1 Then Eliphaz the Temanite answered,
2 "If someone ventures to talk with you, will you be grieved?
But who can withhold himself from speaking?
3 Behold, you have instructed many,
you have strengthened the weak hands.
4 Your words have supported him who was falling,
you have made the feeble knees firm.
5 But now it has come to you, and you faint.
It touches you, and you are troubled.
6 Isn’t your piety your confidence?
Isn’t the integrity of your ways your hope?
7 "Remember, now, whoever perished, being innocent?
Or where were the upright cut off?
8 According to what I have seen, those who plow iniquity
and sow trouble, reap the same.
9 By the breath of God they perish.
By the blast of his anger are they consumed.
10 The roaring of the lion,
and the voice of the fierce lion,
the teeth of the young lions, are broken.
11 The old lion perishes for lack of prey.
The cubs of the lioness are scattered abroad.
12 "Now a thing was secretly brought to me.
My ear received a whisper of it.
13 In thoughts from the visions of the night,
when deep sleep falls on men,
14 fear came on me, and trembling,
which made all my bones shake.
15 Then a spirit passed before my face.
The hair of my flesh stood up.
16 It stood still, but I couldn’t discern its appearance.
A form was before my eyes.
Silence, then I heard a voice, saying,
17 ‘Shall mortal man be more just than God?
Shall a man be more pure than his Maker?
18 Behold, he puts no trust in his servants.
He charges his angels with error.
19 How much more those who dwell in houses of clay,
whose foundation is in the dust,
who are crushed before the moth!
20 Between morning and evening they are destroyed.
They perish forever without any regarding it.
21 Isn’t their tent cord plucked up within them?
They die, and that without wisdom.’
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? 2 Kim konuşmadan durabilir?
3 Evet, pek çoklarına sen ders verdin, 2 Zayıf elleri güçlendirdin,
4 Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, 2 Titreyen dizleri sen pekiştirdin.
5 Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, 2 Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.
6 Senin güvendiğin Tanrıdan korkun değil mi, 2 Umudun kusursuz yaşamında değil mi?
7 ‹‹Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, 2 Nerede doğrular yıkıma uğradı?
8 Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, 2 Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.
9 Tanrının soluğuyla yok oluyor, 2 Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
10 Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, 2 Dişleri kırıldı genç aslanların.
11 Aslan av bulamadığı için yok oluyor, 2 Dişi aslanın yavruları dağılıyor.
12 ‹‹Bir söz gizlice erişti bana, 2 Fısıltısı kulağıma ulaştı.
13 Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, 2 İnsanları ağır uyku bastığı zaman,
14 Beni dehşet ve titreme aldı, 2 Bütün kemiklerimi sarstı.
15 Önümden bir ruh geçti, 2 Tüylerim ürperdi.
16 Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. 2 Bir suret duruyordu gözümün önünde, 2 Çıt çıkmazken bir ses duydum:
17 ‹Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? 2 Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?
18 Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, 2 Meleklerinde hata bulur da,
19 Çamur evlerde oturanlara, 2 Mayası toprak olanlara, 2 Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?
20 Ömürleri sabahtan akşama varmaz, 2 Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
21 İçlerindeki çadır ipleri çekilince, 2 Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.›