1 "But now those who are younger than I have me in derision,
whose fathers I considered unworthy to put with my sheep dogs.
2 Of what use is the strength of their hands to me,
men in whom ripe age has perished?
3 They are gaunt from lack and famine.
They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.
4 They pluck salt herbs by the bushes.
The roots of the broom tree are their food.
5 They are driven out from among men.
They cry after them as after a thief,
6 so that they live in frightful valleys,
and in holes of the earth and of the rocks.
7 They bray among the bushes.
They are gathered together under the nettles.
8 They are children of fools, yes, children of wicked men.
They were flogged out of the land.
9 "Now I have become their song.
Yes, I am a byword to them.
10 They abhor me, they stand aloof from me,
and don’t hesitate to spit in my face.
11 For he has untied his cord, and afflicted me;
and they have thrown off restraint before me.
12 On my right hand rise the rabble.
They thrust aside my feet.
They cast their ways of destruction up against me.
13 They mar my path.
They promote my destruction
without anyone’s help.
14 As through a wide breach they come.
They roll themselves in amid the ruin.
15 Terrors have turned on me.
They chase my honor as the wind.
My welfare has passed away as a cloud.
16 "Now my soul is poured out within me.
Days of affliction have taken hold of me.
17 In the night season my bones are pierced in me,
and the pains that gnaw me take no rest.
18 My garment is disfigured by great force.
It binds me about as the collar of my tunic.
19 He has cast me into the mire.
I have become like dust and ashes.
20 I cry to you, and you do not answer me.
I stand up, and you gaze at me.
21 You have turned to be cruel to me.
With the might of your hand you persecute me.
22 You lift me up to the wind, and drive me with it.
You dissolve me in the storm.
23 For I know that you will bring me to death,
to the house appointed for all living.
24 "However doesn’t one stretch out a hand in his fall?
Or in his calamity therefore cry for help?
25 Didn’t I weep for him who was in trouble?
Wasn’t my soul grieved for the needy?
26 When I looked for good, then evil came.
When I waited for light, darkness came.
27 My heart is troubled, and doesn’t rest.
Days of affliction have come on me.
28 I go mourning without the sun.
I stand up in the assembly, and cry for help.
29 I am a brother to jackals,
and a companion to ostriches.
30 My skin grows black and peels from me.
My bones are burned with heat.
31 Therefore my harp has turned to mourning,
and my pipe into the voice of those who weep.
1 ‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar 2 Benimle alay etmekte, 2 Oysa babalarını sürümün köpeklerinin 2 Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
2 Çünkü güçleri tükenmişti, 2 Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3 Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, 2 Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4 Çalılıklarda karapazı topluyor, 2 Retem kökü yiyorlardı.
5 Toplumdan kovuluyorlardı, 2 İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6 Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, 2 Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7 Çalıların arasında anırır, 2 Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8 Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, 2 Ülkeden kovulmuşlardı.
9 ‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine, 2 Ağızlarına doladılar beni.
10 Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, 2 Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11 Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için 2 Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
12 Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, 2 Ayaklarımı kaydırıyor, 2 Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13 Yolumu kesiyor, 2 Kimseden yardım görmeden 2 Beni yok etmeye çalışıyorlar.
14 Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, 2 Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15 Dehşet çöktü üzerime, 2 Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, 2 Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16 ‹‹Şimdi tükeniyorum, 2 Acı günler beni ele geçirdi.
17 Geceleri kemiklerim sızlıyor, 2 Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18 Tanrının şiddeti 2 Üzerimdeki giysiye dönüştü, 2 Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19 Beni çamura fırlattı, 2 Toza, küle döndüm.
20 ‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, 2 Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21 Bana acımasız davranıyor, 2 Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22 Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, 2 Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23 Biliyorum, beni ölüme, 2 Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24 ‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, 2 Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25 Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? 2 Yoksullar için üzülmez miydim?
26 Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, 2 Işık umarken karanlık geldi.
27 İçim kaynıyor, rahatım yok, 2 Önümde acı günler var.
28 Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, 2 Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29 Çakallarla kardeş, 2 Baykuşlarla arkadaş oldum.
30 Derim karardı, soyuluyor, 2 Kemiklerim ateşten yanıyor.
31 Lirimin sesi yas feryadına, 2 Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.