1 A certa altura os filisteus convocaram o seu exército e prepararam-se para nova guerra contra Israel. Vem ajudar-nos a combater, disse o rei Aquis a David e aos seus companheiros.

2 Está bem, concordou David. Verás em breve como podemos ser-vos úteis.Se assim for, tornar-te-ás meu escudeiro para toda a vida, acrescentou Aquis.

3 (Entretanto Samuel tinha morrido e Israel chorara o seu desaparecimento. Foi enterrado em Ramá, sua cidade natal. Note-se também que Saul tinha banido da terra de Israel tudo o que era bruxaria e consulta dos mortos.)

4 Os filisteus, pois, acamparam em Sunem, e Saul, mais os seus batalhões, em Gilboa. Quando Saul viu o vasto exército que os inimigos constituíam, ficou paralisado de terror e perguntou ao Senhor o que deveria fazer. No entanto o Senhor recusou responder-lhe, fosse por sonhos fosse através do urim ou mesmo pelos profetas. Então Saul deu instruções aos seus ajudantes para tentarem encontrar alguém que consultasse o espírito dos mortos, e a quem perguntasse o que devia fazer; com efeito ainda acharam uma mulher que fazia isso, em Endor. Saul disfarçou-se, vestindo roupas de gente vulgar e dirigiu-se a casa dela, de noite, acompanhado por dois dos seus homens.Eu pretendia falar com um homem que já morreu, disse ele. Consegues chamar o seu espírito?

9 Mas tu queres que eu seja morta?, protestou ela. Sabes bem o que Saul mandou fazer a todos os adivinhos e feiticeiros. O que tu estás é a armar-me uma cilada!

10 Saul jurou-lhe solenemente que não a trairia. E por fim a mulher disse: Bom, e então quem é que tu queres que eu faça vir em espírito? Traz-me Samuel.

12 Quando a mulher viu Samuel, gritou: Enganaste-me! Tu és Saul!

13 Não tenhas medo de coisa nenhuma! Diz-me o que é que estás a ver.Vejo um espectro subindo da terra.

14 Como é que é ele?, perguntou Saul,É um ancião; está envolto numa túnica, respondeu-lhe aul viu então que se tratava de Samuel e inclinou-se perante ele.

15 Porque é que me incomodaste, fazendo-me subir?, perguntou-lhe Samuel.Porque estou profundamente perturbado. Os filisteus estão em guerra contra nós, Deus abandonou-me e não me responde, nem pelos profetas nem por sonhos. Por isso te chamei, para te perguntar o que devo fazer.

16 Mas Samuel respondeu: E por que razão me perguntas a mim, se o Senhor já te deixou e se tornou teu inimigo? Ele actuou tal como tinha dito antes e já te tirou o reino a ti para o dar ao teu rival David. Tudo isto veio sobre ti porque não obedeceste às instruções do Senhor, dando cumprimento ao ardor da sua ira sobre Amaleque. Agora, todo o exército de Israel será derrotado e destruído amanhã pelos filisteus. Tu e os teus filhos estarão aqui comigo.

20 Saul então caiu estendido no chão, fulminado de terror pelas palavras de Samuel. É preciso dizer que ele também se encontrava muito enfraquecido, pois não tinha comido nada em todo aquele dia. Quando a bruxa viu a reacção dele, e o estado em que tinha ficado, disse: Senhor, eu apenas obedeci às tuas ordens, com o risco da minha vida. Agora faz o que eu te digo - deixa-me dar-te qualquer coisa para comer, a fim de que ganhes forças para a viagem de regresso.

23 Ele recusou. No entanto os companheiros insistiram para que aceitasse a oferta da mulher; por fim acedeu e sentou-se à beira da cama. A mulher tinha em casa uma bezerra cevada que se apressou a degolar; amassou também farinha e cozeu uns bolos asmos. Trouxe a comida ao rei e aos outros; eles comeram, encetando depois a viagem de regresso naquela mesma noite.

3 Samuel oli kuollut, ja koko Israel oli pitänyt hänelle valittajaiset; ja he olivat haudanneet hänet hänen kaupunkiinsa Raamaan. Ja Saul oli toimittanut pois maasta vainaja-ja tietäjähenkien manaajat.

4 Ja filistealaiset kokoontuivat, ja he tulivat ja leiriytyivät Suunemiin. Niin Saulkin kokosi koko Israelin, ja he leiriytyivät Gilboaan.

5 Mutta kun Saul näki filistealaisten leirin, peljästyi hän, ja hänen sydämensä vapisi kovin.

6 Ja Saul kysyi Herralta, mutta Herra ei vastannut hänelle, ei unissa, ei uurimin eikä profeettain kautta.

17 Herra on tehnyt sen, minkä hän on minun kauttani puhunut: Herra on reväissyt kuninkuuden sinun kädestäsi ja on antanut sen toiselle, Daavidille.

18 Kun sinä et kuullut Herran ääntä etkä tehnyt Amalekille, mitä hänen hehkuva vihansa vaati, sentähden Herra on tänä päivänä tehnyt sinulle tämän.

20 Niin Saul siinä tuokiossa kaatui pitkin koko pituuttaan maahan, sillä hän peljästyi kovin Samuelin puheesta; myös olivat häneltä voimat lopussa, sillä vuorokauteen hän ei ollut syönyt mitään.

24 Ja vaimolla oli juottovasikka kotonaan; sen hän teurasti joutuin. Sitten hän otti jauhoja, sotki ne ja leipoi niistä happamattomia leipiä.

25 Ja hän toi ruuan Saulin ja hänen palvelijainsa eteen, ja he söivät. Sitten he nousivat ja lähtivät samana yönä.