1 Eis as ordenações, as leis e os preceitos que o Senhor, vosso Deus, me ordenou ensinar-vos, a fim de que os pratiqueis na terra aonde ides entrar para tomar posse dela.
2 Assim, temerás o Senhor, teu Deus, observando todos os dias de tua vida, tu, teu filho e o filho de teu filho, todas as leis e os mandamentos que te prescrevo, e teus dias serão prolongados.
3 Tu os ouvirás, pois, ó Israel, e cuidarás de cumpri-los, para que sejas feliz e te multipliques copiosamente na terra que mana leite e mel, como te prometeu o Senhor, o Deus de teus pais.
4 Ouve, ó Israel! O Senhor, nosso Deus, é o único Senhor.
5 Amarás o Senhor, teu Deus, de todo o teu coração, de toda a tua alma e de todas as tuas forças.
6 Os mandamentos que hoje te dou serão gravados no teu coração.
7 Tu os inculcarás a teus filhos, e deles falarás, seja sentado em tua casa, seja andando pelo caminho, ao te deitares e ao te levantares.
8 Atá-los-ás à tua mão como sinal, e os levarás como uma faixa frontal diante dos teus olhos.
9 Tu os escreverás nos umbrais e nas portas de tua casa.
10 Quando o Senhor, teu Deus, te tiver introduzido na terra que a teus pais Abraão, Isaac e Jacó, jurou te dar; grandes e excelentes cidades que não construíste,
11 casas mobiliadas e cheias de toda a sorte de coisas, que não ajuntaste, poços que não cavaste, vinhas e olivais que não plantaste, e quando comeres à saciedade,
12 então, guarda-te de esquecer o Senhor que te tirou do Egito, da casa da servidão.
13 Temerás o Senhor, teu Deus, prestar-lhe-ás o teu culto e só jurarás pelo seu nome.
14 Não seguireis outros deuses entre os das nações que vos cercam,
15 porque o Senhor, teu Deus, que mora no meio de ti, é um Deus zeloso; sua cólera se inflamaria contra ti e te apagaria de sobre a terra.
16 Não provocareis o Senhor, vosso Deus, como o tentastes em Massa.
17 Observareis suas ordenações, seus preceitos e suas leis.
18 Farás o que é bom e reto diante dos seus olhos, para que sejas feliz e possuas a terra que o Senhor jurou a teus pais dar-te,
19 quando expulsasse de diante de ti todos os teus inimigos como o disse o Senhor.
20 quando teu filho te perguntar mais tarde: Que são estes mandamentos, estas leis e estes preceitos que o Senhor, nosso Deus, nos prescreveu? Tu lhe responderás:
21 éramos escravos do faraó, no Egito, e a mão poderosa do Senhor libertou-nos.
22 À nossa vista operou o Senhor prodígios, e grandes e espantosos sinais contra o Egito, contra o faraó e toda a sua família.
23 Tirou-nos de lá para conduzir-nos à terra que, com juramento, havia prometido a nossos pais dar-nos.
24 O Senhor ordenou-nos que observássemos todas essas leis e temêssemos o Senhor, nosso Deus, para sermos sempre felizes e para que nos conservasse a vida, como o fez até o presente.
25 Seremos, pois, tidos por justos, se tivermos o cuidado de nos conformar a toda essa lei diante do Senhor, nosso Deus, como ele nos mandou.
1 Και αυται ειναι αι εντολαι, τα διαταγματα και αι κρισεις, οσας προσεταξε Κυριος ο Θεος σας να σας διδαξω, δια να καμνητε αυτας εν τη γη, εις την οποιαν εισερχεσθε δια να κληρονομησητε αυτην·
2 δια να φοβησαι Κυριον τον Θεον σου, ωστε να φυλαττης παντα τα διαταγματα αυτου και τας εντολας αυτου, τας οποιας εγω σε προσταζω, συ και ο υιος σου και ο υιος του υιου σου, πασας τας ημερας της ζωης σου· και δια να μακροημερευσης.
3 Ακουσον λοιπον, Ισραηλ, και προσεχε να καμνης αυτα, δια να ευημερης και δια να πληθυνθητε σφοδρα, καθως Κυριος ο Θεος των πατερων σου υπεσχεθη εις σε, εν τη γη ητις ρεει γαλα και μελι.
4 Ακουε, Ισραηλ· Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις Κυριος.
5 Και θελεις αγαπα Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της δυναμεως σου.
6 Και ουτοι οι λογοι, τους οποιους εγω σε προσταζω σημερον, θελουσι εισθαι εν τη καρδια σου·
7 και θελεις διδασκει αυτους επιμελως εις τα τεκνα σου, και περι αυτων θελεις ομιλει καθημενος εν τη οικια σου και περιπατων εν τη οδω και πλαγιαζων και εγειρομενος.
8 Και θελεις δεσει αυτους δια σημειον επι της χειρος σου και θελουσιν εισθαι ως προμετωπιδια μεταξυ των οφθαλμων σου.
9 Και θελεις γραψει αυτους επι τους παραστατας της οικιας σου και επι τας πυλας σου.
10 Και οταν Κυριος ο Θεος σου σε φερη εις την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, δια να δωση εις σε πολεις μεγαλας και καλας, τας οποιας δεν εκτισας,
11 και οικιας πληρεις παντων των αγαθων, τας οποιας δεν εγεμισας, και φρεατα ηνοιγμενα, τα οποια δεν ηνοιξας, αμπελωνας και ελαιωνας, τους οποιους δεν εφυτευσας· αφου φαγης και χορτασης,
12 προσεχε εις σεαυτον, μηποτε λησμονησης τον Κυριον, οστις σε εξηγαγεν εκ γης Αιγυπτου, εξ οικου δουλειας.
13 Κυριον τον Θεον σου θελεις φοβεισθαι και αυτον θελεις λατρευει και εις το ονομα αυτου θελεις ομνυει.
14 Δεν θελετε υπαγει κατοπιν αλλων θεων, εκ των θεων των εθνων των περικυκλουντων υμας,
15 διοτι Κυριος ο Θεος σου ειναι Θεος ζηλοτυπος εν μεσω σου, δια να μη εξαφη ο θυμος Κυριου του Θεου σου εναντιον σου και σε εξολοθρευση απο προσωπου της γης.
16 Δεν θελετε πειρασει Κυριον τον Θεον σας, καθως επειρασατε εν Μασσα.
17 Θελετε φυλαττει επιμελως τας εντολας Κυριου του Θεου υμων και τα μαρτυρια αυτου και τα διαταγματα αυτου, τα οποια προσεταξεν εις σε.
18 Και θελεις καμνει το ευθες και το αγαθον ενωπιον του Κυριου· δια να ευημερης και δια να εισελθης και κληρονομησης την γην την αγαθην, την οποιαν ο Κυριος ωμοσε προς τους πατερας σου·
19 δια να εκδιωξη παντας τους εχθρους σου απ' εμπροσθεν σου, καθως ελαλησε Κυριος.
20 Οταν ο υιος σου σε ερωτηση εις το μετα ταυτα, λεγων, Τι δηλουσι τα μαρτυρια και τα διαταγματα και αι κρισεις, τας οποιας Κυριος ο Θεος ημων σας προσεταξε;
21 Τοτε θελεις ειπει προς τον υιον σου, Δουλοι ημεθα του Φαραω εν Αιγυπτω, και ο Κυριος εξηγαγεν ημας εξ Αιγυπτου εν χειρι κραταια·
22 και εδειξεν ο Κυριος σημεια και τερατα, μεγαλα και δεινα, επι την Αιγυπτον, επι τον Φαραω και επι παντα τον οικον αυτου, ενωπιον των οφθαλμων ημων·
23 και εξηγαγεν ημας εκειθεν, δια να εισαγαγη ημας και να δωση εις ημας την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας ημων·
24 και προσεταξεν εις ημας ο Κυριος να καμνωμεν παντα τα διαταγματα ταυτα, να φοβωμεθα Κυριον τον Θεον ημων, δια να ευημερωμεν παντοτε, δια να φυλαττη ημας ζωντας, καθως την σημερον ημεραν·
25 και θελει εισθαι δικαιοσυνη εις ημας, εαν προσεχωμεν να πραττωμεν πασας τας εντολας ταυτας ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, καθως προσεταξεν εις ημας.