1 "Behold, my eye has seen all this.
My ear has heard and understood it.
2 What you know, I know also.
I am not inferior to you.
3 "Surely I would speak to the Almighty.
I desire to reason with God.
4 But you are forgers of lies.
You are all physicians of no value.
5 Oh that you would be completely silent!
Then you would be wise.
6 Hear now my reasoning.
Listen to the pleadings of my lips.
7 Will you speak unrighteously for God,
and talk deceitfully for him?
8 Will you show partiality to him?
Will you contend for God?
9 Is it good that he should search you out?
Or as one deceives a man, will you deceive him?
10 He will surely reprove you
if you secretly show partiality.
11 Won’t his majesty make you afraid
and his dread fall on you?
12 Your memorable sayings are proverbs of ashes.
Your defenses are defenses of clay.
13 "Be silent!
Leave me alone, that I may speak.
Let come on me what will.
14 Why should I take my flesh in my teeth,
and put my life in my hand?
15 Behold, he will kill me.
I have no hope.
Nevertheless, I will maintain my ways before him.
16 This also will be my salvation,
that a godless man will not come before him.
17 Listen carefully to my speech.
Let my declaration be in your ears.
18 See now, I have set my cause in order.
I know that I am righteous.
19 Who is he who will contend with me?
For then would I hold my peace and give up the spirit.
20 "Only don’t do two things to me,
then I will not hide myself from your face:
21 withdraw your hand far from me,
and don’t let your terror make me afraid.
22 Then call, and I will answer,
or let me speak, and you answer me.
23 How many are my iniquities and sins?
Make me know my disobedience and my sin.
24 Why do you hide your face,
and consider me your enemy?
25 Will you harass a driven leaf?
Will you pursue the dry stubble?
26 For you write bitter things against me,
and make me inherit the iniquities of my youth.
27 You also put my feet in the stocks,
and mark all my paths.
You set a bound to the soles of my feet,
28 though I am decaying like a rotten thing,
like a garment that is moth-eaten.
1 ‹‹İşte, gözlerim her şeyi gördü, 2 Kulağım duydu, anladı.
2 Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, 2 Sizden aşağı kalmam.
3 Ama ben Her Şeye Gücü Yetenle konuşmak, 2 Davamı Tanrıyla tartışmak istiyorum.
4 Sizlerse yalan düzüyorsunuz, 2 Hepiniz değersiz hekimlersiniz.
5 Keşke büsbütün sussanız! 2 Sizin için bilgelik olurdu bu.
6 Şimdi davamı dinleyin, 2 Yakınmama kulak verin.
7 Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? 2 Onun adına yalan mı söyleyeceksiniz?
8 Onun tarafını mı tutacaksınız? 2 Tanrının davasını mı savunacaksınız?
9 Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? 2 İnsanları aldattığınız gibi Onu da mı aldatacaksınız?
10 Gizlice Onun tarafını tutarsanız, 2 Kuşkusuz sizi azarlar.
11 Onun görkemi sizi yıldırmaz mı? 2 Dehşeti üzerinize düşmez mi?
12 Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, 2 Savunduklarınızsa çamurdan farksız.
13 ‹‹Susun, bırakın ben konuşayım, 2 Başıma ne gelirse gelsin.
14 Hayatım tehlikeye girecekse girsin, 2 Canım zora düşecekse düşsün.
15 Beni öldürecek, umudum kalmadıfç, 2 Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım. bile Ona güvenim sarsılmaz.››
16 Aslında bu benim kurtuluşum olacak, 2 Çünkü tanrısız bir adam Onun karşısına çıkamaz.
17 Sözlerimi iyi dinleyin, 2 Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
18 İşte davamı hazırladım, 2 Haklı çıkacağımı biliyorum.
19 Kim suçlayacak beni? 2 Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
20 ‹‹Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, 2 O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:
21 Elini üstümden çek 2 Ve dehşetinle beni yıldırma.
22 Sonra beni çağır, yanıtlayayım, 2 Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.
23 Suçlarım, günahlarım ne kadar? 2 Bana suçumu, günahımı göster.
24 Niçin yüzünü gizliyorsun, 2 Beni düşman gibi görüyorsun? çağrıştırıyor, bu yolla bir söz sanatı yapılmış.
25 Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, 2 Beni mi korkutacaksın? 2 Kuru samanı mı kovalayacaksın?
26 Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, 2 Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
27 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, 2 Yollarımı gözetliyor, 2 İzimi sürüyorsun.
28 ‹‹Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, 2 Güve yemiş giysi gibidir.