1 א ויען-יהוה את-איוב מנהסערה (מן הסערה) ויאמר br
2 ב מי זה מחשיך עצה במלין-- בלי-דעת br
3 ג אזר-נא כגבר חלציך ואשאלך והודיעני br
4 ד איפה היית ביסדי-ארץ הגד אם-ידעת בינה br
5 ה מי-שם ממדיה כי תדע או מי-נטה עליה קו br
6 ו על-מה אדניה הטבעו או מי-ירה אבן פנתה br
7 ז ברן-יחד כוכבי בקר ויריעו כל-בני אלהים br
8 ח ויסך בדלתים ים בגיחו מרחם יצא br
9 ט בשומי ענן לבשו וערפל חתלתו br
10 י ואשבר עליו חקי ואשים בריח ודלתים br
11 יא ואמר--עד-פה תבוא ולא תסיף ופא-ישית בגאון גליך br
12 יב המימיך צוית בקר ידעתה שחר (ידעת השחר) מקמו br
13 יג לאחז בכנפות הארץ וינערו רש sup ע /sup ים ממנה br
14 יד תתהפך כחמר חותם ויתיצבו כמו לבוש br
15 טו וימנע מרש sup ע /sup ים אורם וזרוע רמה תשבר br
16 טז הבאת עד-נבכי-ים ובחקר תהום התהלכת br
17 יז הנגלו לך שערי-מות ושערי צלמות תראה br
18 יח התבננת עד-רחבי-ארץ הגד אם-ידעת כלה br
19 יט אי-זה הדרך ישכן-אור וחשך אי-זה מקמו br
20 כ כי תקחנו אל-גבולו וכי-תבין נתיבות ביתו br
21 כא ידעת כי-אז תולד ומספר ימיך רבים br
22 כב הבאת אל-אצרות שלג ואוצרות ברד תראה br
23 כג אשר-חשכתי לעת-צר ליום קרב ומלחמה br
24 כד אי-זה הדרך יחלק אור יפץ קדים עלי-ארץ br
25 כה מי-פלג לשטף תעלה ודרך לחזיז קלות br
26 כו להמטיר על-ארץ לא-איש-- מדבר לא-אדם בו br
27 כז להשביע שאה ומשאה ולהצמיח מצא דשא br
28 כח היש-למטר אב או מי-הוליד אגלי-טל br
29 כט מבטן מי יצא הקרח וכפר שמים מי ילדו br
30 ל כאבן מים יתחבאו ופני תהום יתלכדו br
31 לא התקשר מעדנות כימה או-משכות כסיל תפתח br
32 לב התציא מזרות בעתו ועיש על-בניה תנחם br
33 לג הידעת חקות שמים אם-תשים משטרו בארץ br
34 לד התרים לעב קולך ושפעת-מים תכסך br
35 לה התשלח ברקים וילכו ויאמרו לך הננו br
36 לו מי-שת בטחות חכמה או מי-נתן לשכוי בינה br
37 לז מי-יספר שחקים בחכמה ונבלי שמים מי ישכיב br
38 לח בצקת עפר למוצק ורגבים ידבקו br
39 לט התצוד ללביא טרף וחית כפירים תמלא br
40 מ כי-ישחו במעונות ישבו בסכה למו-ארב br
41 מא מי יכין לערב צידו br כי-ילדו אל-אל ישועו יתעו לבלי-אכל
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
11 Kaj diris:Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi:Jen ni estas?
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?