1 Sendo já muito idoso, Samuel retirou-se e constituiu os seus filhos como juízes em seu lugar.
2 Joel, seu filho mais velho, e Abias estabeleceram os seus postos de juízo em Berseba; porém estes não andavam nos mesmos caminhos do seu pai, antes se deixaram levar pela cobiça, vendiam-se a troco de presentes, pervertendo a administração da justiça.
4 Finalmente os chefes de Israel reuniram-se em Ramá para debater o assunto com Samuel. Disseram-lhe então que depois de ele se ter retirado, as coisas já não corriam da mesma maneira, pois que os seus filhos não se conduziam rectamente. É melhor que nos dês um rei, como acontece com todas as outras nações que também têm um, pediram.
6 Este pedido, contudo, pareceu muito mal a Samuel, e foi aconselhar-se com o Senhor, em oração.
7 Faz como eles dizem, respondeu-lhe o Senhor, porque é a mim que eles estão a rejeitar, não a ti. O que não querem é que seja mais eu a reinar sobre eles. Já desde o tempo em que os tirei do Egipto que me têm constantemente esquecido e seguido outros deuses. E agora fazem contigo o mesmo. Faz pois como eles dizem, mas avisa-os de como se passarão as coisas quando tiverem um rei!
10 Então Samuel comunicou ao povo o que o Senhor lhe dissera:
11 Se insistem em ter um rei, saibam que este recrutará os vossos filhos e os porá a correr diante dos seus carros; outros serão tomados para fazerem as guerras, como soldados e oficiais; enquanto outros ainda irão, em serviço obrigatório, trabalhar para os campos; forçá-los-ão a lavrar as terras da coroa e a ir para as ceifas, sem renumeração; terão também de fazer as armas de guerra e os apetrechos dos carros de combate. Levará as vossas filhas, obrigando-as a trabalhar como cozinheiras, pasteleiras e perfumistas na sua corte. Tomará para si as vossas melhores terras, vinhas e olivais, dando-as aos seus amigos. Levará igualmente o dízimo das vossas colheitas e distribuí-las-á aos seus favoritos. Tirar-vos-á também os vossos criados e o melhor da vossa juventude; usará dos vossos animais para seu proveito pessoal. Pedir-vos-á a décima parte dos vossos rebanhos e vocês mesmo deverão ser seus escravos. Haverão de derramar lágrimas amargas por causa desse rei que agora estão a pedir, mas nessa altura o Senhor não vos há-de ajudar.
19 Mas o povo recusou dar seguimento aos avisos de Samuel. Mesmo assim, sempre queremos um rei, responderam; queremos ser iguais às outras nações, à nossa volta. Será ele quem nos há-de governar e conduzir nas batalhas.
21 Então Samuel expôs ao Senhor aquilo que o povo respondera; e o Senhor voltou a replicar: Faz então como eles pretendem; dá-lhes um rei. Samuel acabou enfim por ceder àquela proposta e mandou-os regressar aos seus lares.
1 Kun Samuel oli käynyt vanhaksi, pani hän poikansa Israelin tuomareiksi.
2 Hänen esikoisensa nimi oli Jooel, ja hänen toisen poikansa nimi oli Abia; nämä olivat tuomareina Beersebassa.
3 Mutta hänen poikansa eivät vaeltaneet hänen teitänsä, vaan olivat väärän voiton pyytäjiä, ottivat lahjuksia ja vääristivät oikeutta.
4 Niin kaikki Israelin vanhimmat kokoontuivat ja tulivat Samuelin tykö Raamaan
8 Niinkuin he aina siitä päivästä, jona minä johdatin heidät tänne Egyptistä, tähän päivään asti ovat tehneet, kun ovat hyljänneet minut ja palvelleet muita jumalia, aivan niin he tekevät nyt sinullekin.
10 Niin Samuel puhui kaikki Herran sanat kansalle, joka häneltä pyysi kuningasta.
12 Myöskin hän panee heitä tuhannen-ja viidenkymmenenpäämiehiksi ja kyntämään hänen kyntöjänsä ja leikkaamaan hänen viljaansa sekä tekemään hänelle sotatarpeita ja vaunutarpeita.
13 Ja teidän tyttärenne hän ottaa voiteiden tekijöiksi, keittäjiksi ja leipojiksi.
14 Hän ottaa teidän parhaat peltonne, viinitarhanne ja öljypuunne ja antaa ne palvelijoillensa;
15 ja hän ottaa kymmenykset teidän kylvöstänne ja viinitarhojenne sadosta ja antaa ne hoviherroillensa ja palvelijoillensa.
16 Hän ottaa myös teidän palvelijanne ja palvelijattarenne ja parhaat nuoret miehenne sekä aasinne ja teettää niillä työnsä;
17 ja hän ottaa kymmenykset teidän lampaistanne, ja te tulette hänen palvelijoiksensa.
21 Kun Samuel kuuli kaikki kansan puheet, puhui hän ne Herralle.