1 Pois bem, continuaremos a pecar para que Deus nos vá mostrando sempre mais bondade e perdão? t

2 De modo nenhum! Como continuaríamos a pecar se para com o pecado é como se estivéssemos mortos! Porque quando nos tornámos participantes da vida de Jesus Cristo, e fomos baptizados para sermos um com ele, através da sua morte foi anulado o poder da nossa natureza pecadora.

4 A nossa natureza pecadora foi enterrada com Cristo, pelo baptismo, e quando Deus o Pai, com o seu divino poder, o trouxe de novo à vida, também nos foi concedida uma vida nova para desfrutar.

5 Porque foi como se tivéssemos morrido com ele; e agora partilhamos com ele da sua nova vida, na ressurreição. A nossa velha natureza foi pregada com ele na cruz; tudo aquilo que em nós servia de alimento ao pecado foi como que destruído, de forma que não mais fiquemos sujeitos ao domínio do pecado. Porque quando morremos para o pecado ficámos libertos do seu poder sobre nós.

8 Portanto, sendo que já morremos com Cristo, sabemos por consequência que partilhamos da sua vida. Cristo ressuscitou dos mortos e viverá eternamente. A morte não mais tem poder sobre ele

10 Ele morreu, uma vez por todas, para acabar com o poder do pecado, e eis que vive agora numa comunhão contínua com Deus, seu Pai

11 Por isso considerem a vossa velha natureza como que morta, sem reacção perante o pecado, e em contrapartida viva para Deus, por meio de Jesus Cristo nosso Senhor.

12 Portanto não deixem que o pecado tenha mais algum domínio sobre o vosso corpo corruptível; não lhe cedam aos desejos que sejam fruto do pecado.

13 Que nada do vosso corpo seja usado como instrumento do pecado, mas dêem-se a Deus como alguém que vive de novo saindo da morte, a fim de que o vosso ser se torne um instrumento para fazer o que é justo para a glória de Deus.

14 O pecado não terá mais domínio sobre vocês, porque já não estão sujeitos à lei que vos prende ao pecado. Em vez disso, foram libertados pela graça de Deus.

15 Porque a graça de Deus nos libertou da lei, quer isso dizer que agora vamos continuar a pecar? Com certeza que não!s

16 Não estão a ver que depende de vocês o escolher aquele que vos há-de dominar? Podem escolher o pecado, com a consequente morte; ou a obediência a Deus, com a respectiva aprovação. Graças a Deus porque, tendo sido escravos do pecado, agora obedeceram de todo o coração ao ensinamento que Deus vos entregou, e encontram-se livres do pecado, mas sujeitos a um novo domínio - o da justiça.

19 Eu falo assim desta maneira humana porque é fácil de entender. Repito que, assim como antes eram escravos de toda a sujidade e de toda a corrupção para pecarem, agora devem tornar-se escravos, sim, mas de tudo o que é justo e santo.

20 No tempo em que eram escravos do pecado, a obediência a Deus não era a vossa preocupação. E qual era o resultado disso, de que agora até têm vergonha? O fim dessas coisas conduz à perdição eterna

22 Mas eis que agora, libertados do poder do pecado, são escravos de Deus, tendo como fruto a santidade e como objectivo último a vida eterna.

23 Porque o salário que o pecado paga é a morte, mas de Deus recebemos a dádiva gratuita da vida eterna, por meio de Jesus Cristo nosso Senhor.

1 Mitä siis sanomme? Onko meidän pysyttävä synnissä, että armo suureksi tulisi?

2 Pois se! Me, jotka olemme kuolleet pois synnistä, kuinka me vielä eläisimme siinä?

3 Vai ettekö tiedä, että me kaikki, jotka olemme kastetut Kristukseen Jeesukseen, olemme hänen kuolemaansa kastetut?

4 Niin olemme siis yhdessä hänen kanssaan haudatut kasteen kautta kuolemaan, että niinkuin Kristus herätettiin kuolleista Isän kirkkauden kautta, samoin pitää meidänkin uudessa elämässä vaeltaman.

5 Sillä jos me olemme hänen kanssaan yhteenkasvaneita yhtäläisessä kuolemassa, niin olemme samoin myös yhtäläisessä ylösnousemuksessa,

6 kun tiedämme sen, että meidän vanha ihmisemme on hänen kanssaan ristiinnaulittu, että synnin ruumis kukistettaisiin, niin ettemme enää syntiä palvelisi;

7 sillä joka on kuollut, se on vanhurskautunut pois synnistä.

8 Mutta jos olemme kuolleet Kristuksen kanssa, niin me uskomme saavamme myös elää hänen kanssaan,

9 tietäen, että Kristus, sittenkuin hänet kuolleista herätettiin, ei enää kuole: kuolema ei enää häntä vallitse.

10 Sillä minkä hän kuoli, sen hän kerta kaikkiaan kuoli pois synnistä; mutta minkä hän elää, sen hän elää Jumalalle.

11 Niin tekin pitäkää itsenne synnille kuolleina, mutta Jumalalle elävinä Kristuksessa Jeesuksessa.

12 Älköön siis synti hallitko teidän kuolevaisessa ruumiissanne, niin että olette kuuliaiset sen himoille,

13 Älkääkä antako jäseniänne vääryyden aseiksi synnille, vaan antakaa itsenne, kuolleista eläviksi tulleina, Jumalalle, ja jäsenenne vanhurskauden aseiksi Jumalalle.

14 Sillä synnin ei pidä teitä vallitseman, koska ette ole lain alla, vaan armon alla.

15 Kuinka siis on? Saammeko tehdä syntiä, koska emme ole lain alla, vaan armon alla? Pois se!

16 Ettekö tiedä, että kenen palvelijoiksi, ketä tottelemaan, te antaudutte, sen palvelijoita te olette, jota te tottelette, joko synnin palvelijoita, kuolemaksi, tahi kuuliaisuuden, vanhurskaudeksi?

17 Mutta kiitos Jumalalle, että te, jotka ennen olitte synnin palvelijoita, nyt olette tulleet sydämestänne kuuliaisiksi sille opin muodolle, jonka johtoon te olette annetut,

18 ja että te synnistä vapautettuina olette tulleet vanhurskauden palvelijoiksi!

19 Minä puhun ihmisten tavalla teidän lihanne heikkouden tähden. Sillä niinkuin te ennen annoitte jäsenenne saastaisuuden ja laittomuuden palvelijoiksi laittomuuteen, niin antakaa nyt jäsenenne vanhurskauden palvelijoiksi pyhitykseen.

20 Sillä kun olitte synnin palvelijoita, niin te olitte vapaat vanhurskaudesta.

21 Minkä hedelmän te siitä silloin saitte? Sen, jota te nyt häpeätte. Sillä sen loppu on kuolema.

22 Mutta nyt, kun olette synnistä vapautetut ja Jumalan palvelijoiksi tulleet, on teidän hedelmänne pyhitys, ja sen loppu on iankaikkinen elämä.

23 Sillä synnin palkka on kuolema, mutta Jumalan armolahja on iankaikkinen elämä Kristuksessa Jeesuksessa, meidän Herrassamme.