1 א רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי br
2 ב אם-לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני br
3 ג שימה-נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע br
4 ד כי-לבם צפנת משכל על-כן לא תרמם br
5 ה לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה br
6 ו והציגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה br
7 ז ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם br
8 ח ישמו ישרים על-זאת ונקי על-חנף יתערר br
9 ט ויאחז צדיק דרכו וטהר-ידים יסיף אמץ br
10 י ואולם--כלם תשבו ובאו נא ולא-אמצא בכם חכם br
11 יא ימי עברו זמתי נתקו-- מורשי לבבי br
12 יב לילה ליום ישימו אור קרוב מפני-חשך br
13 יג אם-אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי br
14 יד לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה br
15 טו ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה br
16 טז בדי שאל תרדנה אם-יחד על-עפר נחת
1 MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.
2 No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.
3 Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?
4 Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.
5 El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.
8 Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.
9 No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.
10 Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.
11 Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.
12 Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.
13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.
14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
16 A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.