1 Então qual é a vantagem de ser judeu? Será que ser circuncidado tem algum valor? 2 Tem, sim, e de muitas maneiras! E a primeira vantagem é que Deus entregou a sua mensagem aos cuidados dos judeus. 3 Mas, se alguns não foram fiéis, será que por isso Deus vai ser infiel? 4 De modo nenhum! Que Deus continue a ser verdadeiro, mesmo que todas as pessoas sejam mentirosas. Como dizem as Escrituras Sagradas a respeito dele:

"Que fique provado que tu tens razão

quando falas

e que sejas vencedor

quando fores julgado."

5 Mas, se as injustiças que cometemos servem para mostrar que Deus age com justiça, o que é que podemos dizer? Que Deus é injusto quando nos castiga? (Eu falo aqui como as pessoas costumam falar.) 6 É claro que não! Se Deus não fosse justo, como poderia julgar o mundo?

7 Mas digamos que a minha mentira faz com que a verdade de Deus fique mais clara, aumentando assim a glória dele. Nesse caso, por que é que devo ainda ser condenado como pecador? 8 Então por que não dizer: "Façamos o mal para que desse mal venha o bem"? Na verdade alguns têm me caluniado, dizendo que eu afirmo isso. Porém eles serão condenados como merecem.

Todos somos culpados

9 Então será que nós, os judeus, estamos em melhor situação do que os não judeus? De modo nenhum! Já mostrei que todos, judeus e não judeus, estão debaixo do poder do pecado. 10 Como dizem as Escrituras Sagradas:

"Não há uma só pessoa que faça

o que é certo;

11 não há ninguém que tenha juízo;

não há ninguém que adore a Deus.

12 Todos se desviaram do caminho certo,

todos se perderam.

Não há mais ninguém que faça o bem,

não há ninguém mesmo.

13 Todos mentem e enganam sem parar.

Da língua deles

saem mentiras perversas,

e dos seus lábios

saem palavras de morte,

como se fossem veneno de cobra.

14 A boca deles está cheia

de terríveis maldições.

15 Eles se apressam para matar.

16 Por onde passam, deixam a destruição

e a desgraça.

17 Não conhecem o caminho da paz

18 e não aprenderam a temer a Deus."

19 Nós sabemos que tudo o que a lei diz é dito para os que vivem debaixo da lei. Isso a fim de que todos parem de se justificar e a fim de que todas as pessoas do mundo fiquem debaixo do julgamento de Deus. 20 Pois ninguém é aceito por Deus por fazer o que a lei manda, porque a lei faz com que as pessoas saibam que são pecadoras.

Salvação por meio da fé

21 Mas agora Deus já mostrou que o meio pelo qual ele aceita as pessoas não tem nada a ver com lei. A Lei de Moisés e os Profetas dão testemunho do seguinte: 22 Deus aceita as pessoas por meio da fé que elas têm em Jesus Cristo. É assim que ele trata todos os que creem, pois não existe nenhuma diferença entre as pessoas. 23 Todos pecaram e estão afastados da presença gloriosa de Deus. 24 Mas, pela sua graça e sem exigir nada, Deus aceita todos por meio de Cristo Jesus, que os salva. 25,26 Deus ofereceu Cristo como sacrifício para que, pela sua morte na cruz, Cristo se tornasse o meio de as pessoas receberem o perdão dos seus pecados, pela fé nele. Deus quis mostrar com isso que ele é justo. No passado ele foi paciente e não castigou as pessoas por causa dos seus pecados; mas agora, pelo sacrifício de Cristo, Deus mostra que é justo. Assim ele é justo e aceita os que creem em Jesus.

27 Será que temos motivo para ficarmos orgulhosos? De modo nenhum! E por que não? Será que é porque obedecemos à lei? Não; não é. É porque cremos em Cristo. 28 Assim percebemos que a pessoa é aceita por Deus pela fé e não por fazer o que a lei manda. 29 Ou será que Deus é somente Deus dos judeus? Será que não é também Deus dos não judeus? Claro que é! 30 Deus é um só e aceitará os judeus na base da sua fé e também aceitará os não judeus por meio da fé que eles têm. 31 Será que isso quer dizer que, por causa da fé, nós tratamos a lei como se ela não valesse nada? Não; de modo nenhum! Pelo contrário, afirmamos que a lei tem valor.

1 Was hän dann(dnoh) de Jude fir ä Vordeil, odr was nitzt de Bschniedig?

2 Viel uf jedi Art! Zum erschte: s isch ne avuträut, was Gott gsait het.

3 Daß aba ä baar nit treu ware, was liet dra (soll`s)? Soll ihri Untreui Gottes Treui ufhebe?

4 So isch`s nit! S isch vielme so: Gott isch wohr un alli Mensche sin Vuloge; we gschriebe schtoht (Psalm 51,6): "Dmit dü recht bhaltsch in dinem Wort un siegsch, wenn ma mit dir rechtet."

5 S isch aba so, daß unsri Ungrechtigkeit Gottes Grechtigkeit ins Lecht schtellt, was soll ma sage? Isch Gott dann(dnoh) nit ungrecht, wenn na(er) zirnt? - Ich schwätz nohch Menscheart. -

6 Des isch nit so! We kennt sunscht Gott de Welt richte?

7 Wenn aba de Wohret Gottes durch mi Lege herrlicha wird zue sinere Ehri, wurum soll i(ich) dann noh (dnoh) als ä Sinda grichtet wäre?

8 Isch`s etwa so, we ma(mir) vuläschtert wäre un ä baar behaupte, daß ma(mir) sage: Len uns(us) Beses doe, dmit Guetes drüs kummt? Dere Vudammnis isch Grecht.

9 Was sage ma(mir) denn etze? Hän ma(mir) Jude ä Vorzug? Gar nit. Denn ma(mir) hän grad bwiese, daß alli, Jude we Grieche, unda dr Sinde sin,

10 we gschriebe schtoht: "Do isch keina, der Grecht isch, au nit eina.

11 Do isch keina, der schlau(vuschtändig) isch; do isch keina, der nohch Gott frogt.

12 Sie sin alli wäggange(abgwiche) un allisamt vudorbe. Do isch keina, der Guetes doet, au nit eina (Psalm 14,1-3).

13 Ihr Rache(Hals) isch ä offenes Grab; mit ihra Zunge bschiesse(lege) sie (Psalm 5,10), Ottergift isch unda ihre Lippe (Psalm 140,4);

14 ihr Mul (Gosch) isch volla Fluech un Bitterkeit (Psalm 10,7).

15 Ihri Feß eile, Bloet z vugieße;

16 uf ihrem Wäg isch luta Schadä un Jamma,

17 un d Wäg vum Friede kenne sie nit (Jesaja 59,7.8).

18 S isch kei Gottesfurcht bi nene (Psalm 36,2)."

19 Mir wisse aba: was des Gsetz sait, des sait s däne, de unda däm Gsetz sin, dmit alle s Mul (d Gosch) gschtopft wird un alli Welt vor Gott schuldig isch,

20 wel kei Mensch durch de Werke vum Gsetz vor nem Grecht si ka. Denn durch s Gsetz wisse ma was Sinde isch.

21 Etze aba isch ohni Zuedoe vum Gsetz de Grechtigkeit, de vor Gott gilt, zeigt (do, offenbart), beziigt durch`s Gsetz un d Prophete.

22 Ich schwätz aba vu dr Grechtigkeit vor Gott, de do kummt durch d Glaube an Jesus Chrischtus zue alle, de glaube. Denn do isch kei Undaschied:

23 sie sin allisamt Sinda un hän wenig Ruhm(Ehri), den sie bi Gott ha solle,

24 un wäre ohni Vudenscht Grecht üs sinere Gnade durch de Erlesig, de durch Chrischtus Jesus gschähe isch.

25 Den het Gott fir d Glaube higschtellt als Sühne in sinem Bloet zum Bewies(Erwies) vu sinere Grechtigkeit, indäm er de Sinde vugit, de freher

26 gmacht wore sin in d Ziit vu sinere Geduld, um etze in der Ziit sini Grechtigkeit z ge(erwiese), daß sa(er) selbscht Grecht isch un Grecht macht den, der do isch üs däm Glaube an Jesus.

27 Wo bliebt etze des Rühme? S isch üsgschlosse. Durch wel Gsetz? Durch des Gsetz üs Werke? Nei, sundern durch des Gsetz vum Glaube.

28 So hebed ma(mir) etze dfir, daß dr Mensch Grecht wird ohni Gsetz`s Werk, ällei durch d Glaube.

29 Odr isch Gott ällei dr Gott vu d Jude? Isch er nit au dr Gott vu d Heide? Jo gwiß, au vu d Heide.

30 Denn s isch der eine Gott, der Grecht macht d Jude üs säm Glaube un d Heide durch d Glaube.

31 We? Hebe ma(mir) denn des Gsetz uf durch d Glaube? So isch nit! Sundern ma(mir) richte des Gsetz uf.