1 Tunc cecinit Moyses et filii Israel carmen hoc Domino, et dixerunt:" Cantemus Domino,gloriose enim magnificatus est:equum et ascensorem eiusdeiecit in mare!

2 Fortitudo mea et robur meum Dominus,et factus est mihi in salutem.Iste Deus meus,et glorificabo eum;Deus patris mei,et exaltabo eum!

3 Dominus quasi vir pugnator;Dominus nomen eius!

4 Currus pharaonis et exercitum eiusproiecit in mare;electi bellatores eiussubmersi sunt in mari Rubro.

5 Abyssi operuerunt eos,descenderunt in profundum quasi lapis.

6 Dextera tua, Domine,magnifice in fortitudine,dextera tua, Domine,percussit inimicum.

7 Et in multitudine gloriae tuaedeposuisti adversarios tuos;misisti iram tuam,quae devoravit eos sicut stipulam.

8 Et in spiritu furoris tuicongregatae sunt aquae;stetit ut aggerunda fluens,coagulatae sunt abyssiin medio mari.

9 Dixit inimicus:"Persequar, comprehendam,dividam spolia,implebitur anima mea;evaginabo gladium meum,interficiet eos manus mea!".

10 Flavit spiritus tuus,et operuit eos mare;submersi sunt quasi plumbumin aquis vehementibus.

11 Quis similis tuiin diis, Domine?Quis similis tui,magnificus in sanctitate,terribilis atque laudabilis,faciens mirabilia?

12 Extendisti manum tuam,devoravit eos terra.

13 Dux fuisti in misericordia tuapopulo, quem redemisti,et portasti eum in fortitudine tuaad habitaculum sanctum tuum.

14 Attenderunt populi et commoti sunt,dolores obtinuerunt habitatores Philisthaeae.

15 Tunc conturbati sunt principes Edom,potentes Moab obtinuit tremor,obriguerunt omnes habitatores Chanaan.

16 Irruit super eosformido et pavor;in magnitudine brachii tuifiunt immobiles quasi lapis,donec pertranseat populus tuus, Domine,donec pertranseat populus tuus iste,quem possedisti.

17 Introduces eos et plantabisin monte hereditatis tuae,firmissimo habitaculo tuo,quod operatus es, Domine,sanctuario, Domine,quod firmaverunt manus tuae.

18 Dominus regnabitin aeternum et ultra! ".

19 Ingressi sunt enim equi pharaonis cum curribus et equitibus eius in mare, et reduxit super eos Dominus aquas maris; filii autem Israel ambu laverunt per siccum in medio eius.

20 Sumpsit ergo Maria prophetissa soror Aaron tympanum in manu sua; egressaeque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris,

21 quibus praecinebat dicens:" Cantemus Domino,gloriose enim magnificatus est:equum et ascensorem eiusdeiecit in mare! ".

22 Tulit autem Moyses Israel de mari Rubro, et egressi sunt in desertum Sur; ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem et non inveniebant aquam.

23 Et venerunt in Mara nec poterant bibere aquas de Mara, eo quod essent amarae; unde vocatum est nomen eius Mara (id est Amaritudo).

24 Et murmuravit populus contra Moysen dicens: " Quid bibemus? ".

25 At ille clamavit ad Dominum, qui ostendit ei lignum; quod cum misisset in aquas, in dulcedinem versae sunt. Ibi constituit ei praecepta atque iudicia et ibi tentavit eum

26 dicens: " Si audieris vocem Domini Dei tui et, quod rectum est coram eo, feceris et oboedieris mandatis eius custodierisque omnia praecepta illius, cunctum languorem, quem posui in Aegypto, non inducam super te: Ego enim Dominus sanator tuus ".

27 Venerunt autem in Elim, ubi erant duodecim fontes aquarum et septuaginta palmae; et castrametati sunt iuxta aquas.

1 Então cantou Moisés, e os filhos de Israel, este cântico a Jeová, e disseram: Cantarei a Jeová, porque gloriosamente triunfou; Precipitou no mar o cavalo e o seu cavaleiro.

2 Jeová é a minha força e o meu cântico, E ele se tem tornado a minha salvação. Este é o meu Deus, e louvá-lo-ei; Ele é o Deus de meu pai, e exaltá-lo-ei.

3 Jeová é homem de guerra; Jeová é o seu nome.

4 Precipitou no mar os carros de Faraó e o seu exército; E os seus capitães foram submergidos no mar Vermelho.

5 Os abismos os cobriram; Desceram às profundidades como uma pedra.

6 A tua destra, Jeová, é gloriosa em poder, A tua destra, Jeová, destroça o inimigo.

7 Na grandeza da tua excelência derribas aos que se levantam contra ti; Envias a tua ira, que os devora como restolho.

8 Ao assopro dos teus narizes amontoaram-se as águas, Pararam as correntes como montão; Condensaram-se os abismos no meio do mar.

9 Disse o inimigo: Perseguirei, alcançarei, repartirei os despojos. Deles satisfar-se-á o meu desejo; Arrancarei a minha espada, a minha mão os destruirá.

10 Sopraste com o teu vento, o mar os cobriu; Afundaram-se como chumbo nas grandes águas.

11 Quem entre os deuses é semelhante a ti, Jeová? Quem é semelhante a ti, glorioso em santidade, Terrível em louvores, operando maravilhas?

12 Estendeste a mão direita, A terra os tragou.

13 Na tua misericórdia guiaste o povo que remiste; Na tua força o conduziste à tua santa habitação.

14 Os povos ouviram, eles estremeceram; Dores apoderaram-se dos habitantes da Filistia.

15 Então se pasmaram os príncipes de Edom; Dos poderosos de Moabe, deles se apoderou um tremor; Derreteram-se todos os habitantes de Canaã.

16 Sobre eles caiu medo e pavor; Pela grandeza do teu braço quedaram imóveis como uma pedra, Até que passasse o teu povo, Jeová, Até que passasse o povo que adquiriste.

17 Tu os introduzirás e os plantarás no monte da tua herança, No lugar, Jeová, que preparaste para a tua habitação; No santuário, Senhor, que as tuas mãos estabeleceram.

18 Jeová reinará eterna e perpetuamente.

19 Porque os cavalos de Faraó com os seus carros e com os seus cavaleiros entraram no mar, e Jeová fez voltar sobre eles as águas do mar; porém os filhos de Israel caminhavam a pé enxuto no meio do mar.

20 A profetisa Miriã, irmã de Arão, tomou um adufe na sua mão; e todas as mulheres saíram atrás dela com adufes e com danças.

21 Miriã respondia-lhes: Cantai a Jeová, porque gloriosamente triunfou, Precipitou no mar o cavalo e o seu cavaleiro.

22 Moisés fez partir a Israel do mar Vermelho, e saíram para o deserto de Sur; caminharam três dias no deserto e não acharam água.

23 Quando chegaram a Mara, não podiam beber as águas de Mara, porque eram amargas; por isso chamou ao lugar Mara.

24 Murmurou o povo contra Moisés, dizendo: Que havemos de beber?

25 Então clamou Moisés a Jeová; e Jeová mostrou-lhe uma árvore; Moisés lançou-a nas águas, e as águas tornaram-se doces. Ali deu-lhes um estatuto e uma ordenança, ali os provou,

26 e disse: Se ouvires atentamente a voz de Jeová teu Deus, e fizeres o que é reto aos seus olhos, e inclinares os ouvidos aos seus mandamentos e guardares todos os seus estatutos, não enviarei sobre ti nenhuma das enfermidades que enviei sobre os egípcios; pois eu sou Jeová que te sara.

27 Vieram a Elim, onde havia doze fontes de água e setenta palmeiras; e ali se acamparam junto das águas.