1 O que ama a correção ama o conhecimento; mas o que aborrece a repreensão é insensato.

2 O homem de bem alcançará o favor do Senhor; mas ao homem de perversos desígnios ele condenará.

3 O homem não se estabelece pela impiedade; a raiz dos justos, porém, nunca será, removida.

4 A mulher virtuosa é a coroa do seu marido; porém a que procede vergonhosamente é como apodrecimento nos seus ossos.

5 Os pensamentos do justo são retos; mas os conselhos do ímpio são falsos.

6 As palavras dos ímpios são emboscadas para derramarem sangue; a boca dos retos, porém, os livrará.

7 Transtornados serão os ímpios, e não serão mais; porém a casa dos justos permanecerá.

8 Segundo o seu entendimento é louvado o homem; mas o perverso decoração é desprezado.

9 Melhor é o que é estimado em pouco e tem servo, do que quem se honra a si mesmo e tem falta de pão.

10 O justo olha pela vida dos seus animais; porém as entranhas dos ímpios são cruéis.

11 O que lavra a sua terra se fartará de pão; mas o que segue os ociosos é falto de entendimento.

12 Deseja o ímpio o despojo dos maus; porém a raiz dos justos produz o seu próprio fruto.

13 Pela transgressão dos lábios se enlaça o mau; mas o justo escapa da angústia.

14 Do fruto das suas palavras o homem se farta de bem; e das obras das suas mãos se lhe retribui.

15 O caminho do insensato é reto aos seus olhos; mas o que dá ouvidos ao conselho é sábio.

16 A ira do insensato logo se revela; mas o prudente encobre a afronta.

17 Quem fala a verdade manifesta a justiça; porém a testemunha falsa produz a fraude.

18 Há palrador cujas palavras ferem como espada; porém a língua dos sábios traz saúde.

19 O lábio veraz permanece para sempre; mas a língua mentirosa dura só um momento.

20 Engano há no coração dos que maquinam o mal; mas há gozo para os que aconselham a paz.

21 Nenhuma desgraça sobrevém ao justo; mas os ímpios ficam cheios de males.

22 Os lábios mentirosos são abomináveis ao Senhor; mas os que praticam a verdade são o seu deleite.

23 O homem prudente encobre o conhecimento; mas o coração dos tolos proclama a estultícia.

24 A mão dos diligentes dominará; mas o indolente será tributário servil.

25 A ansiedade no coração do homem o abate; mas uma boa palavra o alegra.

26 O justo é um guia para o seu próximo; mas o caminho dos ímpios os faz errar.

27 O preguiçoso não apanha a sua caça; mas o bem precioso do homem é para o diligente.

28 Na vereda da justiça está a vida; e no seu caminho não há morte.

1 Cine iubeşte certarea, iubeşte ştiinţa; dar cine urăşte mustrarea, este prost. -

2 Omul de bine capătă bunăvoinţa Domnului, dar Domnul osîndeşte pe cel plin de răutate.

3 Omul nu se întăreşte prin răutate, dar rădăcina celor neprihăniţi nu se va clătina. -

4 O femeie cinstită este cununa bărbatului ei, dar cea care -i face ruşine este ca putregaiul în oasele lui. -

5 Gîndurile celor neprihăniţi nu sînt decît dreptate, dar sfaturile celor răi nu sînt decît înşelăciune. -

6 Cuvintele celor răi sînt nişte curse ca să verse sînge, dar gura celor fără prihană îi izbăveşte. -

7 Cei răi sînt răsturnaţi, şi nu mai sînt, dar casa celor neprihăniţi rămîne în picioare! -

8 Un om este preţuit după măsura priceperii lui, dar cel cu inima stricată este dispreţuit. -

9 Mai bine să fii într'o stare smerită şi să ai o slugă, decît să faci pe fudulul şi să n'ai ce mînca. -

10 Cel neprihănit se îndură de vite, dar inima celui rău este fără milă.

11 Cine-şi lucrează ogorul va avea belşug de pîne, dar cine umblă după lucruri de nimic este fără minte. -

12 Cel rău pofteşte prada celor nelegiuiţi, dar rădăcina celor neprihăniţi rodeşte. -

13 În păcătuirea cu buzele este o cursă primejdioasă, dar cel neprihănit scapă din bucluc. -

14 Prin rodul gurii te saturi de bunătăţi, şi fiecare primeşte după lucrul mînilor lui. -

15 Calea nebunului este fără prihană în ochii lui, dar înţeleptul ascultă sfaturile. -

16 Nebunul îndată îşi dă pe faţă mînia, dar înţeleptul ascunde ocara. -

17 Cine spune adevărul face o mărturisire dreaptă, dar martorul mincinos vorbeşte înşelăciune. -

18 Cine vorbeşte în chip uşuratic, răneşte ca străpungerea unei săbii, dar limba înţelepţilor aduce vindecare. -

19 Buza care spune adevărul este întărită pe vecie, dar limba mincinoasă nu stă decît o clipă. -

20 Înşelătoria este în inima celor ce cugetă răul, dar bucuria este pentru ceice sfătuiesc la pace. -

21 Nicio nenorocire nu se întîmplă celui neprihănit, dar cei răi sînt năpădiţi de rele. -

22 Buzele mincinoase sînt urîte Domnului, dar ceice lucrează cu adevăr îi sînt plăcuţi. -

23 Omul înţelept îţi ascunde ştiinţa, dar inima nebunilor vesteşte nebunia. -

24 Mîna celor harnici va stăpîni, dar mîna leneşă va plăti bir. -

25 Neliniştea din inima omului îl doboară, dar o vorbă bună îl înveseleşte. -

26 Cel neprihănit arată prietenului său calea cea bună, dar calea celor răi îi duce în rătăcire. -

27 Leneşul nu-şi frige vînatul, dar comoara de preţ a unui om este munca. -

28 Pe cărarea neprihănirii este viaţa, şi pe drumul însemnat de ea nu este moarte. -