1 Pegou então num recipiente contendo azeite e derramou-lho sobre a cabeça; beijou-o no rosto e disse-lhe: Estou a fazer isto porque o Senhor te designou para seres o rei do seu povo Israel.

2 Depois de me deixares, verás dois indivíduos junto ao túmulo de Raquel, em Zelza, na terra de Benjamim; dir-te-ão que os jumentos já foram encontrados, e que o teu pai está preocupado contigo e a perguntar-se: 'Mas onde estará o meu filho?'

3 Quando chegares ao carvalho de Tabor verás três homens vindo na tua direcção, os quais vão adorar Deus em Betel; um deles trás consigo três cabritinhos, outro, três pães e o terceiro tem um garrafão com vinho.

4 Eles hão-de cumprimentar-te e oferecer-te-ão dois dos pães, que deverás aceitar.

5 Após isso virás até Gibeate-Eloim, conhecido por o outeiro de Deus, onde está a guarnição dos filisteus. Quando lá chegares encontrarás um grupo de profetas descendo o outeiro e tocando vários instrumentos, um saltério, um tamborim, uma flauta e uma harpa e profetizando ao mesmo tempo.

6 Nessa altura o Espírito do Senhor virá sobre ti com poder, e profetizarás no meio deles; sentir-te-ás e actuarás como uma pessoa diferente. A partir daquela altura, as tuas decisões basear-se-ão no que melhor te parecer, de acordo com as circunstâncias, porque o Senhor te guiará. Vai então para Gilgal e espera sete dias por mim, porque hei-de lá ir para sacrificar holocaustos e sacrifícios de paz. Dar-te-ei mais instruções quando lá chegar.

9 Depois de se despedir, ao encetar o caminho de regresso, Deus deu a Saul uma nova atitude, e todas as profecias de Samuel se realizaram. Quando ele e o criado chegaram ao outeiro de Deus, depararam com os tais profetas que vinham na direcção deles, e o Espírito do Senhor desceu sobre ele, começando também a profetizar.

11 Quando as pessoas que o conheciam ouviram aquilo exclamaram: O quê? Saul um profeta? E um dos seus vizinhos acrescentou: E com um pai como o dele? É esta a origem do provérbio que diz: Está Saul também entre os profetas?

13 Quando Saul acabou de profetizar, subiu o resto do outeiro até ao altar. Um tio dele perguntou-lhe nessa altura: Mas então por onde é que tu andaste? Fomos à procura dos jumentos, e não pudemos encontrá-los; depois resolvemos ir ao profeta Samuel para lhe perguntar onde poderiam estar os animais.

15 Ah sim? E que foi que ele disse?, perguntou-lhe o tio.

16 Que os jumentos já tinham sido encontrados! Mas Saul não quis contar o resto, que tinha sido ungido como rei.

17 Samuel convocou todo o povo para uma assembleia em Mizpá, e deu-lhe esta mensagem do Senhor Deus: Trouxe-te do Egipto e resgatei-te de todas as nações que te torturavam. Mas ainda que tenha feito tantas coisas a teu favor, rejeitas-te-me e disseste: 'Queremos antes ter um rei!'. Pois bem, apresentem-se todos perante o Senhor, tribo a tribo, família a família.

20 Samuel chamou portanto os chefes de tribo, todos juntamente, perante o Senhor, e a tribo de Benjamim foi escolhida por sorteio sagrado. Depois trouxe cada família de Benjamim perante o Senhor, e foi escolhida a família de Matri. Até que finalmente, sempre por sorteio sagrado, foi seleccionado Saul, filho de Cis. Mas quando foram à sua procura, tinha desaparecido!

22 E perguntaram ao Senhor: Onde é que ele estará? Estará aqui entre nós? O Senhor respondeu: Está escondido entre a bagagem.

23 Foram então lá buscá-lo, trouxeram-no e puseram-no no meio de toda a gente - ele sobressaía em altura, acima dos ombros, em relação a fosse quem fosse!

24 Samuel disse a todos: É este o homem que o Senhor escolheu para vosso rei. Não há outro igual em todo Israel!E o povo inteiro gritou: Viva o rei!

25 Samuel expôs-lhes novamente os direitos e deveres de um rei; escreveu-os num livro e guardou-o perante o Senhor. Depois despediu o povo.

26 Quando Saul foi para casa, em Gibeá, formou-se um grupo de homens, cujo coração foi tocado pelo Senhor, que se tornaram seus companheiros constantes. Houve no entanto alguns marginais que exclamavam: Mas como é que esse indivíduo nos pode livrar? E desprezaram-no, recusando trazer-lhe presentes. Porém Saul não ligou a isso.

2 Kun sinä tänä päivänä lähdet minun luotani, kohtaat sinä Raakelin haudan luona Selsahissa Benjaminin rajalla kaksi miestä; ne sanovat sinulle: 'Aasintammat, joita olet lähtenyt etsimään, ovat löytyneet; katso, isäsi on heittänyt mielestään aasintammat, kun on levoton teidän tähtenne ja sanoo: Mitä minä voisin tehdä poikani avuksi?'

3 Ja kun menet siitä edemmäksi ja tulet Taaborin tammelle, tulee siellä sinua vastaan kolme miestä menossa Jumalan eteen Beeteliin. Yksi kantaa kolmea vohlaa, toinen kantaa kolmea leipäkakkua, ja kolmas kantaa viinileiliä.

4 Ne tervehtivät sinua ja antavat sinulle kaksi leipää; ota ne heiltä.

5 Senjälkeen sinä tulet Jumalan Gibeaan, jossa filistealaisten maaherrat ovat. Ja tullessasi sinne kaupunkiin sinä kohtaat joukon profeettoja, jotka tulevat alas uhrikukkulalta hurmoksissaan, harppu, vaskirumpu, huilu ja kannel edellänsä.

6 Ja Herran henki tulee sinuun, ja sinäkin joudut hurmoksiin niinkuin hekin; ja sinä muutut toiseksi mieheksi.

7 Ja kun nämä ennusmerkit käyvät toteen, niin tee, mikä tehtäväksesi tulee, sillä Jumala on sinun kanssasi.

9 Ja kun hän käänsi selkänsä lähteäksensä Samuelin luota, muutti Jumala hänen sydämensä; ja kaikki nämä ennusmerkit kävivät sinä päivänä toteen.

10 Ja kun he tulivat sinne, Gibeaan, niin katso, joukko profeettoja tuli häntä vastaan. Silloin Jumalan henki tuli häneen, ja hänkin joutui hurmoksiin heidän keskellänsä.

13 Päästyään hurmoksista hän meni uhrikukkulalle.

17 Sitten Samuel kutsui kansan koolle Herran eteen Mispaan.

20 Niin Samuel antoi kaikkien Israelin sukukuntien astua esiin; ja arpa osui Benjaminin sukukuntaan.

21 Kun hän sitten antoi Benjaminin sukukunnan astua esiin suvuittain, osui arpa Matrin sukuun; sen jälkeen osui arpa Sauliin, Kiisin poikaan. Mutta kun häntä etsittiin, ei häntä löydetty.

23 Niin he juoksivat ja toivat hänet sieltä, ja kun hän asettui kansan keskelle, niin hän oli päätänsä pitempi kaikkea kansaa.

25 Ja Samuel julisti kansalle kuninkuuden oikeudet, kirjoitti ne kirjaan ja asetti sen Herran eteen. Sitten Samuel päästi kaiken kansan menemään, kunkin kotiinsa.

26 Ja myöskin Saul meni kotiinsa Gibeaan, ja hänen kanssaan meni sotaväki, ne, joiden sydämiä Jumala oli koskettanut.