1 Denn für das Silber gibt es einen Fundort, und eine Stätte für das Gold, das man läutert.

2 Eisen wird hervorgeholt aus der Erde, {Anderswo: Staub} und Gestein schmelzt man zu Kupfer.

3 Er {d.h. der Mensch} hat der Finsternis ein Ende gesetzt, und durchforscht bis zur äußersten Grenze das Gestein der Finsternis und des Todesschattens.

4 Er bricht einen Schacht fern von dem Wohnenden; die von dem Fuße Vergessenen hangen hinab, fern von den Menschen schweben sie.

5 Die Erde, - aus ihr kommt Brot hervor, und ihr Unteres wird zerwühlt wie vom Feuer.

6 Ihr Gestein ist der Sitz des Saphirs, und Goldstufen sind darin. {Eig. sind ihm (dem Sitze des Saphirs) eigen}

7 Ein Pfad, den der Raubvogel nicht kennt, und den das Auge des Habichts {O. Geiers} nicht erblickt hat;

8 den die wilden Tiere {W. die Söhne des Stolzes} nicht betreten, über den der Löwe nicht hingeschritten ist.

9 Er {d.h. der Mensch} legt seine Hand an das harte Gestein, wühlt die Berge um von der Wurzel aus.

10 Kanäle haut er durch die Felsen, und allerlei Köstliches sieht sein Auge.

11 Er dämmt Flüsse ein, daß sie nicht durchsickern, und Verborgenes zieht er hervor an das Licht.

12 Aber die Weisheit, wo wird sie erlangt? und welches ist die Stätte des Verstandes?

13 Kein Mensch kennt ihren Wert, {Eig. das was ihr gleichkommt} und im Lande der Lebendigen wird sie nicht gefunden.

14 Die Tiefe spricht: Sie ist nicht in mir, und das Meer spricht: Sie ist nicht bei mir.

15 Geläutertes Gold kann nicht für sie gegeben, und Silber nicht dargewogen werden als ihr Kaufpreis.

16 Sie wird nicht aufgewogen mit Gold von Ophir, mit kostbarem Onyx und Saphir.

17 Gold und Glas kann man ihr nicht gleichstellen, noch sie eintauschen gegen ein Gerät von gediegenem Golde.

18 Korallen und Krystall kommen neben ihr nicht in Erwähnung; und der Besitz der Weisheit ist mehr wert als Perlen.

19 Nicht kann man ihr gleichstellen den Topas von Äthiopien; mit feinem Golde wird sie nicht aufgewogen.

20 Die Weisheit nun, woher kommt sie, und welches ist die Stätte des Verstandes?

21 Denn sie ist verborgen vor den Augen aller Lebendigen, und vor den Vögeln des Himmels ist sie verhüllt.

22 Der Abgrund {S. die Anm. zu Ps. 88,11} und der Tod sagen: Mit unseren Ohren haben wir ein Gerücht von ihr gehört.

23 Gott versteht ihren Weg, {O. den Weg zu ihr} und er kennt ihre Stätte.

24 Denn er schaut bis zu den Enden der Erde; unter dem ganzen Himmel sieht er.

25 Als er dem Winde ein Gewicht bestimmte, und die Wasser mit dem Maße abwog,

26 als er dem Regen ein Gesetz bestimmte und eine Bahn dem Donnerstrahl:

27 da sah er sie und tat sie kund, {O. durchzählte sie} er setzte sie ein {O. stellte sie hin} und durchforschte sie auch.

28 Und zu dem Menschen sprach er: Siehe, die Furcht des Herrn ist Weisheit, und vom Bösen weichen ist Verstand.

1 Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.

2 Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.

3 Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.

4 Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.

5 Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.

6 V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,

7 K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,

8 Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.

9 K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.

10 Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.

11 Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.

12 Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?

13 Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.

14 Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.

15 Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.

16 Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.

17 Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.

18 Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.

19 Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.

20 Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?

21 Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.

22 Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.

23 Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.

24 Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,

25 Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.

26 On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.

27 Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji,připravil ji, a vystihl ji.

28 Člověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.