1 Išmintis pasistatė namus, išsikirto septynias kolonas.

2 Ji papjovė gyvulius, sumaišė vyną ir, padengusi stalą,

3 pasiuntė tarnaites šaukti miesto aukščiausiose vietose:

4 "Neišmanėliai, ateikite!" Kam trūksta supratimo, ji sako:

5 "Ateikite, valgykite mano duonos ir gerkite vyno, kurį sumaišiau.

6 Atsisakykite kvailystės ir gyvenkite; eikite supratimo keliu".

7 Kas bara niekintoją, susilauks gėdos; sudraudęs nedorėlį, užsitrauksi dėmę.

8 Nebark niekintojo, kad jis neimtų tavęs neapkęsti; sudrausk išmintingą, ir jis mylės tave.

9 Patark išmintingam, ir jis taps dar išmintingesnis; pamokyk teisųjį, ir jo pažinimas išaugs.

10 Viešpaties baimė­išminties pradžia, o Šventojo pažinimas­supratimas.

11 Per mane padaugės tavo dienų, bus pridėta gyvenimo metų.

12 Jei esi išmintingas, esi išmintingas pats sau; jei niekintojas, pats ir nukentėsi.

13 Kvaila moteris yra triukšmadarė, neišmananti ir nieko nežino.

14 Ji sėdi kėdėje prie savo namų, aukštose miesto vietose,

15 ir kviečia visus, kurie eina savo keliais:

16 "Neišmanėliai, ateikite!" Kam trūksta supratimo, ji sako:

17 "Vogtas vanduo yra saldesnis, o duona, valgoma slaptoje, skanesnė".

18 Jie nežino, kad ten mirusieji, ir jos svečiai pragaro gelmėse.

1 A sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas;

2 já imolou as suas vítimas, misturou o seu vinho, e preparou a sua mesa.

3 Já enviou as suas criadas a clamar sobre as alturas da cidade, dizendo:

4 Quem é simples, volte-se para cá. Aos faltos de entendimento diz:

5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.

6 Deixai a insensatez, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.

7 O que repreende ao escarnecedor, traz afronta sobre si; e o que censura ao ímpio, recebe a sua mancha.

8 Não repreendas ao escarnecedor, para que não te odeie; repreende ao sábio, e amar-te-á.

9 Instrui ao sábio, e ele se fará mais, sábio; ensina ao justo, e ele crescerá em entendimento.

10 O temor do Senhor é o princípio sabedoria; e o conhecimento do Santo é o entendimento.

11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te acrescentarão.

12 Se fores sábio, para ti mesmo o serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.

13 A mulher tola é alvoroçadora; é insensata, e não conhece o pudor.

14 Senta-se à porta da sua casa ou numa cadeira, nas alturas da cidade,

15 chamando aos que passam e seguem direitos o seu caminho:

16 Quem é simples, volte-se para cá! E aos faltos de entendimento diz:

17 As águas roubadas são doces, e o pão comido às ocultas é agradável.

18 Mas ele não sabe que ali estão os mortos; que os seus convidados estão nas profundezas do Seol.