1 Palavra do Senhor dirigida ao profeta Jeremias, contra as nações pagãs.

2 Sobre o Egito. - Contra o exército do faraó Necao, rei do Egito, que se encontrava nas margens do rio Eufrates, em Carcâmis, e que foi batido por Nabucodonosor, rei da Babilônia, no quarto ano do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá.

3 Preparai o escudo e o pavês! Ao combate!

4 Atrelai os cavalos! Cavaleiros, montai! Ponde os capacetes! Em forma! Empunhai as lanças! Revesti vossas couraças!

5 Mas, que vejo? Estão aterrados, e em plena derrota. São batidos seus guerreiros, e fogem, desvairados, sem olhar para trás. De todos os lados o terror - oráculo do Senhor.

6 O mais ágil não se pode salvar, e não escapará o mais forte. Ao norte, às margens do Eufrates, cambaleantes, enlouquecem!

7 Quem surge ao longe, semelhante ao Nilo, qual rio de águas encapeladas?

8 É o Egito que sobe, semelhante ao Nilo, qual rio de águas encapeladas. E ele clama: Dilato-me e inundarei a terra, tragando cidades e habitantes.

9 Avante, cavalos! Carros, precipitai-vos! Em marcha, guerreiros! Homens da Etiópia e da Líbia que empunhais o escudo, e vós, lídios, que retesais o arco!

10 Chegou o dia do Senhor Javé dos exércitos, dia da vingança em que arruinará seus inimigos. Devorará a espada até fartar-se, abeberando-se de sangue. É a imolação ao Senhor Javé dos exércitos, ao norte, às margens do Eufrates.

11 Sobe a Galaad, em busca de bálsamo, virgem, filha do Egito, é em vão que aplicas remédios, pois que para teu mal não há cura.

12 Conhecem as nações tua vergonha, e se espalham pela terra teus clamores. Chocam-se guerreiro contra guerreiro, e ambos se arruínam.

13 Eis a palavra do Senhor que foi dirigida ao profeta Jeremias, referente à vinda de Nabucodonosor, rei de Babilônia, ao Egito para atacá-lo:

14 Anunciai no Egito, clamai em Migdol, em Mênfis e em Táfnis: Erguei-vos! Estai prontos! Pois que a espada faz devastações em torno de vós.

15 Por que foram derribados os teus valentes? Não puderam eles resistir, pois era o Senhor quem os precipitava.

16 Multiplicou os que oscilavam, fazendo-os cair uns sobre os outros, a exclamar: Vamos reunir nosso povo, nossa terra natal, a fim de fugir da espada devastadora.

17 E bradam: O faraó, rei do Egito, está perdido! Deixou passar o tempo favorável!

18 Pela minha vida - oráculo do rei cujo nome é Senhor dos exércitos: como o Tabor se realça entre as montanhas, qual o Carmelo dominando o mar, aproxima-se {o inimigo}.

19 Prepara tua bagagem para o exílio, filha do Egito, que moras nesses lugares, porque Mênfis vai tornar-se deserto, lugar devastado e ermo.

20 A uma novilha formosa assemelha-se o Egito. Mas eis que do norte a mosca sugadora precipita-se sobre ela.

21 Os mercenários que aí viviam como bezerros cevados fogem também em massa, impotentes, porque o dia da desgraça veio sobre eles. É a hora do castigo.

22 Sua voz assemelha-se à da serpente que sibila, quando chegam em tropel abatendo-se sobre ela com machados, quais lenhadores.

23 E abaterão suas florestas - oráculo do Senhor - de árvores sem conta. São, porém, mais numerosos que gafanhotos, e ninguém pode contá-los.

24 Confundida encontra-se a filha do Egito, entregue assim nas mãos de um povo do norte.

25 Disse o Senhor dos exércitos, Deus de Israel: Vou lançar-me contra Amon de Nô, e contra o faraó, o Egito, seus deuses e reis; contra o faraó e os que nele confiam.

26 Entregá-los-ei nas mãos daqueles que lhes querem roubar a vida: Nabucodonosor, rei de Babilônia, e sua gente. E depois disso, como outrora, será ainda habitado o Egito - oráculo do Senhor.

27 Tu, porém, Jacó, servo meu, não temas Israel, não te enchas de pavor! Vou trazer-te da terra longínqua, e livrarei tua raça da terra do exílio. Jacó tornará a viver em segurança, sem que ninguém mais o inquiete.

28 E tu, Jacó, meu servo, não te aflijas, pois estou contigo - oráculo do Senhor. Aniquilarei todas as nações para onde te desterrei. A ti, porém, não te aniquilarei, mas castigar-te-ei com eqüidade, e não te inocentarei.

1 Quod factum est verbum Domini ad Ieremiam prophetam contra gentes.

2 Ad Aegyptum.Adversum exercitum pharaonis Nechao regis Aegypti, qui erat iuxta fluvium Euphraten in Charchamis, quem percussit Nabuchodonosor rex Babylonis in quarto anno Ioachim filii Iosiae regis Iudae.

3 " Praeparate scutum et clipeumet procedite ad bellum.

4 Iungite equos et ascendite, equites;state in galeis, polite lanceas, induite vos loricis.

5 Quid igitur? Vidi ipsos pavidos et terga vertentes,fortes eorum caesos;fugerunt conciti nec respexerunt:terror undique,ait Dominus.

6 Non fugiat velox,nec salvari se putet fortis;ad aquilonem iuxta flumen Euphratenvicti sunt et ruerunt.

7 Quis est iste, qui quasi Nilus ascendit,et veluti fluviorum intumescunt gurgites eius?

8 Aegyptus Nili instar ascendit,et velut flumina moventur fluctus eius,et dixit: "Ascendens operiam terram,perdam civitatem et habitatores eius".

9 Ascendite, equi, et irruite, currus;et procedant fortes,Aethiopia et Phut tenentes scutum et Ludii arripientes et iacientes sagittas.

10 Dies autem ille Domini, Dei exercituum, dies ultionis,ut sumat vindictam de inimicis suis: devorat gladius, et saturatur,et inebriatur sanguine eorum;victima enim Domini, Dei exercituum,in terra aquilonis iuxta flumen Euphraten.

11 Ascende in Galaad et tolle resinam,virgo filia Aegypti;frustra multiplicas medicamina,tibi vero cicatrix non obducitur.

12 Audierunt gentes ignominiam tuam, et ululatus tuus replevit terram,quia fortis impegit in fortem,et ambo pariter conciderunt ".

13 Verbum, quod locutus est Dominus ad Ieremiam prophetam super eo quod veniret Nabuchodonosor rex Babylonis percussurus terram Aegypti.

14 " Annuntiate Aegyptoet auditum facite in Magdolo,et resonet in Memphi et in Taphnis,dicite: "Sta et praepara te,quia devoravit gladius ea,quae per circuitum tuum sunt".

15 Quare deiectus est fortis tuus?Non stetit, quoniam Dominus subvertit eum.

16 Multiplicavit ruentes,ceciditque vir ad proximum suum, et dixerunt: "Surge,et revertamur ad populum nostrumet ad terram nativitatis nostrae,a facie gladii saevientis".

17 Vocate nomen pharaonis regis Aegypti:Tumultum, qui praetermisit tempus opportunum.

18 Vivo ego, inquit rex,Dominus exercituum nomen eius,quoniam sicut Thabor in montibuset sicut Carmelus ad mare veniet.

19 Vasa transmigrationis fac tibi,habitatrix filia Aegypti,quia Memphis in solitudinem eritet destruetur et inhabitabilis erit.

20 Vitula elegans atque formosa Aegyptus,stimulus ab aquilone venit ei.

21 Mercennarii quoque eius,qui versabantur in medio eius quasi vituli saginati,versi sunt et fugerunt simulnec stare potuerunt,quia dies interfectionis eorum venit super eos,tempus visitationis eorum.

22 Vox eius quasi serpentis sibilantis,quoniam cum exercitu properabunt et cum securibus venient ei,quasi caedentes ligna.

23 Succiderunt saltum eius,ait Dominus,qui supputari non potest;multiplicati sunt enim super locustas,et non est eis numerus.

24 Confusa est filia Aegyptiet tradita in manu populi aquilonis ".

25 Dixit Dominus exercituum, Deus Israel: " Ecce ego visitabo super Amon de No et super pharaonem et super Aegyptum et super deos eius et super reges eius et super pharaonem et super eos, qui confidunt in eo;

26 et dabo eos in manu quaerentium animam eorum et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu servorum eius; et post haec habitabitur sicut diebus pristinis, ait Dominus.

27 Et tu ne timeas, serve meus Iacob,et ne paveas, Israel,quia ecce ego salvum te faciam de longinquoet semen tuum de terra captivitatis eorum;et revertetur Iacob et requiescet,securus erit, et non erit qui exterreat eum.

28 Et tu noli timere, serve meus Iacob,ait Dominus,quia tecum ego sum,quia ego consumam cunctas gentes, ad quas eieci te;te vero non consumam,sed castigabo te in iudicionec quasi innocenti parcam tibi ".