1 BEATI coloro che sono intieri di via, Che camminano nella Legge del Signore.

2 Beati coloro che guardano le sue testimonianze, Che lo cercano con tutto il cuore;

3 I quali eziandio non operano iniquità; Anzi camminano nelle sue vie

4 Tu hai ordinato che i tuoi comandamenti Sieno strettamente osservati.

5 Oh! sieno pure addirizzate le mie vie, Per osservare i tuoi statuti.

6 Allora io non sarò svergognato, Quando io riguarderò a tutti i tuoi comandamenti

7 Io ti celebrerò con dirittura di cuore, Quando io avrò imparate le leggi della tua giustizia.

8 Io osserverò i tuoi statuti; Non abbandonarmi del tutto

9 Come renderà il fanciullo la sua via pura? Prendendo guardia ad essa secondo la tua parola

10 Io ti ho cercato con tutto il mio cuore; Non lasciarmi deviar da’ tuoi comandamenti

11 Io ho riposta la tua parola nel mio cuore; Acciocchè io non pecchi contro a te

12 Tu sei benedetto, o Signore; Insegnami i tuoi statuti

13 Io ho colle mie labbra raccontate Tutte le leggi della tua bocca.

14 Io gioisco nella via delle tue testimonianze, Come per tutte le ricchezze del mondo.

15 Io ragiono de’ tuoi comandamenti, E riguardo a’ tuoi sentieri.

16 Io mi diletto ne’ tuoi statuti; Io non dimenticherò le tue parole

17 Fa’ del bene al tuo servitore, Ed io viverò, ed osserverò la tua parola

18 Apri gli occhi miei, ed io riguarderò Le maraviglie della tua Legge

19 Io son forestiere in terra; Non nascondermi i tuoi comandamenti

20 L’anima mia si stritola di affezione Alle tue leggi in ogni tempo

21 Tu sgridi i superbi maledetti Che deviano da’ tuoi comandamenti

22 Togli d’addosso a me il vituperio e lo sprezzo; Perciocchè io ho guardate le tue testimonianze

23 Eziandio, mentre i principi sedevano, e ragionavano contro a me, Il tuo servitore ha meditato ne’ tuoi statuti

24 Ed anche le tue testimonianze sono i miei diletti Ed i miei consiglieri

25 L’anima mia è attaccata alla polvere; Vivificami secondo la tua parola

26 Io ti ho narrate le mie vie, e tu mi hai risposto; Insegnami i tuoi statuti.

27 Fammi intender la via de’ tuoi comandamenti, Ed io ragionerò delle tue maraviglie

28 L’anima mia stilla di cordoglio; Sollevami secondo le tue parole.

29 Rimuovi da me la via della menzogna; E fammi dono della tua Legge

30 Io ho scelta la via della verità; Io mi son proposte le tue leggi.

31 Io mi son tenuto alle tue testimonianze; Signore, non lasciar che io sia confuso.

32 Correrò nella via de’ tuoi comandamenti, Quando tu mi avrai allargato il cuore

33 Insegnami, Signore, la via de’ tuoi statuti; Ed io la guarderò infino al fine.

34 Dammi intelletto, ed io guarderò la tua Legge; E l’osserverò con tutto il cuore

35 Conducimi per lo sentiero de’ tuoi comandamenti; Perciocchè io mi diletto in esso.

36 Inchina il mio cuore alle tue testimonianze, E non a cupidigia

37 Storna gli occhi miei, che non riguardino a vanità; Vivificami nelle tue vie

38 Attieni la tua parola al tuo servitore, Il quale è tutto intento al tuo timore

39 Rimuovi da me il mio vituperio, del quale io temo; Perciocchè le tue leggi son buone

40 Ecco, io desidero affettuosamente i tuoi comandamenti; Vivificami nella tua giustizia

41 Ed avvenganmi le tue benignità, o Signore; E la tua salute, secondo la tua parola.

42 Ed io risponderò a colui che mi fa vituperio; Perciocchè io mi confido nella tua parola

43 E non ritrarmi del tutto dalla bocca la parola della verità; Perciocchè io spero nelle tue leggi.

44 Ed io osserverò la tua Legge del continuo, In sempiterno

45 E camminerò al largo; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti.

46 E parlerò delle tue testimonianze davanti ai re, E non sarò svergognato.

47 E mi diletterò ne’ tuoi comandamenti, I quali io amo.

48 Ed alzerò le palme delle mie mani a’ tuoi comandamenti, i quali io amo; E mediterò ne’ tuoi statuti

49 Ricordati della parola detta al tuo servitore, Sopra la quale tu mi hai fatto sperare

50 Questa è la mia consolazione nella mia afflizione, Che la tua parola mi ha vivificato

51 I superbi mi hanno grandemente schernito; Ma io non mi sono stornato dalla tua Legge

52 Signore, io mi son ricordato de’ tuoi giudicii ab antico; E mi son consolato

53 Tremito mi occupa, per gli empi Che abbandonano la tua Legge

54 I tuoi statuti sono stati i miei cantici Nella dimora de’ miei pellegrinaggi

55 O Signore, di notte io mi son ricordato del tuo Nome, Ed ho osservata la tua Legge.

56 Questo mi è avvenuto, Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti

57 Il Signore è la mia parte; Io ho detto di osservare le tue parole

58 Io ti ho supplicato con tutto il cuore; Abbi pietà di me, secondo la tua parola

59 Io ho fatta ragione delle mie vie; Ed ho rivolti i miei piedi alle tue testimonianze.

60 Io mi sono affrettato, e non mi sono indugiato D’osservare i tuoi comandamenti

61 Schiere d’empi mi hanno predato; Ma però non ho dimenticata la tua Legge

62 Io mi levo a mezzanotte, per celebrarti, Per le leggi della tua giustizia

63 Io son compagno di tutti quelli che ti temono, Ed osservano i tuoi comandamenti

64 Signore, la terra è piena della tua benignità; Insegnami i tuoi statuti

65 Signore, tu hai usata beneficenza inverso il tuo servitore, Secondo la tua parola.

66 Insegnami buon senno ed intendimento; Perciocchè io credo a’ tuoi comandamenti

67 Avanti che io fossi afflitto, io andava errando; Ma ora osservo la tua parola

68 Tu sei buono e benefattore; Insegnami i tuoi statuti

69 I superbi hanno acconciate delle bugie contro a me; Ma io con tutto il cuore guarderò i tuoi comandamenti.

70 Il cuor loro è condenso come grasso; Ma io mi diletto nella tua Legge

71 Egli è stato buono per me, che io sono stato afflitto; Acciocchè io impari i tuoi statuti

72 La Legge della tua bocca mi è migliore Che le migliaia d’oro e d’argento

73 Le tue mani mi hanno fatto e formato; Dammi intelletto, ed io imparerò i tuoi comandamenti

74 Quelli che ti temono mi vedranno, e si rallegreranno; Perciocchè io ho sperato nella tua parola

75 O Signore, io so che i tuoi giudicii non sono altro che giustizia; E che ciò che mi hai afflitto è stato fedeltà

76 Deh! sia la tua benignità per consolarmi, Secondo la tua parola, detta al tuo servitore.

77 Avvenganmi le tue misericordie, acciocchè io viva; Perciocchè la tua Legge è ogni mio diletto

78 Sien confusi i superbi, perciocchè a torto mi sovvertono; Ma io medito ne’ tuoi comandamenti.

79 Rivolgansi a me quelli che ti temono. E quelli che conoscono le tue testimonianze

80 Sia il mio cuore intiero ne’ tuoi statuti; Acciocchè io non sia confuso

81 L’anima mia vien meno dietro alla tua salute; Io spero nella tua parola.

82 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua parola, Dicendo: Quando mi consolerai tu?

83 Perciocchè io son divenuto come un otro al fumo; E pur non ho dimenticati i tuoi statuti

84 Quanti hanno da essere i giorni del tuo servitore? Quando farai giudicio sopra quelli che mi perseguitano?

85 I superbi mi hanno cavate delle fosse; Il che non è secondo la tua Legge.

86 Tutti i tuoi comandamenti son verità; Essi mi perseguitano a torto; soccorrimi.

87 Mi hanno pressochè distrutto ed atterrato; Ma io non ho abbandonati i tuoi comandamenti

88 Vivificami secondo la tua benignità, Ed io osserverò la testimonianza della tua bocca

89 O Signore, la tua parola è in eterno; Ella è stabile ne’ cieli.

90 La tua verità è per ogni età; Tu hai stabilita la terra, ed ella sta ferma.

91 Il cielo e la terra stanno anche oggi fermi, per li tuoi ordini, Perciocchè ogni cosa è al tuo servigio

92 Se la tua Legge non fosse stata ogni mio diletto, Io già sarei perito nella mia afflizione

93 Giammai non dimenticherò i tuoi comandamenti; Perciocchè per essi tu mi hai vivificato

94 Io son tuo, salvami; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti

95 Gli empi mi hanno atteso, per farmi perire; Ma io ho considerate le tue testimonianze

96 Io ho veduto che tutte le cose le più perfette hanno fine; Ma il tuo comandamento è d’una grandissima distesa

97 Oh! quanto amo la tua Legge! Ella è la mia meditazione di tutti i giorni

98 Per li tuoi comandamenti tu mi rendi più savio che i miei nemici; Perciocchè quelli in perpetuo sono miei.

99 Io son più intendente che tutti i miei dottori; Perciocchè le tue testimonianze son la mia meditazione.

100 Io son più avveduto che i vecchi; Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti

101 Io ho rattenuti i miei piedi da ogni sentiero malvagio; Acciocchè io osservi la tua parola

102 Io non mi sono stornato dalle tue leggi; Perciocchè tu mi hai ammaestrato

103 Oh! quanto son dolci le tue parole al mio palato! Son più dolci che miele alla mia bocca.

104 Io son divenuto avveduto per li tuoi comandamenti; Perciò, odio ogni sentiero di falsità

105 La tua parola è una lampana al mio piè, Ed un lume al mio sentiero

106 Io ho giurato, e l’atterrò, Di osservare le leggi della tua giustizia

107 Io son sommamente afflitto; O Signore, vivificami secondo la tua parola

108 Deh! Signore, gradisci le offerte volontarie della mia bocca, Ed insegnami le tue leggi

109 Io ho l’anima mia del continuo in palma di mano; E pur non ho dimenticata la tua Legge.

110 Gli empi mi hanno tesi de’ lacci; E pur non mi sono sviato da’ tuoi comandamenti

111 Le tue testimonianze son la mia eredità in perpetuo; Perciocchè esse son la letizia del mio cuore.

112 Io ho inchinato il mio cuore a mettere in opera i tuoi statuti, In perpetuo, infino al fine

113 Io odio i discorsi; Ma amo la tua Legge

114 Tu sei il mio nascondimento, ed il mio scudo; Io spero nella tua parola

115 Ritraetevi da me, maligni; Ed io guarderò i comandamenti del mio Dio

116 Sostienmi, secondo la tua parola, ed io viverò; E non rendermi confuso della mia speranza.

117 Confortami, ed io sarò salvato; E riguarderò del continuo a’ tuoi statuti

118 Tu calpesti tutti quelli che si sviano da’ tuoi statuti; Perciocchè la lor frode è una cosa falsa.

119 Tu riduci al niente tutti gli empi della terra, come schiume; Perciò io amo le tue testimonianze.

120 La mia carne si raccapriccia tutta per lo spavento di te; Ed io temo de’ tuoi giudicii

121 Io ho fatto ciò che è diritto e giusto; Non abbandonarmi a quelli che mi oppressano.

122 Da’ sicurtà per lo tuo servitore in bene, E non lasciar che i superbi mi oppressino

123 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua salute, Ed alla parola della tua giustizia

124 Opera inverso il tuo servitore secondo la tua benignità, Ed insegnami i tuoi statuti.

125 Io son tuo servitore; dammi intelletto; Acciocchè io possa conoscere le tue testimonianze

126 Egli è tempo che il Signore operi; Essi hanno annullata la tua Legge

127 Perciò io amo i tuoi comandamenti più che oro; Anzi più che oro finissimo.

128 Perciò approvo, come diritti, tutti i tuoi comandamenti intorno ad ogni cosa; Ed odio ogni sentiero di menzogna

129 Le tue testimonianze son cose maravigliose; Perciò l’anima mia le ha guardate

130 La dichiarazione delle tue parole allumina, E dà intelletto a’ semplici

131 Io ho aperta la bocca, ed ho ansato; Perciocchè io ho bramati i tuoi comandamenti

132 Riguarda a me, ed abbi pietà di me, Secondo ch’è ragionevole di fare inverso quelli che amano il tuo Nome

133 Ferma i miei passi nella tua parola; E non lasciare che alcuna iniquità signoreggi sopra me

134 Riscuotimi dall’oppressione degli uomini; Ed io osserverò i tuoi comandamenti

135 Fa’ rilucere il tuo volto sopra il tuo servitore;

136 Ed insegnami i tuoi statuti. Ruscelli d’acque mi scendono giù dagli occhi; Perciocchè la tua Legge non è osservata

137 O Signore, tu sei giusto, E i tuoi giudicii son diritti.

138 Tu hai strettamente comandata la giustizia, E la verità delle tue testimonianze

139 Il mio zelo mi consuma; Perciocchè i miei nemici hanno dimenticate le tue parole

140 La tua parola è sommamente purgata; E però il tuo servitore l’ama

141 Io son piccolo e sprezzato; Ma però non ho dimenticati i tuoi comandamenti

142 La tua giustizia è una giustizia eterna, E la tua Legge è verità

143 Tribolazione e distretta mi hanno colto; Ma i tuoi comandamenti sono i miei diletti.

144 Le tue testimonianze sono una giustizia eterna; Dammi intelletto, ed io viverò

145 Io ho gridato con tutto il cuore; rispondimi, Signore; Ed io guarderò i tuoi statuti.

146 Io ti ho invocato; salvami, Ed io osserverò le tue testimonianze

147 Io mi son fatto avanti all’alba, ed ho gridato; Io ho sperato nella tua parola.

148 Gli occhi miei prevengono le vigilie della notte. Per meditar nella tua parola

149 Ascolta la mia voce, secondo la tua benignità; O Signore, vivificami, secondo che tu hai ordinato

150 Quelli che vanno dietro a scelleratezza, E si sono allontanati dalla tua Legge, si sono accostati a me.

151 O Signore, tu sei vicino; E tutti i tuoi comandamenti son verità

152 Gran tempo è che io so questo delle tue testimonianze, Che tu le hai stabilite in eterno

153 Riguarda alla mia afflizione, e trammene fuori; Perciocchè io non ho dimenticata la tua Legge.

154 Dibatti la mia lite, e riscuotimi; Vivificami, secondo la tua parola

155 La salute è lungi dagli empi; Perciocchè non ricercano i tuoi statuti

156 Le tue misericordie son grandi, Signore; Vivificami secondo ciò che hai ordinato

157 I miei persecutori ed i miei nemici son molti; Ma io non mi sono deviato dalle tue testimonianze

158 Io ho veduti i disleali, e ne ho sentita gran noia; Perciocchè non osservano la tua parola

159 Vedi quanto amo i tuoi comandamenti! Signore, vivificami, secondo la tua benignità

160 La somma della tua parola è verità; E tutte le leggi della tua giustizia sono in eterno

161 I principi m’hanno perseguitato senza cagione; Ma il mio cuore ha spavento della tua parola

162 Io mi rallegro per la tua parola, Come una persona che avesse trovate grandi spoglie

163 Io odio ed abbomino la menzogna; Ma io amo la tua Legge

164 Io ti lodo sette volte il dì, Per li giudicii della tua giustizia

165 Quelli che amano la tua Legge godono di molta pace; E non vi è alcuno intoppo per loro

166 Signore, io ho sperato nella tua salute; Ed ho messi in opera i tuoi comandamenti

167 L’anima mia ha osservate le tue testimonianze; Ed io le ho grandemente amate.

168 Io ho osservati i tuoi comandamenti, e le tue testimonianze; Perciocchè tutte le mie vie sono nel tuo cospetto

169 Pervenga il mio grido al tuo cospetto, o Signore; Dammi intelletto, secondo la tua parola.

170 Venga la mia supplicazione in tua presenza; Riscuotimi, secondo la tua parola

171 Le mie labbra sgorgheranno lode, Quando tu mi avrai insegnati i tuoi statuti

172 La mia lingua ragionerà della tua parola; Perciocchè tutti i tuoi comandamenti son giustizia

173 Siami in aiuto la tua mano; Perciocchè io ho eletti i tuoi comandamenti.

174 Signore, io ho desiderata la tua salute; E la tua Legge è ogni mio diletto

175 Viva l’anima mia, ed ella ti loderà; E soccorranmi i tuoi ordinamenti

176 Io vo errando, come una pecora smarrita; cerca il tuo servitore; Perciocchè io non ho dimenticati i tuoi comandamenti

1 Aleph. Welgelukzalig zijn de oprechten van wandel, die in de wet des HEEREN gaan.

2 Welgelukzalig zijn zij, die Zijn getuigenissen onderhouden, die Hem van ganser harte zoeken;

3 Ook geen onrecht werken, maar wandelen in Zijn wegen.

4 HEERE! Gij hebt geboden, dat men Uw bevelen zeer bewaren zal.

5 Och, dat mijn wegen gericht werden, om Uw inzettingen te bewaren!

6 Dan zou ik niet beschaamd worden, wanneer ik merken zou op al Uw geboden.

7 Ik zal U loven in oprechtheid des harten, als ik de rechten Uwer gerechtigheid geleerd zal hebben.

8 Ik zal Uw inzettingen bewaren; verlaat mij niet al te zeer.

9 Beth. Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden? Als hij dat houdt naar Uw woord.

10 Ik zoek U met mijn gehele hart, laat mij van Uw geboden niet afdwalen.

11 Ik heb Uw rede in mijn hart verborgen, opdat ik tegen U niet zondigen zou.

12 HEERE! Gij zijt gezegend; leer mij Uw inzettingen.

13 Ik heb met mijn lippen verteld al de rechten Uws monds.

14 Ik ben vrolijker in den weg Uwer getuigenissen, dan over allen rijkdom.

15 Ik zal Uw bevelen overdenken, en op Uw paden letten.

16 Ik zal mijzelven vermaken in Uw inzettingen; Uw woord zal ik niet vergeten.

17 Gimel. Doe wel bij Uw knecht, dat ik leve en Uw woord beware.

18 Ontdek mijn ogen, dat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.

19 Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden voor mij niet.

20 Mijn ziel is verbroken vanwege het verlangen naar Uw oordelen te aller tijd.

21 Gij scheldt de vervloekte hovaardigen, die van Uw geboden afdwalen.

22 Wentel van mij versmaadheid en verachting, want ik heb Uw getuigenissen onderhouden.

23 Als zelfs de vorsten zittende tegen mij gesproken hebben, heeft Uw knecht Uw inzettingen betracht.

24 Ook zijn Uw getuigenissen mijn vermakingen, en mijn raadslieden.

25 Daleth. Mijn ziel kleeft aan het stof; maak mij levend naar Uw woord.

26 Ik heb U mijn wegen verteld, en Gij hebt mij verhoord; leer mij Uw inzettingen.

27 Geef mij den weg Uwer bevelen te verstaan, opdat ik Uw wonderen betrachte.

28 Mijn ziel druipt weg van treurigheid; richt mij op naar Uw woord.

29 Wend van mij den weg der valsheid, en verleen mij genadiglijk Uw wet.

30 Ik heb verkoren den weg der waarheid, Uw rechten heb ik mij voorgesteld.

31 Ik kleef vast aan Uw getuigenissen; o HEERE! beschaam mij niet.

32 Ik zal den weg Uwer geboden lopen, als Gij mijn hart verwijd zult hebben.

33 He. HEERE! leer mij den weg Uwer inzettingen, en ik zal hem houden ten einde toe.

34 Geef mij het verstand, en ik zal Uw wet houden; ja, ik zal ze onderhouden met gansen harte.

35 Doe mij treden op het pad Uwer geboden, want daarin heb ik lust.

36 Neig mijn hart tot Uw getuigenissen, en niet tot gierigheid.

37 Wend mijn ogen af, dat zij geen ijdelheid zien; maak mij levend door Uw wegen.

38 Bevestig Uw toezeggingen aan Uw knecht, die Uw vreze toegedaan is.

39 Wend mijn smaadheid af, die ik vreze, want Uw rechten zijn goed.

40 Zie, ik heb een begeerte tot Uw bevelen; maak mij levend door Uw gerechtigheid.

41 Vau. En dat mij Uw goedertierenheden overkomen, o HEERE! Uw heil, naar Uw toezegging;

42 Opdat ik mijn smader wat heb te antwoorden, want ik vertrouw op Uw woord.

43 En ruk het woord der waarheid van mijn mond niet al te zeer, want ik hoop op Uw rechten.

44 Zo zal ik Uw wet steeds onderhouden, eeuwiglijk en altoos.

45 En ik zal wandelen in de ruimte, omdat ik Uw bevelen gezocht heb.

46 Ook zal ik voor koningen spreken van Uw getuigenissen, en mij niet schamen.

47 En ik zal mij vermaken in Uw geboden, die ik liefheb.

48 En ik zal mijn handen opheffen naar Uw geboden, die ik liefheb, en ik zal Uw inzettingen betrachten.

49 Zain. Gedenk des woords, tot Uw knecht gesproken, op hetwelk Gij mij hebt doen hopen.

50 Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.

51 De hovaardigen hebben mij boven mate zeer bespot; nochtans ben ik van Uw wet niet geweken.

52 Ik heb gedacht, o HEERE! aan Uw oordelen van ouds aan, en heb mij getroost.

53 Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten.

54 Uw inzettingen zijn mij gezangen geweest, ter plaatse mijner vreemdelingschappen.

55 HEERE! des nachts ben ik Uws Naams gedachtig geweest, en heb Uw wet bewaard.

56 Dat is mij geschied, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.

57 Cheth. De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd, dat ik Uw woorden zal bewaren.

58 Ik heb Uw aanschijn ernstelijk gebeden van ganser harte, wees mij genadig naar Uw toezegging.

59 Ik heb mijn wegen bedacht, en heb mijn voeten gekeerd tot Uw getuigenissen.

60 Ik heb gehaast, en niet vertraagd Uw geboden te onderhouden.

61 De goddeloze hopen hebben mij beroofd; nochtans heb ik Uw wet niet vergeten.

62 Te middernacht sta ik op, om U te loven voor de rechten Uwer gerechtigheid.

63 Ik ben een gezel van allen, die U vrezen, en van hen, die Uw bevelen onderhouden.

64 HEERE! de aarde is vol van Uw goedertierenheid; leer mij Uw inzettingen.

65 Teth. Gij hebt bij Uw knecht goed gedaan, HEERE, naar Uw woord.

66 Leer mij een goeden zin en wetenschap, want ik heb aan Uw geboden geloofd.

67 Eer ik verdrukt werd, dwaalde ik, maar nu onderhoud ik Uw woord.

68 Gij zijt goed en goeddoende; leer mij Uw inzettingen.

69 De hovaardigen hebben leugens tegen mij gestoffeerd; doch ik bewaar Uw bevelen van ganser harte.

70 Hun hart is vet als smeer; maar ik heb vermaak in Uw wet.

71 Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen leerde.

72 De wet Uws monds is mij beter, dan duizenden van goud of zilver.

73 Jod. Uw handen hebben mij gemaakt, en bereid; maak mij verstandig, opdat ik Uw geboden lere.

74 Die U vrezen, zullen mij aanzien, en zich verblijden, omdat ik op Uw woord gehoopt heb.

75 Ik weet, HEERE! dat Uw gerichten de gerechtigheid zijn, en dat Gij mij uit getrouwheid verdrukt hebt.

76 Laat toch Uw goedertierenheid zijn om mij te troosten, naar Uw toezegging aan Uw knecht.

77 Laat mij Uw barmhartigheden overkomen, opdat ik leve, want Uw wet is al mijn vermaking.

78 Laat de hovaardigen beschaamd worden, omdat zij mij met leugen nedergestoten hebben; doch ik betracht Uw geboden.

79 Laat hen tot mij keren, die U vrezen, en die Uw getuigenissen kennen.

80 Laat mijn hart oprecht zijn tot Uw inzettingen, opdat ik niet beschaamd worde.

81 Caph. Mijn ziel is bezweken van verlangen naar Uw heil; op Uw woord heb ik gehoopt.

82 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw toezegging, terwijl ik zeide: Wanneer zult Gij mij vertroosten?

83 Want ik ben geworden als een lederen zak in den rook; doch Uw inzettingen heb ik niet vergeten.

84 Hoe vele zullen de dagen Uws knechts zijn? Wanneer zult Gij recht doen over mijn vervolgers?

85 De hovaardigen hebben mij putten gegraven, hetwelk niet is naar Uw wet.

86 Al Uw geboden zijn waarheid; zij vervolgen mij met leugen, help mij.

87 Zij hebben mij bijna vernietigd op de aarde, maar ik heb Uw bevelen niet verlaten.

88 Maak mij levend naar Uw goedertierenheid, dan zal ik de getuigenis Uws monds onderhouden.

89 Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen.

90 Uw goedertierenheid is van geslacht tot geslacht; Gij hebt de aarde vastgemaakt, en zij blijft staan;

91 Naar Uw verordeningen blijven zij nog heden staan, want zij allen zijn Uw knechten.

92 Indien Uw wet niet ware geweest al mijn vermaking, ik ware in mijn druk al lang vergaan.

93 Ik zal Uw bevelen in der eeuwigheid niet vergeten, want door dezelve hebt Gij mij levend gemaakt.

94 Ik ben Uw, behoud mij, want ik heb Uw bevelen gezocht.

95 De goddelozen hebben op mij gewacht, om mij te doen vergaan; ik neem acht op Uw getuigenissen.

96 In alle volmaaktheid heb ik een einde gezien; maar Uw gebod is zeer wijd.

97 Mem. Hoe lief heb ik Uw wet! Zij is mijn betrachting den gansen dag.

98 Zij maakt mij door Uw geboden wijzer, dan mijn vijanden zijn, want zij is in eeuwigheid bij mij.

99 Ik ben verstandiger dan al mijn leraars, omdat Uw getuigenissen mijn betrachting zijn.

100 Ik ben voorzichtiger dan de ouden, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.

101 Ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw woord zou onderhouden.

102 Ik ben niet geweken van Uw rechten, want Gij hebt mij geleerd.

103 Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond!

104 Uit Uw bevelen krijg ik verstand, daarom haat ik alle leugenpaden.

105 Nun. Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht voor mijn pad.

106 Ik heb gezworen, en zal het bevestigen, dat ik onderhouden zal de rechten Uwer gerechtigheid.

107 Ik ben gans zeer verdrukt, HEERE! maak mij levend naar Uw woord.

108 Laat U toch, o HEERE! welgevallen de vrijwillige offeranden mijns monds, en leer mij Uw rechten.

109 Mijn ziel is geduriglijk in mijn hand; nochtans vergeet ik Uw wet niet.

110 De goddelozen hebben mij een strik gelegd; nochtans ben ik niet afgedwaald van Uw bevelen.

111 Ik heb Uw getuigenissen genomen tot een eeuwige erve, want zij zijn mijns harten vrolijkheid.

112 Ik heb mijn hart geneigd, om Uw inzettingen eeuwiglijk te doen, ten einde toe.

113 Samech. Ik haat de kwade ranken, maar heb Uw wet lief.

114 Gij zijt mijn Schuilplaats en mijn Schild; op Uw Woord heb ik gehoopt.

115 Wijkt van mij, gij boosdoeners! dat ik de geboden mijns Gods moge bewaren.

116 Ondersteun mij naar Uw toezegging, opdat ik leve; en laat mij niet beschaamd worden over mijn hope.

117 Ondersteun mij, zo zal ik behouden zijn; dan zal ik mij steeds in Uw inzettingen vermaken.

118 Gij vertreedt al degenen, die van Uw inzettingen afdwalen, want hun bedrog is leugen.

119 Gij doet alle goddelozen der aarde weg als schuim, daarom heb ik Uw getuigenissen lief.

120 Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen.

121 Ain. Ik heb recht en gerechtigheid gedaan; geef mij niet over aan mijn onderdrukkers.

122 Wees borg voor Uw knecht ten goede; laat de hovaardigen mij niet onderdrukken.

123 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw heil, en naar de toezegging Uwer rechtvaardigheid.

124 Doe bij Uw knecht naar Uw goedertierenheid, en leer mij Uw inzettingen.

125 Ik ben Uw knecht, maak mij verstandig, en ik zal Uw getuigenissen kennen.

126 Het is tijd voor den HEERE, dat Hij werke, want zij hebben Uw wet verbroken.

127 Daarom heb ik Uw geboden lief, meer dan goud, ja, meer dan het fijnste goud.

128 Daarom heb ik alle Uw bevelen, van alles, voor recht gehouden; maar alle valse pad heb ik gehaat.

129 Pe. Uw getuigenissen zijn wonderbaar, daarom bewaart ze mijn ziel.

130 De opening Uwer woorden geeft licht, de slechten verstandig makende.

131 Ik heb mijn mond wijd opengedaan, en gehijgd, want ik heb verlangd naar Uw geboden.

132 Zie mij aan, wees mij genadig, naar het recht aan degenen, die Uw Naam beminnen.

133 Maak mijn voetstappen vast in Uw Woord, en laat geen ongerechtigheid over mij heersen.

134 Verlos mij van des mensen overlast, en ik zal Uw bevelen onderhouden.

135 Doe Uw aangezicht lichten over Uw knecht, en leer mij Uw inzettingen.

136 Waterbeken vlieten af uit mijn ogen, omdat zij Uw wet niet onderhouden.

137 Tsade. HEERE! Gij zijt rechtvaardig, en elkeen Uwer oordelen is recht.

138 Gij hebt de gerechtigheid Uwer getuigenissen, en de waarheid hogelijk geboden.

139 Mijn ijver heeft mij doen vergaan, omdat mijn wederpartijders Uw woorden vergeten hebben.

140 Uw woord is zeer gelouterd, en Uw knecht heeft het lief.

141 Ik ben klein en veracht, doch Uw bevelen vergeet ik niet.

142 Uw gerechtigheid is gerechtigheid in eeuwigheid, en Uw wet is de waarheid.

143 Benauwdheid en angst hebben mij getroffen, doch Uw geboden zijn mijn vermakingen.

144 De gerechtigheid Uwer getuigenissen is in der eeuwigheid; doe ze mij verstaan, zo zal ik leven.

145 Koph. Ik heb van ganser harte geroepen: verhoor mij, o HEERE! ik zal Uw inzettingen bewaren.

146 Ik heb U aangeroepen, verlos mij, en ik zal Uw getuigenissen onderhouden.

147 Ik ben de morgen schemering voorgekomen, en heb geschrei gemaakt; op Uw woord heb ik gehoopt.

148 Mijn ogen komen de nacht waken voor, om Uw rede te betrachten.

149 Hoor mijn stem naar Uw goedertierenheid, o HEERE! maak mij levend naar Uw recht.

150 Die kwade praktijken najagen, genaken mij, zij wijken verre van Uw wet.

151 Maar Gij, HEERE! zijt nabij, en al Uw geboden zijn waarheid.

152 Van ouds heb ik geweten van Uw getuigenissen, dat Gij ze in eeuwigheid gegrond hebt.

153 Resch. Zie mijn ellende aan, en help mij uit, want Uw wet heb ik niet vergeten.

154 Twist mijn twistzaak, en verlos mij, maak mij levend, naar Uw toezegging.

155 Het heil is verre van de goddelozen, want zij zoeken Uw inzettingen niet.

156 HEERE! Uw barmhartigheden zijn vele; maak mij levend naar Uw rechten.

157 Mijn vervolgers en mijn wederpartijders zijn vele, maar van Uw getuigenissen wijk ik niet.

158 Ik heb gezien degenen, die trouwelooslijk handelen, en het verdroot mij, dat zij Uw woord niet onderhielden.

159 Zie aan, dat ik Uw bevelen lief heb, o HEERE! maak mij levend naar Uw goedertierenheid.

160 Het begin Uws woords is waarheid, en in der eeuwigheid is al het recht Uwer gerechtigheid.

161 Schin. De vorsten hebben mij vervolgd zonder oorzaak; maar mijn hart heeft gevreesd voor Uw woord.

162 Ik ben vrolijk over Uw toezegging, als een, die een groten buit vindt.

163 Ik haat de valsheid, en heb er een gruwel van; maar Uw wet heb ik lief.

164 Ik loof U zeven maal des daags, over de rechten Uwer gerechtigheid.

165 Die Uw wet beminnen, hebben groten vrede, en zij hebben geen aanstoot.

166 O HEERE! ik hoop op Uw heil, en doe Uw geboden.

167 Mijn ziel onderhoudt Uw getuigenissen, en ik heb ze zeer lief.

168 Ik onderhoud Uw bevelen en Uw getuigenissen, want al mijn wegen zijn voor U.

169 Thau. O HEERE! laat mijn geschrei voor Uw aanschijn genaken, maak mij verstandig naar Uw woord.

170 Laat mijn smeken voor Uw aanschijn komen, red mij naar Uw toezegging.

171 Mijn lippen zullen Uw lof overvloediglijk uitstorten, als Gij mij Uw inzettingen zult geleerd hebben.

172 Mijn tong zal spraak houden van Uw rede, want al Uw geboden zijn rechtvaardigheid.

173 Laat Uw hand mij te hulp komen, want ik heb Uw bevelen verkoren.

174 O HEERE! ik verlang naar Uw heil, en Uw wet is al mijn vermaking.

175 Laat mijn ziel leven, en zij zal U loven, en laat Uw rechten mij helpen.

176 Ik heb gedwaald als een verloren schaap; zoek Uw knecht, want Uw geboden heb ik niet vergeten.