1 Oğlum, sözlerimi yerine getir, 2 Aklında tut buyruklarımı.

2 Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın. 2 Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.

3 Onları yüzük gibi parmaklarına geçir, 2 Yüreğinin levhasına yaz.

4 Bilgeliğe, ‹‹Sen kızkardeşimsin››, 2 Akla, ‹‹Akrabamsın›› de.

5 Zina eden kadından, 2 Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.

6 Evimin penceresinden, 2 Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,

7 Bir sürü toy gencin arasında, 2 Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.

8 Akşamüzeri, alaca karanlıkta, 2 Akşam karanlığı çökerken, 2 O kadının oturduğu sokağa saptığını, 2 Onun evine yöneldiğini gördüm.

10 Derken kadın onu karşıladı, 2 Fahişe kılığıyla sinsice.

11 Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın. 2 Bir an bile durmaz evde.

12 Kâh sokakta, kâh meydanlardadır. 2 Sokak başlarında pusuya yatar.

13 Delikanlıyı tutup öptü, 2 Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:

14 ‹‹Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, 2 Adak sözümü bugün yerine getirdim.

15 Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, 2 İşte buldum seni!

16 Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş 2 Renkli örtüler serdim.

17 Yatağıma mür, öd 2 Ve tarçın serptim.

18 Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, 2 Aşktan zevk alalım.

19 Kocam evde değil, 2 Uzun bir yolculuğa çıktı.

20 Yanına para torbasını aldı, 2 Dolunaydan önce eve dönmeyecek.››

21 Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, 2 Tatlı diliyle peşinden sürükledi.

22 Kesimevine götürülen öküz gibi 2 Hemen izledi onu delikanlı; 2 Tuzağa düşen geyik gibi,

23 Ciğerini bir ok delene kadar; 2 Kapana koşan bir kuş gibi, 2 Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.

24 Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, 2 Kulak verin söylediklerime,

25 Sakın o kadına gönül vermeyin, 2 Onun yolundan gitmeyin.

26 Yere serdiği bir sürü kurbanı var, 2 Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.

27 Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, 2 Ölüm odalarına götürür.

1 Filho meu, guarda as minhas palavras, e entesoura contigo os meus mandamentos.

2 Observa os meus mandamentos e vive; guarda a minha lei, como a menina dos teus olhos.

3 Ata-os aos teus dedos, escreve-os na tábua do teu coração.

4 Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; e chama ao entendimento teu amigo íntimo,

5 para te guardarem da mulher alheia, da adúltera, que lisonjeia com as suas palavras.

6 Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,

7 vi entre os simples, divisei entre os jovens, um mancebo falto de juízo,

8 que passava pela rua junto à esquina da mulher adúltera e que seguia o caminho da sua casa,

9 no crepúsculo, à tarde do dia, à noite fechada e na escuridão;

10 e eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, ornada à moda das prostitutas, e astuta de coração.

11 Ela é turbulenta e obstinada; não param em casa os seus pés;

12 ora está ela pelas ruas, ora pelas praças, espreitando por todos os cantos.

13 Pegou dele, pois, e o beijou; e com semblante impudico lhe disse:

14 Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.

15 Por isso saí ao teu encontro a buscar-te diligentemente, e te achei.

16 Já cobri a minha cama de cobertas, de colchas de linho do Egito.

17 Já perfumei o meu leito com mirra, aloés e cinamomo.

18 Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã; alegremo-nos com amores.

19 Porque meu marido não está em casa; foi fazer uma jornada ao longe;

20 um saquitel de dinheiro levou na mão; só lá para o dia da lua cheia voltará para casa.

21 Ela o faz ceder com a multidão das suas palavras sedutoras, com as lisonjas dos seus lábios o arrasta.

22 Ele a segue logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;

23 até que uma flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, sem saber que está armado contra a sua vida.

24 Agora, pois, filhos, ouvi-me, e estai atentos às palavras da minha boca.

25 Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.

26 Porque ela a muitos tem feito cair feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.

27 Caminho de Seol é a sua casa, o qual desce às câmaras da morte.