1 Respondens autem Sophar Naamathites dixit:
2 " Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur?Aut vir verbosus iustificabitur?
3 Vaniloquium tuum viros tacere faciet,et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?
4 Dixisti enim: "Purus est sermo meus,et mundus sum in conspectu tuo".
5 Atque utinam Deus ipse loqueretur tecumet aperiret labia sua tibi,
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiaeet arcana consilia eius,et intellegeres quod multo minora quaerat a te,quam meretur iniquitas tua.
7 Forsitan vestigia Dei comprehendeset usque ad perfectum Omnipotentem reperies?
8 Excelsior caelo est, et quid facies?Profundior inferno, et quid cognosces?
9 Longior terra mensura eiuset latior mari.
10 Si subverterit vel concluserit et coarctaverit,quis contradicet ei?
11 Ipse enim novit hominum vanitatem;et videns iniquitatem nonne considerat?
12 Sed et vir vacuus cordatus fit,et homo tamquam pullum onagri nascitur.
13 Tu autem, si cor tuum firmaveriset expanderis ad eum manus tuas,
14 si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te,et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia,
15 tunc levare poteris faciem tuam absque maculaet eris stabilis et non timebis.
16 Miseriae quoque oblivisceriset quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis.
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam,et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer.
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe,et defossus securus dormies.
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat;et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
20 Oculi autem impiorum deficient,et effugium peribit ab eis;et spes illorum exhalatio animae ".
1 Então respondeu Zofar naamatita:
2 Não se dará resposta à multidão de palavras? Acaso será justificado o falador?
3 Porventura as tuas jactâncias farão calar as gentes? Quando zombares, ninguém te fará envergonhar?
4 Pois dizes: A minha doutrina é pura, E limpo sou aos teus olhos.
5 Porém oxalá que Deus falasse, E abrisse os seus lábios contra ti;
6 E te mostrasse os segredos da sabedoria, Pois complicada é a verdadeira sabedoria. Sabe, portanto, que Deus te remite algo da tua iniqüidade.
7 Poderás descobrir as cousas profundas de Deus? Poderás descobrir perfeitamente o Todo-poderoso?
8 Como as alturas do céu é a sua sabedoria; que poderás fazer? Mais profunda do que o Cheol; que poderás saber?
9 A sua medida é mais comprida do que a terra, E mais larga do que o mar.
10 Se ele passar, prender a alguém E chamar a juízo, quem o poderá proibir?
11 Pois conhece os homens vãos, E vê sem esforço a iniqüidade,
12 Mas um homem vão se tornará sábio, Quando a cria dum asno montês nascer homem.
13 Se tu preparares o teu coração, E estenderes as mãos para ele;
14 Se lançares para longe a iniqüidade da tua mão, E não habitar a iniqüidade nas tuas tendas;
15 Então na verdade levantarás o teu rosto sem mácula; Sim estarás firme, e não temerás;
16 Pois tu te esquecerás da tua miséria; E te lembrarás dela como de águas que passaram.
17 A tua vida será mais clara do que o meio dia; Ainda que haja escuridão, será como a manhã.
18 Estarás firme, porque há esperança; Olharás ao redor de ti, e pousarás seguro.
19 Deitar-te-ás, e ninguém te amedrontará; E muitos procurarão obter o teu favor.
20 Mas os olhos dos iníquos desfalecerão, Não lhes ficará refúgio, E a sua esperança será o render do espírito.