollistenne käsistä, niin että saitte asua turvassa.
12 Mutta kun te näitte Naahaan, ammonilaisten kuninkaan, hyökkäävän teitä vastaan, sanoitte te minulle: 'Ei, vaan kuningas hallitkoon meitä', vaikka Herra, teidän Jumalanne, on kuninkaanne.
13 Tässä on nyt kuningas, jonka te valitsitte ja jota anoitte: katso, Herra on antanut teille kuninkaan.
14 Jos te pelkäätte Herraa ja palvelette häntä, kuulette hänen ääntänsä ettekä niskoittele hänen käskyjänsä vastaan, niin te seuraatte Herraa, Jumalaanne, sekä te että kuningas, joka teitä hallitsee.
15 Mutta jollette kuule Herran ääntä, vaan niskoittelette hänen käskyjänsä vastaan, niin Herran käsi on oleva teitä vastaan, niinkuin oli myös teidän isiänne vastaan.
16 Astukaa nyt esiin ja katsokaa tätä suurta tekoa, jonka Herra tekee teidän silmienne edessä.
18 Ja Samuel huusi Herraa, ja Herra antoi ukkosenjylinän ja sateen sinä päivänä. Ja kaikki kansa pelkäsi suuresti Herraa ja Samuelia.
21 Älkää poiketko seuraamaan turhia jumalia, joista ei ole hyötyä eikä apua, sillä turhia ne ovat.
22 Suuren nimensä tähden Herra ei hylkää kansaansa, koska Herra on tahtonut tehdä teidät omaksi kansaksensa.
23 Ja pois se minusta, että tekisin sen synnin Herraa vastaan, että lakkaisin rukoilemasta teidän puolestanne ja opettamasta teille hyvää ja oikeata tietä.
24 Peljätkää vain Herraa ja palvelkaa häntä uskollisesti kaikesta sydämestänne. Sillä katsokaa, kuinka suuria hän on teille tehnyt.