1 Elihu jatkoi puhettaan ja sanoi:
3 Minä noudan tietoni kaukaa ja osoitan Luojani oikeuden;
4 sillä totisesti, sanani eivät ole valhetta-mies, jolla on täydellinen tieto, on edessäsi.
5 Katso, Jumala on voimallinen, mutta ei halveksu ketään; väkevä on hänen ymmärryksensä voima.
6 Hän ei pidä jumalatonta elossa, vaan hankkii kurjille oikeuden.
7 Hän ei käännä silmiänsä pois hurskaista, vaan antaa heidän istua kuningasten kanssa valtaistuimella ikuisesti; he kohoavat korkealle.
8 Ja jos niinkin käy, että heidät kytketään kahleisiin, sidotaan kurjuuden köysillä,
9 niin hän sillä ilmaisee heille, mitä he ovat tehneet ja mitä rikkoneet pöyhkeilemisellään,
10 avaa heidän korvansa nuhtelulle ja käskee heitä kääntymään pois vääryydestä.
11 Jos he kuulevat ja alistuvat, niin saavat viettää päivänsä onnessa ja ikävuotensa ihanasti.
12 Mutta jos eivät kuule, niin he syöksyvät surman peitsiin ja menehtyvät ymmärtämättömyyteensä.
13 Mutta jumalattomat pitävät vihaa, he eivät apua huuda, kun hän on heidät vanginnut.
14 Heidän sielunsa kuolee nuoruudessa, heidän elämänsä loppuu niinkuin haureellisten pyhäkköpoikain.
15 Kurjan hän vapahtaa hänen kurjuutensa kautta ja avaa hänen korvansa ahdistuksella.
16 Sinutkin houkutteli ahdingosta pois avara tila, jossa ei ahtautta ollut, ja lihavuudesta notkuvan ruokapöydän rauha.
17 Ja niin kohtasi sinua kukkuramäärin jumalattoman tuomio; tuomio ja oikeus on käynyt sinuun kiinni.
18 Älköön kärsimyksen polte houkutelko sinua pilkkaamaan, älköönkä lunastusmaksun suuruus viekö sinua harhaan.
19 Voiko huutosi auttaa ahdingosta tahi kaikki voimasi ponnistukset?
20 Älä halaja yötä, joka siirtää kansat sijoiltansa.
21 Varo, ettet käänny vääryyteen, sillä se on sinulle mieluisampi kuin kärsimys.
22 Katso, Jumala on korkea, valliten voimassansa; kuka on hänen kaltaisensa opettaja?
23 Kuka määrää hänen tiensä, ja kuka sanoo: 'Sinä teit väärin'?
24 Muista sinäkin ylistää hänen töitänsä, joiden kiitosta ihmiset veisaavat;
25 kaikki ihmiset ihailevat niitä, kuolevaiset katselevat niitä kaukaa.
26 Katso, Jumala on suuri, emme häntä käsitä, hänen vuottensa luku on ilman määrää.
27 Hän kokoaa vedenpisarat; ne vihmovat virtanaan sadetta,
28 jota pilvet vuodattavat, valuttavat ihmisjoukkojen päälle.
29 Kuka ymmärtää pilvien leviämiset, kuka hänen majansa jyrinän?
30 Katso, hän levittää niiden päälle leimauksensa ja peittää meren pohjat.
31 Sillä niin hän tuomitsee kansat, niin hän antaa runsaan ravinnon.
32 Hän peittää molemmat kätensä leimauksilla ja lähettää ne ahdistajan kimppuun.
1 И продолжал Елиуй и сказал:
2 подожди меня немного, и я покажу тебе, что я имею еще что сказать за Бога.
3 Начну мои рассуждения издалека и воздам Создателю моему справедливость,
4 потому что слова мои точно не ложь: пред тобою – совершенный в познаниях.
5 Вот, Бог могуществен и не презирает сильного крепостью сердца;
6 Он не поддерживает нечестивых и воздает должное угнетенным;
7 Он не отвращает очей Своих от праведников, но с царями навсегда посаждает их на престоле, и они возвышаются.
8 Если же они окованы цепями и содержатся в узах бедствия,
9 то Он указывает им на дела их и на беззакония их, потому что умножились,
10 и открывает их ухо для вразумления и говорит им, чтоб они отстали от нечестия.
11 Если послушают и будут служить Ему, то проведут дни свои в благополучии и лета свои в радости;
12 если же не послушают, то погибнут от стрелы и умрут в неразумии.
13 Но лицемеры питают в сердце гнев и не взывают к Нему, когда Он заключает их в узы;
14 поэтому душа их умирает в молодости и жизнь их с блудниками.
15 Он спасает бедного от беды его и в угнетении открывает ухо его.
16 И тебя вывел бы Он из тесноты на простор, где нет стеснения, и поставляемое на стол твой было бы наполнено туком;
17 но ты преисполнен суждениями нечестивых: суждение и осуждение – близки.
18 Да не поразит тебя гнев [Божий] наказанием! Большой выкуп не спасет тебя.
19 Даст ли Он какую цену твоему богатству? Нет, – ни золоту и никакому сокровищу.
20 Не желай той ночи, когда народы истребляются на своем месте.
21 Берегись, не склоняйся к нечестию, которое ты предпочел страданию.
22 Бог высок могуществом Своим, и кто такой, как Он, наставник?
23 Кто укажет Ему путь Его; кто может сказать: Ты поступаешь несправедливо?
24 Помни о том, чтобы превозносить дела его, которые люди видят.
25 Все люди могут видеть их; человек может усматривать их издали.
26 Вот, Бог велик, и мы не можем познать Его; число лет Его неисследимо.
27 Он собирает капли воды; они во множестве изливаются дождем:
28 из облаков каплют и изливаются обильно на людей.
29 Кто может также постигнуть протяжение облаков, треск шатра Его?
30 Вот, Он распространяет над ним свет Свой и покрывает дно моря.
31 Оттуда Он судит народы, дает пищу в изобилии.
32 Он сокрывает в дланях Своих молнию и повелевает ей, кого разить.
33 Треск ее дает знать о ней; скот также чувствует происходящее.