1 Vi o Senhor, em pé, junto do altar, dizendo: Esmaguem o cimo dos pilares e abalem o templo, até que as colunas se desmoronem, o tecto seja derrubado sobre o povo que está em baixo. Ainda que corram a fugir, não escaparão; todos morrerão.

2 Ainda que cavem até ao inferno, alcança-los-ei lá e tirá-los-ei dali; se treparem até ao céu, farei com que desçam.

3 Mesmo que se escondam entre rochas, no cimo do Carmelo, irei lá procurá-los e prendê-los. Podem esconder-se no fundo dos oceanos; mandarei contra eles a serpente marítima, que os morderá e os liquidará.

4 Ainda que vão para o cativeiro na frente dos seus inimigos, mandarei a espada para os matar ali. Velarei para que lhes aconteça o mal e não o bem.

5 O Senhor Deus dos exércitos celestiais toca a terra e esta derrete-se; todos os seus habitantes chorarão de desespero. A terra será avassalada como numa enchente no Nilo, no Egipto, e depois afundar-se-á.

6 Os últimos andares da sua moradia são no céu, e o rés-do-chão é sobre a Terra. Concentra a humidade tirada do oceano e derrama-a sobre a terra em chuva. Jeová, o Senhor, é o seu nome.

7 Ó povo de Israel, serão vocês para mim mais do que os etíopes são? Se vos tirei a vocês do Egipto, também os filisteus os tirei de Caftor, e os Sírios de Quir.

8 Os olhos do Senhor estão voltados para Israel, esta nação pecadora; hei-de desenraizá-los daqui e espalhá-los por todo o mundo. Mas também prometo que esse desenraizamento não será para sempre

9 É verdade que dei ordens para que Israel seja sacudido pelas outras nações como se sacode o grão na peneira; mas sem que caia um grão no chão!a

10 No entanto, todos esses pecadores que dizem Deus não nos há-de tocar morrerão pela espada.

11 Então nesse tempo reconstruirei o tabernáculo de David, que agora ali está em ruínas, restaurá-lo-ei à sua gloria primitiva;

12 Israel possuirá o que ficou abandonado por Edom e por todas as nações que me pertencem. Foi assim que falou o Senhor, que é quem tudo ordena.

13 Há-de vir um tempo de tal abundância de searas, que o tempo da ceifa será bem pouco para que o lavrador possa semear novamente. As vinhas sobre os outeiros fornecerão doce licor!

14 Restabelecerei as prosperidades do meu povo Israel; eles reconstruirão as cidades em ruínas, viverão nelas novamente, plantarão vinhas e pomares; comerão das suas searas e beberão do vinho que é seu.

15 Plantá-los-ei com segurança na terra que lhes dei; não sairão dela nunca mais, diz o Senhor vosso Deus.

1 Minä näin Herran seisovan alttarin ääressä, ja hän sanoi: Lyö pylväänpäihin, niin että kynnykset vapisevat, lyö ne pirstaleiksi kaikkien heidän päähänsä. Sitten minä tapan miekalla heistä viimeisetkin. Ei yksikään heistä pääse pakoon, ei yksikään heistä pelastu.

2 Vaikka he tuonelaan murtautuisivat, sieltäkin minun käteni heidät tempaa. Vaikka he taivaaseen nousisivat, sieltäkin minä syöksen heidät alas.

3 Vaikka he Karmelin laelle kätkeytyisivät, sieltäkin minä etsin ja tempaan heidät. Ja vaikka he meren pohjaan lymyäisivät minun silmieni edestä, sielläkin minä käsken käärmeen heitä pistämään.

4 Ja vaikka he vankeuteen vaeltaisivat vihollistensa edessä, sielläkin minä käsken miekan heidät tappamaan. Sillä minä kiinnitän katseeni heihin, heille pahaksi, ei hyväksi.

5 Herra, Herra Sebaot, hän, joka koskettaa maata, niin että se sulaa, että kaikki sen asukkaat murehtivat, että se nousee kaikkinensa niinkuin Niili ja alenee niinkuin Egyptin virta,

6 hän, joka rakentaa yliskammionsa taivaisiin ja perustaa holvinsa maan päälle, joka kutsuu meren vedet ja vuodattaa ne maan pinnalle-Herra on hänen nimensä.

7 Ettekö te, israelilaiset, ole minulle niinkuin etiopialaisetkin? sanoo Herra. Enkö minä johdattanut israelilaisia Egyptin maasta ja filistealaisia Kaftorista ja aramilaisia Kiiristä?

8 Katso, Herran, Herran silmät ovat syntistä valtakuntaa vastaan, ja minä hävitän sen maan pinnalta; kuitenkaan en minä Jaakobin heimoa kokonaan hävitä, sanoo Herra.

9 Sillä katso, minä käsken seuloa Israelin heimoa kaikkien kansain seassa, niinkuin seulalla seulotaan: ei jyvääkään putoa maahan.

11 Sinä päivänä minä pystytän jälleen Daavidin sortuneen majan ja korjaan sen repeämät ja pystytän sen luhistumat, ja rakennan sen sellaiseksi, kuin se oli muinaisina päivinä,

12 niin että he saavat omiksensa Edomin jäännöksen ja kaikki pakanakansat, jotka minun nimiini otetaan, sanoo Herra, joka tämän tekee.

13 Katso, päivät tulevat, sanoo Herra, jolloin kyntäjä tavoittaa leikkaajan ja rypäleitten polkija siemenenkylväjän, jolloin vuoret tiukkuvat rypälemehua ja kaikki kukkulat kuohkeiksi muuttuvat.

14 Silloin minä käännän kansani Israelin kohtalon, ja he rakentavat jälleen autiot kaupungit ja asuvat niissä, he istuttavat viinitarhoja ja juovat niiden viiniä, he tekevät puutarhoja ja syövät niiden hedelmiä.

15 Minä istutan heidät omaan maahansa, eikä heitä enää revitä pois maastansa, jonka minä olen heille antanut, sanoo Herra, sinun Jumalasi.