1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, 2 Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.

2 Bilgisiz heves işe yaramaz, 2 Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.

3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, 2 Yine de içinden RABbe öfkelenir.

4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. 2 Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.

5 Yalancı tanık cezasız kalmaz, 2 Yalan soluyan kurtulamaz.

6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek 2 Ve eli açık olanın dostu olmak ister.

7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, 2 Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. 2 Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.

8 Sağduyulu olan canını sever, 2 Aklı izleyen bolluğa kavuşur.

9 Yalancı tanık cezasız kalmaz, 2 Yalan soluyan yok olur.

10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, 2 Kölelerin önderlere egemen olması 2 Hiç uygun değildir.

11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, 2 Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.

12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, 2 Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.

13 Akılsız çocuk babasının başına beladır, 2 Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.

14 Ev ve servet babadan mirastır, 2 Ama sağduyulu kadın RABbin armağanıdır.

15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter, 2 Haylaz kişi de aç kalır.

16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur, 2 Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.

17 Yoksula acıyan kişi RABbe ödünç vermiş olur, 2 Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.

18 Henüz umut varken çocuğunu eğit, 2 Onun yıkımına neden olma.

19 Huysuz insan cezasını çekmelidir. 2 Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.

20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, 2 Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.

21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, 2 Ama gerçekleşen, RABbin amacıdır.

22 İnsandan istenen vefadır, 2 Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.

23 RAB korkusu 2 Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.

24 Tembel sahana daldırdığı elini 2 Ağzına geri götürmek bile istemez.

25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, 2 Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.

26 Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, 2 Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.

27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, 2 Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.

28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, 2 Kötülerin ağzı fesatla beslenir.

29 Alaycılar için ceza, 2 Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.

1 Melhor é o pobre que anda na sua integridade, do que aquele que é perverso de lábios e tolo.

2 Não é bom agir sem refletir; e o que se apressa com seus pés erra o caminho.

3 A estultícia do homem perverte o seu caminho, e o seu coração se irrita contra o Senhor.

4 As riquezas granjeiam muitos amigos; mas do pobre o seu próprio amigo se separa.

5 A testemunha falsa não ficará impune; e o que profere mentiras não escapará.

6 Muitos procurarão o favor do liberal; e cada um é amigo daquele que dá presentes.

7 Todos os irmãos do pobre o aborrecem; quanto mais se afastam dele os seus amigos! persegue-os com súplicas, mas eles já se foram.

8 O que adquire a sabedoria é amigo de si mesmo; o que guarda o entendimento prosperará.

9 A testemunha falsa não ficará impune, e o que profere mentiras perecerá.

10 Ao tolo não convém o luxo; quanto menos ao servo dominar os príncipes!

11 A discrição do homem fá-lo tardio em irar-se; e sua glória está em esquecer ofensas.

12 A ira do rei é como o bramido o leão; mas o seu favor é como o orvalho sobre a erva.

13 O filho insensato é a calamidade do pai; e as rixas da mulher são uma goteira contínua.

14 Casa e riquezas são herdadas dos pais; mas a mulher prudente vem do Senhor.

15 A preguiça faz cair em profundo sono; e o ocioso padecerá fome.

16 Quem guarda o mandamento guarda a sua alma; mas aquele que não faz caso dos seus caminhos morrerá.

17 O que se compadece do pobre empresta ao Senhor, que lhe retribuirá o seu benefício.

18 Corrige a teu filho enquanto há esperança; mas não te incites a destruí-lo.

19 Homem de grande ira tem de sofrer o castigo; porque se o livrares, terás de o fazer de novo.

20 Ouve o conselho, e recebe a correção, para que sejas sábio nos teus últimos dias.

21 Muitos são os planos no coração do homem; mas o desígnio do Senhor, esse prevalecerá.

22 O que faz um homem desejável é a sua benignidade; e o pobre é melhor do que o mentiroso.

23 O temor do Senhor encaminha para a vida; aquele que o tem ficará satisfeito, e mal nenhum o visitará.

24 O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo à boca.

25 Fere ao escarnecedor, e o simples aprenderá a prudência; repreende ao que tem entendimento, e ele crescerá na ciência.

26 O que aflige a seu pai, e faz fugir a sua mãe, é filho que envergonha e desonra.

27 Cessa, filho meu, de ouvir a instrução, e logo te desviarás das palavras do conhecimento.

28 A testemunha vil escarnece da justiça; e a boca dos ímpios engole a iniqüidade.

29 A condenação está preparada para os escarnecedores, e os açoites para as costas dos tolos.