1 Quando entrares na casa de Deus, fá-lo numa atitude de reflexão! Entra com a intensão de escutar e não de oferecer sacrifícios como fazem os insensatos, que nem sequer compreendem que fazem mal.

2 Não fales precipitadamente, nem faças promessas irreflectidas a Deus, pois que ele está nos céus e tu, aqui na Terra; por isso mede bem o que dizes.

3 Assim como os muitos cuidados trazem insónias, assim também quanto mais se fala mais riscos se correm de se proferirem disparates.

4 Por isso, quando fizeres uma promessa a Deus, cumpre-a sem tardar; Deus não gosta de gente inconsequente. Cumpre pois aquilo que lhe prometeres fazer.

5 Vale muito mais não prometer coisa nenhuma do que prometer e depois não cumprir.

6 Neste caso, a tua boca fez-te pecar. Não tentes defender-te dizendo ao mensageiro de Deus que se tratou de um engano. Isso levantaria a cólera do Senhor o qual destruiria a tua prosperidade.

7 Andar na vida a sonhar, em vez de realizar actos concretos, é tão inútil como proferir muitos falatórios sem sentido. Por isso tem cuidado em temer Deus.

8 Se vires algum pobre oprimido pelo rico e a violência substituindo a justiça, em qualquer ponto da terra, não te surpreendas! Porque cada funcionário está sob as ordens de um outro que lhe é superior, e o chefe de todos tem ainda alguém que lhe está por cima.

9 Mas todos devem poder usufruir do que a terra produz. Até o mais alto magistrado se serve dela.

10 Aquele que ama o dinheiro, nunca tem bastante. É uma loucura pensar-se que a riqueza traz felicidade!

11 Quanto mais tiveres, mais gastarás, até ao limite dos teus recursos; por isso de que serve ser rico? Apenas para ver o dinheiro fugir por entre os dedos!

12 O trabalhador dorme bem, que tenha pouco ou muito para comer; mas o rico, por causa dos muitos cuidados que lhe traz a fortuna, sofre de insónias.

13 Há mais uma outra situação dramática que verifiquei por toda a parte: é a de alguém que põe dinheiro de lado, mas para seu próprio mal.

14 Se lhe acontecer investir e perder capital num mau negócio, nada terá para deixar ao filho. Deverá deixar a terra tal como cá chegou - sem nada possuir.

16 Isto é igualmente um problema sério, porque todo o seu trabalho de nada lhe serviu; andou trabalhando para o vento.

17 Todo o resto da vida, a passará obscurecida por numerosos cuidados, irritações e sofrimentos.

18 No entanto uma coisa eu vi que é boa: uma pessoa comer e beber bem, e aproveitar dos resultados do seu trabalho durante o tempo de duração da vida que Deus lhe der. Essa é porção que lhe cabe.

19 Na verdade é muito bom se uma pessoa tiver recebido do Senhor riqueza e saúde para desfrutar dela. Gozar do seu trabalho e aceitar a parte que lhe toca na vida, isso é na verdade um dom de Deus. A pessoa que fizer isso não necessitará de olhar para trás com tristeza, porque Deus lhe enche o coração com felicidade.

1 Varo jalkasi, kun menet Jumalan huoneeseen. Tulo kuulemaan on parempi kuin tyhmäin teurasuhrin-anto, sillä he ovat tietämättömiä, ja niin he tekevät pahaa.

2 (H5:1) Älä ole kerkeä suultasi, älköönkä sydämesi kiirehtikö lausumaan sanaa Jumalan edessä, sillä Jumala on taivaassa ja sinä olet maan päällä; sentähden olkoot sanasi harvat.

3 (H5:2) Sillä paljosta työstä tulee unia, ja missä on paljon sanoja, siinä on tyhmä äänessä.

4 (H5:3) Kun teet lupauksen Jumalalle, niin täytä se viivyttelemättä; sillä ei ole hänellä mielisuosiota tyhmiin: täytä, mitä lupaat.

5 (H5:4) On parempi, ettet lupaa, kuin että lupaat etkä täytä.

7 (H5:6) Sillä paljot unet ovat pelkkää turhuutta; samoin paljot puheet. Mutta pelkää sinä Jumalaa.

8 (H5:7) Jos näet köyhää sorrettavan sekä oikeutta ja vanhurskautta poljettavan maakunnassa, niin älä sitä asiaa ihmettele; sillä ylhäistä vartioitsee vielä ylhäisempi, ja sitäkin ylhäisemmät heitä molempia.

9 (H5:8) Ja maalle on kaikessa hyödyksi, että viljellyllä maalla on kuningas.

10 (H5:9) Joka rakastaa rahaa, ei saa rahaa kylläksensä, eikä voittoa se, joka rakastaa tavaran paljoutta. Sekin on turhuutta.

11 (H5:10) Omaisuuden karttuessa karttuvat sen syöjätkin; ja mitä muuta etua siitä on haltijallensa, kuin että silmillään sen näkee?

12 (H5:11) Työntekijän uni on makea, söipä hän vähän tai paljon; mutta rikkaan ei hänen yltäkylläisyytensä salli nukkua.

13 (H5:12) On raskas onnettomuus, jonka minä näin auringon alla: rikkaus, joka on säilytetty onnettomuudeksi haltijallensa.

14 (H5:13) Se rikkaus katoaa onnettoman tapauksen kautta; ja jos hänelle on syntynyt poika, ei sen käsiin jää mitään.

15 (H5:14) Niinkuin hän tuli äitinsä kohdusta, niin on hänen alastonna jälleen mentävä pois, samoin kuin tulikin; eikä hän vaivannäöstänsä saa mitään, minkä veisi täältä kädessänsä.

16 (H5:15) Raskas onnettomuus tämäkin on: aivan niinkuin hän tuli, on hänen mentävä; ja mitä hyötyä hänellä sitten on siitä, että on vaivaa nähnyt tuulen hyväksi?

17 (H5:16) Myös kuluttaa hän kaikki päivänsä pimeydessä; ja surua on hänellä paljon, kärsimystä ja mielikarvautta.

18 (H5:17) Katso, minkä minä olen tullut näkemään, on hyvää ja kaunista syödä ja juoda ja nauttia hyvää kaiken vaivannäkönsä ohessa, jolla ihminen itseänsä vaivaa auringon alla lyhyinä elämänsä päivinä, jotka Jumala on hänelle antanut; sillä se on hänen osansa.

19 (H5:18) Sekin on Jumalan lahja, jos Jumala kenelle ihmiselle antaa rikkautta ja tavaraa ja sallii hänen syödä siitä ja saada osansa ja iloita vaivannäkönsä ohessa.

20 (H5:19) Sillä hän ei tule niin paljon ajatelleeksi elämänsä päiviä, kun Jumala suostuu hänen sydämensä iloon.