1 Silloin Herra vastasi Jobille tuulispäästä ja sanoi:

3 Vyötä nyt kupeesi kuin mies; minä kysyn sinulta, opeta sinä minua.

4 Missä olit silloin, kun minä maan perustin? Ilmoita se, jos ymmärryksesi riittää.

5 Kuka on määrännyt sen mitat-tottapa sen tiedät-tahi kuka on vetänyt mittanuoran sen ylitse?

6 Mihin upotettiin sen perustukset, tahi kuka laski sen kulmakiven,

7 kun aamutähdet kaikki iloitsivat ja kaikki Jumalan pojat riemuitsivat?

8 Ja kuka sulki ovilla meren, kun se puhkesi ja kohdusta lähti,

9 kun minä panin sille pilven vaatteeksi ja synkeyden kapaloksi,

10 kun minä rakensin sille rajani, asetin sille teljet ja ovet

11 ja sanoin: 'Tähän asti saat tulla, mutta edemmäksi et; tässä täytyy sinun ylväiden aaltojesi asettua'?

12 Oletko eläissäsi käskenyt päivän koittaa tahi osoittanut aamuruskolle paikkansa,

13 että se tarttuisi maan liepeisiin ja pudistaisi jumalattomat siitä pois?

14 Silloin se muuttuu niinkuin savi sinetin alla, ja kaikki tulee kuin vaatetettuna esille;

15 jumalattomilta riistetään heidän valonsa, ja kohonnut käsivarsi murskataan.

16 Oletko astunut alas meren lähdesuonille asti ja kulkenut syvyyden kuilut?

17 Ovatko kuoleman portit sinulle paljastuneet, oletko nähnyt pimeyden portit?

18 Käsitätkö, kuinka avara maa on? Ilmoita se, jos kaiken tämän tiedät.

19 Mikä on tie sinne, kussa asuu valo, ja missä on pimeyden asuinsija,

20 että saattaisit sen alueellensa ja tuntisit polut sen majalle?

21 Kaiketi sen tiedät, sillä synnyithän jo silloin, ja onhan päiviesi luku ylen suuri!

22 Oletko käynyt lumen varastohuoneissa, ja oletko nähnyt rakeiden varastot,

23 jotka minä olen säästänyt ahdingon ajaksi, sodan ja taistelun päiväksi?

24 Mitä tietä jakaantuu valo ja itätuuli leviää yli maan?

25 Kuka on avannut kuurnan sadekuurolle ja ukkospilvelle tien,

26 niin että sataa maahan, joka on asumaton, erämaahan, jossa ei ihmistä ole,

27 niin että autio erämaa saa kylläksensä ja maa kasvaa vihannan ruohon?

28 Onko sateella isää, tahi kuka on synnyttänyt kastepisarat?

29 Kenen kohdusta on jää tullut, ja kuka on synnyttänyt taivaan härmän?

30 Vesi tiivistyy kuin kiveksi, ja syvyyden pinta sulkeutuu kiinni.

31 Taidatko solmita Otavan siteet tahi irroittaa kahleista Kalevanmiekan?

32 Voitko tuoda esiin eläinradan tähdet aikanansa ja johdattaa Seulaset lapsinensa?

33 Tunnetko taivaan lait, tahi sinäkö säädät, miten se maata vallitsee?

34 Taidatko korottaa äänesi pilviin ja saada vesitulvan peittämään itsesi?

35 Taidatko lähettää salamat menemään, niin että sanovat sinulle: 'Katso, tässä olemme'?

36 Kuka on pannut viisautta pilvenlonkiin, tahi kuka antoi pilvenhattaroille ymmärrystä?

37 Kuka on niin viisas, että laskee pilvien luvun, kuka kaataa tyhjiksi taivaan leilit,

40 (H39:2) kun ne kyyristyvät luolissansa ja ovat väijyksissä tiheikössä?

41 (H39:3) Kuka hankkii ravinnon kaarneelle, kun sen poikaset huutavat Jumalan puoleen ja lentelevät sinne tänne ruokaa vailla?

1 Depois disso o Senhor respondeu a Jó dum redemoinho, dizendo:

2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?

3 Agora cinge os teus lombos, como homem; porque te perguntarei, e tu me responderás.

4 Onde estavas tu, quando eu lançava os fundamentos da terra? Faze-mo saber, se tens entendimento.

5 Quem lhe fixou as medidas, se é que o sabes? ou quem a mediu com o cordel?

6 Sobre que foram firmadas as suas bases, ou quem lhe assentou a pedra de esquina,

7 quando juntas cantavam as estrelas da manhã, e todos os filhos de Deus bradavam de júbilo?

8 Ou quem encerrou com portas o mar, quando este rompeu e saiu da madre;

9 quando eu lhe pus nuvens por vestidura, e escuridão por faixas,

10 e lhe tracei limites, pondo-lhe portas e ferrolhos,

11 e lhe disse: Até aqui virás, porém não mais adiante; e aqui se quebrarão as tuas ondas orgulhosas?

12 Desde que começaram os teus dias, deste tu ordem à madrugada, ou mostraste à alva o seu lugar,

13 para que agarrasse nas extremidades da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela?

14 A terra se transforma como o barro sob o selo; e todas as coisas se assinalam como as cores dum vestido.

15 E dos ímpios é retirada a sua luz, e o braço altivo se quebranta.

16 Acaso tu entraste até os mananciais do mar, ou passeaste pelos recessos do abismo?

17 Ou foram-te descobertas as portas da morte, ou viste as portas da sombra da morte?

18 Compreendeste a largura da terra? Faze-mo saber, se sabes tudo isso.

19 Onde está o caminho para a morada da luz? E, quanto às trevas, onde está o seu lugar,

20 para que às tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas para a sua casa?

21 De certo tu o sabes, porque já então eras nascido, e porque é grande o número dos teus dias!

22 Acaso entraste nos tesouros da neve, e viste os tesouros da saraiva,

23 que eu tenho reservado para o tempo da angústia, para o dia da peleja e da guerra?

24 Onde está o caminho para o lugar em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?

25 Quem abriu canais para o aguaceiro, e um caminho para o relâmpago do trovão;

26 para fazer cair chuva numa terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;

27 para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer a tenra relva?

28 A chuva porventura tem pai? Ou quem gerou as gotas do orvalho?

29 Do ventre de quem saiu o gelo? E quem gerou a geada do céu?

30 Como pedra as águas se endurecem, e a superfície do abismo se congela.

31 Podes atar as cadeias das Plêiades, ou soltar os atilhos do Oriom?

32 Ou fazer sair as constelações a seu tempo, e guiar a ursa com seus filhos?

33 Sabes tu as ordenanças dos céus, ou podes estabelecer o seu domínio sobre a terra?

34 Ou podes levantar a tua voz até as nuvens, para que a abundância das águas te cubra?

35 Ou ordenarás aos raios de modo que saiam? Eles te dirão: Eis-nos aqui?

36 Quem pôs sabedoria nas densas nuvens, ou quem deu entendimento ao meteoro?

37 Quem numerará as nuvens pela sabedoria? Ou os odres do céu, quem os esvaziará,

38 quando se funde o pó em massa, e se pegam os torrões uns aos outros?

39 Podes caçar presa para a leoa, ou satisfazer a fome dos filhos dos leões,

40 quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?

41 Quem prepara ao corvo o seu alimento, quando os seus pintainhos clamam a Deus e andam vagueando, por não terem o que comer?