1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2 ‹‹Biraz bekle, sana açıklayayım, 2 Çünkü Tanrı için söylenecek daha çok söz var.

3 Bilgimi geniş kaynaklardan toplayacağım, 2 Yaratıcıma hak vereceğim.

4 Kuşkusuz söylediğim hiçbir şey yalan değil, 2 Karşında bilgide yetkin biri var.

5 ‹‹Tanrı güçlüdür, ama kimseyi hor görmez, 2 Güçlü ve amacında kararlı.

6 Kötüleri yaşatmaz, 2 Ezilenin hakkını verir.

7 Gözlerini doğru kişiden ayırmaz, 2 Onu krallarla birlikte tahta oturtur, 2 Sonsuza dek yükseltir.

8 Ama insanlar zincire vurulur, 2 Baskı altında tutulurlarsa,

9 Onlara yaptıklarını, 2 Gurura kapılıp isyan ettiklerini bildirir.

10 Öğüdünü dinletir, 2 Kötülükten dönmelerini buyurur.

11 Eğer dinler ve Ona kulluk ederlerse, 2 Kalan günlerini bolluk, 2 Yıllarını rahatlık içinde geçirirler.

12 Ama dinlemezlerse ölür, 2 Ders almadan yok olurlar.

13 ‹‹Tanrısızlar öfkelerini içlerinde gizler, 2 Kendilerini bağladığında Tanrıdan yardım istemezler.

14 Genç yaşta ölüp giderler, 2 Yaşamları putperest tapınaklarında fuhşu iş edinmiş erkekler arasında sona erer.

15 Ama Tanrı acı çekenleri acı çektikleri için kurtarır, 2 Düşkünlere kendini dinletir.

16 ‹‹Evet, seni sıkıntıdan çeker çıkarırdı; 2 Darlığın olmadığı geniş bir yere, 2 Zengin yiyeceklerle bezenmiş bir sofraya.

17 Oysa şimdi kötülerin hak ettiği cezayı çekiyorsun, 2 Yargı ve adalet yakalamış seni.

18 Dikkat et, para seni baştan çıkarmasın, 2 Büyük bir rüşvet seni saptırmasın.

19 Zenginliğin ya da bütün gücün yeter mi 2 Sıkıntı çekmeni önlemeye?

20 Halkların yeryüzünden 2 Yok edildiği geceyi özleme.

21 Dikkat et, kötülüğe dönme, 2 Çünkü sen onu düşkünlüğe yeğledin.

22 ‹‹İşte Tanrı gücüyle yükselir, 2 Onun gibi öğretmen var mı?

23 Kim Ona ne yapması gerektiğini söyleyebilir? 2 Kim Ona, ‹Haksızlık ettin› diyebilir?

24 Onun işlerini yüceltmelisin, anımsa bunu, 2 İnsanların ezgilerle övdüğü işlerini.

25 Bütün insanlar bunları görmüştür, 2 Herkes onları uzaktan izler.

26 Evet, Tanrı öyle büyüktür ki, Onu anlayamayız, 2 Varlığının süresi hesaplanamaz.

27 ‹‹Su damlalarını yukarı çeker, 2 Buharından yağmur damlatır.

28 Bulutlar nemini döker, 2 İnsanların üzerine bol yağmur yağdırır.

29 Bulutları nasıl yaydığını, 2 Göksel konutundan nasıl gürlediğini kim anlayabilir?

30 Şimşekleri çevresine nasıl yaydığına, 2 Denizin dibine dek nasıl ulaştırdığına bakın.

31 Tanrı halkları böyle yönetir, 2 Bol yiyecek sağlar.

32 Şimşeği elleriyle tutar, 2 Hedefine vurmasını buyurur.

33 O'nun gürleyişi fırtınayı haber verir, 2 Sığırlar bile fırtına kopacağını bildirir.

1 Elihu also proceeded, and said,

2 Suffer me a little, and I will show thee;

For I have yet somewhat to say on God’s behalf.

3 I will fetch my knowledge from afar,

And will ascribe righteousness to my Maker.

4 For truly my words are not false:

One that is perfect in knowledge is with thee.

5 Behold, God is mighty, and despiseth not any:

He is mighty in strength of understanding.

6 He preserveth not the life of the wicked,

But giveth to the afflicted their right.

7 He withdraweth not his eyes from the righteous:

But with kings upon the throne

He setteth them for ever, and they are exalted.

8 And if they be bound in fetters,

And be taken in the cords of affliction;

9 Then he showeth them their work,

And their transgressions, that they have behaved themselves proudly.

10 He openeth also their ear to instruction,

And commandeth that they return from iniquity.

11 If they hearken and serve him,

They shall spend their days in prosperity,

And their years in pleasures.

12 But if they hearken not, they shall perish by the sword,

And they shall die without knowledge.

13 But they that are godless in heart lay up anger:

They cry not for help when he bindeth them.

14 They die in youth,

And their life perisheth among the unclean.

15 He delivereth the afflicted by their affliction,

And openeth their ear in oppression.

16 Yea, he would have allured thee out of distress

Into a broad place, where there is no straitness;

And that which is set on thy table would be full of fatness.

17 But thou art full of the judgment of the wicked:

Judgment and justice take hold on thee.

18 For let not wrath stir thee up against chastisements;

Neither let the greatness of the ransom turn thee aside.

19 Will thy cry avail, that thou be not in distress,

Or all the forces of thy strength?

20 Desire not the night,

When peoples are cut off in their place.

21 Take heed, regard not iniquity:

For this hast thou chosen rather than affliction.

22 Behold, God doeth loftily in his power:

Who is a teacher like unto him?

23 Who hath enjoined him his way?

Or who can say, Thou hast wrought unrighteousness?

24 Remember that thou magnify his work,

Whereof men have sung.

25 All men have looked thereon;

Man beholdeth it afar off.

26 Behold, God is great, and we know him not;

The number of his years is unsearchable.

27 For he draweth up the drops of water,

Which distil in rain from his vapor,

28 Which the skies pour down

And drop upon man abundantly.

29 Yea, can any understand the spreadings of the clouds,

The thunderings of his pavilion?

30 Behold, he spreadeth his light around him;

And he covereth the bottom of the sea.

31 For by these he judgeth the peoples;

He giveth food in abundance.

32 He covereth his hands with the lightning,

And giveth it a charge that it strike the mark.

33 The noise thereof telleth concerning him,

The cattle also concerning the storm that cometh up.