1 Kuulkaa, israelilaiset, mitä Herra sanoo! Herra käy oikeutta teidän kanssanne, sillä tässä maassa ei ole rehellisyyttä eikä uskollisuutta, kukaan ei tunne Jumalaa.
2 Väärät valat ja valheet, murhat, varkaudet ja aviorikokset rehottavat kaikkialla, veriteko seuraa veritekoa.
3 Sen tähden maa muuttuu aavikoksi, kaikki sen asukkaat nääntyvät. Villieläimet ja taivaan linnut kuolevat, meren kalat katoavat.
4 -- Kansaa ei pidä syyttää eikä tavallista ihmistä rangaista. Sinua, pappi, minä syytän.
5 Sinä kompastut päivänvalossa, ja yöllä kompastuu profeetta yhdessä sinun kanssasi. Sinä saatat kansasi tuhoon.
6 Näin tuhoutuu minun kansani, sillä kukaan ei tunne minua. Koska sinä olet hylännyt minut, hylkään minäkin sinut, et saa enää olla pappinani. Sinä olet unohtanut Jumalasi lain, minäkin unohdan sinun lapsesi.
7 Papit tekivät yhä enemmän syntiä minua vastaan, sitä mukaa kuin heidän joukkonsa kasvoi. Minä muutan heidän kunniansa häpeäksi.
8 He ovat saaneet elantonsa kansani syntiuhreista, siksi sen pahat teot ovat heille mieleen.
9 Mutta lopulta kansan käy niin kuin papinkin. Minä rankaisen kansaa sen pahoista teoista, käännän sen teot sitä itseään vastaan.
10 He syövät, mutta jäävät nälkäisiksi, heidän irstaat menonsa eivät kansaa lisää. Näin heille käy sen vuoksi, että he ovat hylänneet Herran eivätkä kuule häntä enää.
11 Huoruus ja viini vievät kansalta järjen.
12 He kysyvät neuvoa pyhiltä puiltaan, arvat antavat heille vastauksia. Huoruuden henki eksyttää heidät, he kääntyvät uskottomina pois Jumalansa luota.
13 Vuorten huipuilla he uhraavat, polttavat suitsuketta kukkuloilla tammen, poppelin ja rautatammen alla. Ne luovat suloisen varjon. Onko siis ihme, että tyttäristänne tulee porttoja ja miniänne rikkovat avion!
14 Mutta minä en syytä tyttäriänne siitä, että he harjoittavat haureutta, enkä miniöitänne siitä, että he rikkovat avion. Itsehän miehet lähtevät huorien matkaan, uhraavat temppeliporttojen kanssa. Ymmärtämätön kansa joutuu turmioon!
16 Israel on vikuroinut kuin niskuri lehmä. Miten Herra antaisi sen nyt kulkea vapaasti kuin lampaat laitumella?
17 Efraimilaiset pitävät kiinni epäjumalistaan -- tehkööt niin kuin tahtovat!
18 Juhlat ja juomingit, huoruus ja irstailu hillittömässä himossa! Kaiken yllä häpeän verho!
19 Mutta myrsky iskee heihin, ja onnettomasti päättyvät heidän uhriateriansa.
1 Ouvi a palavra de Jeová, filhos de Israel; pois Jeová tem uma contenda com os habitantes da terra, porque na terra não há verdade, nem misericórdia, nem conhecimento de Deus.
2 Não há senão o jurar, e o mentir, e o matar, e o furtar, e o adulterar; cometem violências, e homicídios sucedem a homicídios.
3 Portanto a terra pranteará, e todo o que nela habita desfalecerá juntamente com os animais do campo e com as aves do céu; e até serão tirados os peixes do mar.
4 Todavia não contenda alguém, e não repreenda alguém, porque o teu povo é como os que contendem com o sacerdote.
5 Tropeçarás de dia, e o profeta contigo tropeçará de noite; e destruirei tua mãe.
6 Por falta de conhecimento foi destruído o meu povo. Porque tu rejeitaste o conhecimento, também eu te rejeitarei a ti, para que não me sirvas de sacerdote; visto que tu te esqueceste da lei do teu Deus, também eu me esquecerei de teus filhos.
7 Como eles se multiplicaram, assim pecaram contra mim; eu mudarei a sua glória em ignomínia.
8 Alimentam-se dos pecados do meu povo, e de coração desejam a iniqüidade dele.
9 O sacerdote será como o povo, e visitarei sobre ele os seus caminhos, e lhe darei a recompensa dos seus feitos.
10 Eles comerão, e não se fartarão; cometerão fornicação, e não se multiplicarão; porque deixaram de fazer caso de Jeová.
11 A fornicação e o vinho e o mosto tiram o entendimento.
12 O meu povo consulta ao seu pau, e a sua vara lhe dá respostas; porque o espírito de fornicação os enganou, e fornicaram apartando-se do seu Deus.
13 Oferecem sacrifícios sobre os cumes dos montes, e queimam incenso sobre os outeiros, debaixo dos carvalhos, choupos e terebintos, porque é boa a sua sombra; portanto vossas filhas se dão à fornicação, e vossas noivas cometem adultério.
14 Não castigarei vossas filhas, quando fornicarem, nem vossas noivas quando cometerem adultério; porque eles se retiram com as meretrizes, e com as prostitutas sacrificam; e o povo que não tem entendimento será subvertido.
15 Embora tu, Israel, te entregues à fornicação, contudo não se torne culpado Judá; não venhais a Gilgal, nem subais a Bete-Áven, nem jureis, dizendo: Pela vida de Jeová.
16 Pois Israel procede obstinadamente como novilha obstinada; agora os apascentará Jeová a eles, como um cordeiro num lugar espaçoso.
17 Efraim é dado a ídolos; deixa-o.
18 Já se foi a sua bebida; dedicam-se à fornicação; os seus príncipes estão enamorados da vergonha.
19 O vento envolveu-o nas suas asas; e envergonhar-se-ão por causa dos seus sacrifícios.