Ester convida o rei e Hamã para um banquete

1 No terceiro dia de jejum, Ester se vestiu com as suas roupas de rainha, foi e ficou esperando no pátio de dentro do palácio, em frente do salão nobre do rei. Ele estava lá dentro, sentado no trono, que ficava em frente da porta do pátio. 2 E, quando ele viu a rainha Ester esperando lá fora no pátio, teve boa vontade para com ela e estendeu-lhe o seu cetro de ouro. Ester entrou, chegou perto dele e tocou na ponta do cetro. 3 E o rei perguntou:

— O que está acontecendo, rainha Ester? O que você deseja? Peça o que quiser, que eu lhe darei, mesmo que seja a metade do meu reino.

4 Ester respondeu:

— Se for do seu agrado, eu gostaria de convidar o senhor e Hamã para o banquete que estou preparando hoje para o senhor.

5 Aí o rei ordenou:

— Digam a Hamã que venha depressa, para que nós aceitemos o convite de Ester.

Assim o rei e Hamã foram ao banquete que Ester havia preparado. 6 Quando estavam bebendo vinho, o rei perguntou a Ester:

— Qual é o seu pedido? Peça o que quiser, que eu lhe darei, mesmo que seja a metade do meu reino.

7 Ester respondeu:

— É o seguinte: 8 se eu puder me valer da bondade do rei, e se for do seu agrado atender o meu pedido, gostaria de convidar o senhor e Hamã para outro banquete que eu vou preparar amanhã para os dois. Aí lhe direi o que eu quero.

O plano de Hamã contra Mordecai

9 Hamã saiu do banquete alegre e feliz da vida. Porém, quando chegou perto da entrada do palácio, ele encontrou Mordecai ali e ficou furioso porque Mordecai não se curvou diante dele, nem fez qualquer outro sinal de respeito. 10 Mas ele se controlou e voltou para casa. Então mandou chamar os amigos e pediu que Zeres, a sua mulher, também viesse. 11 Hamã começou a falar da sua riqueza, do número de filhos que tinha, das promoções que havia recebido do rei e de como agora ocupava a mais alta posição do reino, acima de todos os outros ministros e funcionários. 12 E continuou:

— Além de tudo isso, eu fui a única pessoa que a rainha Ester convidou para acompanhar o rei ao banquete que ela preparou para ele. E ela também me pediu que eu fosse com ele a outro banquete amanhã! 13 Mas tudo isso não me vale nada enquanto eu continuar vendo Mordecai, aquele judeu, sentado na entrada do palácio.

14 Aí a mulher dele e todos os amigos deram a seguinte sugestão:

— Mande fazer uma forca de uns vinte metros de altura e amanhã de manhã peça ao rei que mande enforcar Mordecai. Então você poderá ir feliz com o rei ao banquete.

Hamã gostou da ideia e mandou construir a forca.

1 וַיְהִי ׀ בַּיּוֹםהַשְּׁלִישִׁיוַתִּלְבַּשׁאֶסְתֵּרמַלְכוּתוַֽתַּעֲמֹדבַּחֲצַרבֵּית ־ הַמֶּלֶךְהַפְּנִימִיתנֹכַחבֵּיתהַמֶּלֶךְוְהַמֶּלֶךְיוֹשֵׁבעַל ־ כִּסֵּאמַלְכוּתוֹבְּבֵיתהַמַּלְכוּתנֹכַחפֶּתַחהַבָּֽיִת ׃

2 וַיְהִי כִרְאוֹת הַמֶּלֶךְ אֶת ־ אֶסְתֵּרהַמַּלְכָּהעֹמֶדֶתבֶּֽחָצֵרנָשְׂאָהחֵןבְּעֵינָיווַיּוֹשֶׁטהַמֶּלֶךְלְאֶסְתֵּראֶת ־ שַׁרְבִיטהַזָּהָבאֲשֶׁרבְּיָדוֹוַתִּקְרַבאֶסְתֵּרוַתִּגַּעבְּרֹאשׁהַשַּׁרְבִֽיט ׃ ס

3 וַיֹּאמֶר לָהּ הַמֶּלֶךְ מַה ־ לָּךְאֶסְתֵּרהַמַּלְכָּהוּמַה ־ בַּקָּשָׁתֵךְעַד ־ חֲצִיהַמַּלְכוּתוְיִנָּתֵֽןלָֽךְ ׃

4 וַתֹּאמֶר אֶסְתֵּר אִם ־ עַל ־ הַמֶּלֶךְטוֹביָבוֹאהַמֶּלֶךְוְהָמָןהַיּוֹםאֶל ־ הַמִּשְׁתֶּהאֲשֶׁר ־ עָשִׂיתִילֽוֹ ׃

5 וַיֹּאמֶר הַמֶּלֶךְ מַהֲרוּ אֶת ־ הָמָןלַעֲשׂוֹתאֶת ־ דְּבַראֶסְתֵּרוַיָּבֹאהַמֶּלֶךְוְהָמָןאֶל ־ הַמִּשְׁתֶּהאֲשֶׁר ־ עָשְׂתָהאֶסְתֵּֽר ׃

6 וַיֹּאמֶר הַמֶּלֶךְ לְאֶסְתֵּר בְּמִשְׁתֵּה הַיַּיִן מַה ־ שְּׁאֵלָתֵךְוְיִנָּתֵֽןלָךְוּמַה ־ בַּקָּשָׁתֵךְעַד ־ חֲצִיהַמַּלְכוּתוְתֵעָֽשׂ ׃

7 וַתַּעַן אֶסְתֵּר וַתֹּאמַר שְׁאֵלָתִי וּבַקָּשָׁתִֽי ׃

8 אִם ־ מָצָאתִיחֵןבְּעֵינֵיהַמֶּלֶךְוְאִם ־ עַל ־ הַמֶּלֶךְטוֹבלָתֵתאֶת ־ שְׁאֵלָתִיוְלַעֲשׂוֹתאֶת ־ בַּקָּשָׁתִייָבוֹאהַמֶּלֶךְוְהָמָןאֶל ־ הַמִּשְׁתֶּהאֲשֶׁראֶֽעֱשֶׂהלָהֶםוּמָחָראֶֽעֱשֶׂהכִּדְבַרהַמֶּֽלֶךְ ׃

9 וַיֵּצֵא הָמָן בַּיּוֹם הַהוּא שָׂמֵחַ וְטוֹב לֵב וְכִרְאוֹת הָמָן אֶֽת ־ מָרְדֳּכַיבְּשַׁעַרהַמֶּלֶךְוְלֹא ־ קָםוְלֹא ־ זָעמִמֶּנּוּוַיִּמָּלֵאהָמָןעַֽל ־ מָרְדֳּכַיחֵמָֽה ׃

10 וַיִּתְאַפַּק הָמָן וַיָּבוֹא אֶל ־ בֵּיתוֹוַיִּשְׁלַחוַיָּבֵאאֶת ־ אֹהֲבָיווְאֶת ־ זֶרֶשׁאִשְׁתּֽוֹ ׃

11 וַיְסַפֵּר לָהֶם הָמָן אֶת ־ כְּבוֹדעָשְׁרוֹוְרֹבבָּנָיווְאֵתכָּל ־ אֲשֶׁרגִּדְּלוֹהַמֶּלֶךְוְאֵתאֲשֶׁרנִשְּׂאוֹעַל ־ הַשָּׂרִיםוְעַבְדֵיהַמֶּֽלֶךְ ׃

12 וַיֹּאמֶר הָמָן אַף לֹא ־ הֵבִיאָהאֶסְתֵּרהַמַּלְכָּהעִם ־ הַמֶּלֶךְאֶל ־ הַמִּשְׁתֶּהאֲשֶׁר ־ עָשָׂתָהכִּיאִם ־ אוֹתִיוְגַם ־ לְמָחָראֲנִיקָֽרוּא ־ לָהּעִם ־ הַמֶּֽלֶךְ ׃

13 וְכָל ־ זֶהאֵינֶנּוּשֹׁוֶהלִיבְּכָל ־ עֵתאֲשֶׁראֲנִירֹאֶהאֶת ־ מָרְדֳּכַיהַיְּהוּדִייוֹשֵׁבבְּשַׁעַרהַמֶּֽלֶךְ ׃

14 וַתֹּאמֶר לוֹ זֶרֶשׁ אִשְׁתּוֹ וְכָל ־ אֹֽהֲבָיויַֽעֲשׂוּ ־ עֵץגָּבֹהַּחֲמִשִּׁיםאַמָּהוּבַבֹּקֶר ׀ אֱמֹרלַמֶּלֶךְוְיִתְלוּאֶֽת ־ מָרְדֳּכַיעָלָיווּבֹֽא ־ עִם ־ הַמֶּלֶךְאֶלהַמִּשְׁתֶּהשָׂמֵחַוַיִּיטַבהַדָּבָרלִפְנֵיהָמָןוַיַּעַשׂהָעֵֽץ ׃ פ