A cura de um paralítico

1 Passadas essas coisas, havia uma festa dos judeus, e Jesus foi para Jerusalém.

2 Existe ali, junto ao Portão das Ovelhas, um tanque, chamado em hebraico Betesda, o qual tem cinco pórticos. 3 Nestes jazia uma multidão de enfermos, cegos, coxos, paralíticos 4 [esperando que a água se movesse. Porque um anjo descia de tempos em tempos, agitando-a; e o primeiro a entrar no tanque, uma vez agitada a água, sarava de qualquer doença que tivesse]. 5 Estava ali um homem enfermo havia trinta e oito anos. 6 Jesus, vendo-o deitado e sabendo que estava assim havia muito tempo, perguntou:

— Você quer ser curado?

7 O enfermo respondeu:

— Senhor, não tenho ninguém que me ponha no tanque, quando a água é agitada. Quando tento entrar, outro enfermo chega antes de mim.

8 Então Jesus lhe disse:

— Levante-se, pegue o seu leito e ande.

9 Imediatamente o homem se viu curado e, pegando o leito, começou a andar. E aquele dia era sábado. 10 Por isso, os judeus disseram ao que tinha sido curado:

— É sábado, e neste dia você não tem permissão para carregar o seu leito.

11 Ao que ele lhes respondeu:

— O mesmo que me curou me disse: "Pegue o seu leito e ande."

12 Perguntaram-lhe:

— Quem é o homem que disse a você: "Pegue o seu leito e ande"?

13 Aquele que tinha sido curado não soube responder, porque Jesus tinha se retirado, por haver muita gente naquele lugar.

14 Mais tarde, Jesus o encontrou no templo e lhe disse:

— Olhe, você foi curado. Não peque mais, para que não lhe aconteça coisa pior.

15 O homem se retirou e disse aos judeus que tinha sido Jesus quem o havia curado. 16 E por isso os judeus perseguiam Jesus, porque fazia essas coisas no sábado. 17 Mas Jesus lhes disse:

— Meu Pai trabalha até agora, e eu trabalho também.

18 Por isso, os judeus cada vez mais queriam matá-lo, porque além de desrespeitar o sábado, também dizia que Deus era seu próprio Pai, fazendo-se igual a Deus.

A autoridade do Filho de Deus

19 Então Jesus lhes disse:

— Em verdade, em verdade lhes digo que o Filho nada pode fazer por si mesmo, senão somente aquilo que vê o Pai fazer; porque tudo o que este fizer, o Filho também faz. 20 Porque o Pai ama o Filho e lhe mostra tudo o que faz; e maiores obras do que estas lhe mostrará, para que vocês fiquem maravilhados. 21 Pois assim como o Pai ressuscita e vivifica os mortos, assim também o Filho vivifica aqueles a quem quer. 22 E o Pai não julga ninguém, mas confiou todo julgamento ao Filho, 23 para que todos honrem o Filho assim como honram o Pai. Quem não honra o Filho não honra o Pai que o enviou.

24 — Em verdade, em verdade lhes digo: quem ouve a minha palavra e crê naquele que me enviou tem a vida eterna, não entra em juízo, mas passou da morte para a vida. 25 Em verdade, em verdade lhes digo que vem a hora — e já chegou — em que os mortos ouvirão a voz do Filho de Deus; e os que a ouvirem viverão. 26 Porque assim como o Pai tem vida em si mesmo, também concedeu ao Filho ter vida em si mesmo. 27 E lhe deu autoridade para julgar, porque é o Filho do Homem. 28 Não fiquem maravilhados com isso, porque vem a hora em que todos os que se acham nos túmulos ouvirão a voz dele e sairão: 29 os que tiverem feito o bem, para a ressurreição da vida; e os que tiverem praticado o mal, para a ressurreição do juízo.

30 — Eu nada posso fazer por mim mesmo; assim como ouço, julgo. O meu juízo é justo, porque não procuro a minha própria vontade, e sim a daquele que me enviou. 31 Se eu dou testemunho a respeito de mim mesmo, o meu testemunho não é verdadeiro. 32 Outro é o que dá testemunho a respeito de mim, e sei que o testemunho que ele dá a respeito de mim é verdadeiro. 33 Vocês mandaram mensageiros a João, e ele deu testemunho da verdade. 34 Eu, porém, não recebo testemunho humano, mas digo essas coisas para que vocês sejam salvos.

35 — João era a lâmpada que estava acesa e iluminava, e, por algum tempo, vocês quiseram se alegrar com a sua luz. 36 Mas eu tenho maior testemunho que o de João; porque as obras que o Pai me confiou para que eu as realizasse, essas que eu faço testemunham a meu respeito de que o Pai me enviou. 37 O Pai, que me enviou, esse mesmo é que tem dado testemunho de mim. Vocês nunca ouviram a voz dele, nem viram a sua forma. 38 Também não têm a palavra dele permanente em vocês, porque não creem naquele a quem ele enviou. 39 Vocês examinam as Escrituras, porque julgam ter nelas a vida eterna, e são elas mesmas que testificam de mim. 40 Contudo, vocês não querem vir a mim para ter vida. 41 Eu não aceito glória que vem de pessoas; 42 sei, entretanto, que vocês não têm o amor de Deus em vocês. 43 Eu vim em nome de meu Pai, e vocês não me recebem; se outro vier em seu próprio nome, vocês certamente o receberão. 44 Como podem crer, vocês que aceitam glória uns dos outros e não procuram a glória que vem do Deus único? 45 Não pensem que eu os acusarei diante do Pai; quem acusa vocês é Moisés, em quem puseram a sua esperança. 46 Porque, se vocês, de fato, cressem em Moisés, também creriam em mim; pois ele escreveu a meu respeito. 47 Se, porém, não creem nos escritos dele, como crerão nas minhas palavras?

1 post haec erat dies festus Iudaeorum et ascendit Iesus Hierosolymis

2 est autem Hierosolymis super Probatica piscina quae cognominatur hebraice Bethsaida quinque porticus habens

3 in his iacebat multitudo magna languentium caecorum claudorum aridorum expectantium aquae motum

5 erat autem quidam homo ibi triginta et octo annos habens in infirmitate sua

6 hunc cum vidisset Iesus iacentem et cognovisset quia multum iam tempus habet dicit ei vis sanus fieri

7 respondit ei languidus Domine hominem non habeo ut cum turbata fuerit aqua mittat me in piscinam dum venio enim ego alius ante me descendit

8 dicit ei Iesus surge tolle grabattum tuum et ambula

9 et statim sanus factus est homo et sustulit grabattum suum et ambulabat erat autem sabbatum in illo die

10 dicebant Iudaei illi qui sanatus fuerat sabbatum est non licet tibi tollere grabattum tuum

11 respondit eis qui me fecit sanum ille mihi dixit tolle grabattum tuum et ambula

12 interrogaverunt ergo eum quis est ille homo qui dixit tibi tolle grabattum tuum et ambula

13 is autem qui sanus fuerat effectus nesciebat quis esset Iesus enim declinavit turba constituta in loco

14 postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi ecce sanus factus es iam noli peccare ne deterius tibi aliquid contingat

15 abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis quia Iesus esset qui fecit eum sanum

16 propterea persequebantur Iudaei Iesum quia haec faciebat in sabbato

17 Iesus autem respondit eis Pater meus usque modo operatur et ego operor

18 propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere quia non solum solvebat sabbatum sed et Patrem suum dicebat Deum aequalem se faciens Deo respondit itaque Iesus et dixit eis

19 amen amen dico vobis non potest Filius a se facere quicquam nisi quod viderit Patrem facientem quaecumque enim ille fecerit haec et Filius similiter facit

20 Pater enim diligit Filium et omnia demonstrat ei quae ipse facit et maiora his demonstrabit ei opera ut vos miremini

21 sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat sic et Filius quos vult vivificat

22 neque enim Pater iudicat quemquam sed iudicium omne dedit Filio

23 ut omnes honorificent Filium sicut honorificant Patrem qui non honorificat Filium non honorificat Patrem qui misit illum

24 amen amen dico vobis quia qui verbum meum audit et credit ei qui misit me habet vitam aeternam et in iudicium non venit sed transit a morte in vitam

25 amen amen dico vobis quia venit hora et nunc est quando mortui audient vocem Filii Dei et qui audierint vivent

26 sicut enim Pater habet vitam in semet ipso sic dedit et Filio vitam habere in semet ipso

27 et potestatem dedit ei et iudicium facere quia Filius hominis est

28 nolite mirari hoc quia venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem eius

29 et procedent qui bona fecerunt in resurrectionem vitae qui vero mala egerunt in resurrectionem iudicii

30 non possum ego a me ipso facere quicquam sicut audio iudico et iudicium meum iustum est quia non quaero voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me

31 si ego testimonium perhibeo de me testimonium meum non est verum

32 alius est qui testimonium perhibet de me et scio quia verum est testimonium quod perhibet de me

33 vos misistis ad Iohannem et testimonium perhibuit veritati

34 ego autem non ab homine testimonium accipio sed haec dico ut vos salvi sitis

35 ille erat lucerna ardens et lucens vos autem voluistis exultare ad horam in luce eius

36 ego autem habeo testimonium maius Iohanne opera enim quae dedit mihi Pater ut perficiam ea ipsa opera quae ego facio testimonium perhibent de me quia Pater me misit

37 et qui misit me Pater ipse testimonium perhibuit de me neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis

38 et verbum eius non habetis in vobis manens quia quem misit ille huic vos non creditis

39 scrutamini scripturas quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere et illae sunt quae testimonium perhibent de me

40 et non vultis venire ad me ut vitam habeatis

41 claritatem ab hominibus non accipio

42 sed cognovi vos quia dilectionem Dei non habetis in vobis

43 ego veni in nomine Patris mei et non accipitis me si alius venerit in nomine suo illum accipietis

44 quomodo potestis vos credere qui gloriam ab invicem accipitis et gloriam quae a solo est Deo non quaeritis

45 nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem est qui accuset vos Moses in quo vos speratis

46 si enim crederetis Mosi crederetis forsitan et mihi de me enim ille scripsit

47 si autem illius litteris non creditis quomodo meis verbis credetis