1 Depois disto, o Senhor escolheu outros setenta e dois discípulos e enviou-os à sua frente de dois em dois a todas as localidades, vilas e aldeias que tencionava visitar mais tarde.

2 Foram estas as instruções que lhes deu: Roguem ao Senhor da seara que envie mais trabalhadores, porque a seara é vasta e os trabalhadores são poucos.

3 Agora vão e lembrem-se de que vos envio como cordeiros para o meio de lobos. Não levem dinheiro convosco, nem saco, nem mesmo calçado de reserva. E não percam tempo a cumprimentar gente pelo caminho.

5 Sempre que entrarem num lar, lancem-lhe a vossa bênção. Se for digno de bênção, esta ficará; se não, para vocês voltará. Quando entrarem numa localidade, não andem de casa em casa, antes fiquem numa só casa, comendo e bebendo do que vos puserem à frente. Porque digno é o trabalhador do seu salário.

8 Se uma cidade vos receber, comam do que vos oferecerem, curem os enfermos e digam: 'O reino de Deus chegou até vocês'. Se, porém, uma terra vos rejeitar, saiam para as ruas e digam:

11 'Limpamos dos nossos pés o pó desta povoação como sinal da vossa condenação. Nunca se esqueçam de que o reino de Deus chegou até vocês!'

12 Mesmo a perversa Sodoma estará em melhores condições no dia do julgamento do que essa terra.

13 Que horrores vos esperam, cidades de Corazim e Betsaida! Porque, se os milagres que vos fiz tivessem sido realizados nas cidades de Tiro e Sidom , o seu povo ter-se-ia sentado, há muito, em profundo arrependimento, vestindo pano de saco e deitando cinzas sobre a cabeça em sinal de remorso.

14 Sim, Tiro e Sidom receberá menos castigo no dia do julgamento do que vocês.

15 E tu, povo de Cafarnaum, que direi de ti? Serás tu levantado até ao céu? Com certeza que não, serás antes mergulhado no inferno.

16 Depois disse aos discípulos: Quem vos ouve é a mim que ouve. E quem vos rejeitar é a mim que rejeita. E quem me rejeitar rejeita Deus, que me enviou.

17 Quando os setenta e dois discípulos voltaram, cheios de alegria, contaram: Senhor, os próprios demónios nos obedecem quando nos servimos do teu nome.

18 Sim, disse-lhes Jesus, eu próprio vi Satanás cair dos céus como um raio! Dei-vos autoridade sobre os poderes do inimigo, e para pisar serpentes e escorpiões. Nada vos fará mal. Todavia não se alegrem porque os demónios vos obedecem. Alegrem-se por os vossos nomes estarem registados nos céus.

21 Então Jesus, cheio da alegria do Espírito Santo, disse: Eu te louvo, ó Pai, Senhor dos céus e da Terra, porque escondes estas coisas aos instruídos e aos sábios, e as revelas às criancinhas. Sim, obrigado, pai, pois foi assim que o quiseste.

22 O meu Pai deu-me autoridade sobre todas as coisas, e ninguém conhece verdadeiramente o Filho a não ser o Pai, e ninguém conhece verdadeiramente o Pai a não ser o Filho, e aqueles a quem o Filho tiver por bem revelá-lo.

23 Voltando-se para os discípulos, disse-lhes em particular: Como é grande o vosso privilégio por terem visto o que viram! Muitos profetas e reis desejaram ver o que vocês vêem e não o viram; ouvir o que vocês ouvem e não o ouviram!

25 Certo dia, um perito na religião judaica quis pôr Jesus à prova fazendo-lhe esta pergunta: Mestre, que preciso eu fazer para ter a vida eterna? E Jesus: Que diz a lei sobre o assunto?

27 Diz assim: 'Amarás o Senhor teu Deus com todo o teu coração, e com toda a tua alma, e com todas as tuas forças, e com todo o teu entendimento. E amarás o teu semelhante, tanto quanto a ti mesmo'.

28 Está certo, respondeu-lhe Jesus. Faz isso e terás a vida eterna!

29 O homem, querendo justificar-se, perguntou: E quem é o meu semelhante?

30 Jesus respondeu-lhe com esta ilustração: Um judeu que viajava de Jerusalém para Jericó viu-se atacado por salteadores. Estes, depois de lhe tirarem todas as roupas e dinheiro, espancaram-no e deixaram-no como morto na berma da estrada.

31 Por acaso, apareceu por ali um sacerdote que, ao ver o homem tombado, se afastou para o outro lado da estrada, e passou de largo.

32 Um outro, que era ajudante do templo , fez o mesmo, deixando também o homem ali caído.

33 Porém, surgiu um samaritano que, ao vê-lo, teve muita pena dele. Ajoelhando-se, o samaritano tratou-lhe as feridas com azeite e vinho e pôs-lhe ligaduras. Depois, colocando o homem sobre o seu jumento, foi caminhando ao lado até chegarem a uma hospedaria, onde cuidou dele durante a noite. No dia seguinte, entregou ao dono da hospedaria uma certa importância , recomendando-lhe que cuidasse do homem. 'Se a despesa for além disto

36 Ora, qual destes três homens dirias tu que foi o semelhante da vítima dos salteadores? Ao que o homem respondeu:Foi aquele que mostrou compaixão por ele esus disse-lhe: É isso mesmo. Vai e faz o mesmo.

38 A caminho de Jerusalém, Jesus e os discípulos chegaram a um sítio onde uma mulher chamada Marta os recebeu em casa. Maria, sua irmã, sentou-se no chão ao pé de Jesus, ouvindo o que ele dizia.

40 Marta, porém, andava atarefada com muitos serviços, e, indo ter com Jesus, observou-lhe: Senhor, achas bem que minha irmã me deixe sozinha a fazer o trabalho todo? Diz-lhe que venha ajudar-me.

41 Marta, Marta, como tu te deixas prender por tantas coisas! Há só uma que é necessária. Maria escolheu bem. Não a quero privar disso!

1 Sen jälkeen Herra valitsi seitsemänkymmentä muuta ja lähetti heidät kaksittain edellänsä jokaiseen kaupunkiin ja paikkaan, jonne hän itse aikoi mennä.

3 Menkää; katso, minä lähetän teidät niinkuin lampaat susien keskelle.

4 Älkää ottako mukaanne rahakukkaroa, älkää laukkua, älkää kenkiä, älkääkä tervehtikö ketään tiellä.

5 Kun tulette johonkin taloon, niin sanokaa ensiksi: 'Rauha tälle talolle!'

6 Ja jos siellä on rauhan lapsi, niin teidän rauhanne on lepäävä hänen päällänsä; mutta jos ei ole, niin se palajaa teille.

7 Ja olkaa siinä talossa ja syökää ja juokaa, mitä heillä on tarjota, sillä työmies on palkkansa ansainnut. Älkää siirtykö talosta taloon.

8 Ja mihin kaupunkiin te tulettekin, missä teidät otetaan vastaan, syökää, mitä eteenne pannaan,

9 ja parantakaa sairaat siellä ja sanokaa heille: 'Jumalan valtakunta on tullut teitä lähelle'.

10 Mutta kun tulette kaupunkiin, jossa teitä ei oteta vastaan, niin menkää sen kaduille ja sanokaa:

11 'Tomunkin, joka teidän kaupungistanne on jalkoihimme tarttunut, me pudistamme teille takaisin; mutta se tietäkää, että Jumalan valtakunta on tullut lähelle'.

12 Minä sanon teille: Sodoman on oleva sinä päivänä helpompi kuin sen kaupungin.

13 Voi sinua, Korasin! Voi sinua, Beetsaida! Sillä jos ne voimalliset teot, jotka teissä ovat tapahtuneet, olisivat tapahtuneet Tyyrossa ja Siidonissa, niin nämä jo aikaa sitten olisivat säkissä ja tuhassa istuen tehneet parannuksen.

14 Mutta Tyyron ja Siidonin on oleva tuomiolla helpompi kuin teidän.

15 Ja sinä, Kapernaum, korotetaankohan sinut hamaan taivaaseen? Hamaan tuonelaan on sinun astuttava alas.

19 Katso, minä olen antanut teille vallan tallata käärmeitä ja skorpioneja ja kaikkea vihollisen voimaa, eikä mikään ole teitä vahingoittava.

31 Niin vaelsi sattumalta eräs pappi sitä tietä ja näki hänet ja meni ohitse.

32 Samoin leeviläinenkin: kun hän tuli sille paikalle ja näki hänet, meni hän ohitse.

33 Mutta kun eräs samarialainen, joka matkusti sitä tietä, tuli hänen kohdalleen ja näki hänet, niin hän armahti häntä.

34 Ja hän meni hänen luokseen ja sitoi hänen haavansa ja vuodatti niihin öljyä ja viiniä, pani hänet juhtansa selkään ja vei hänet majataloon ja hoiti häntä.

35 Ja seuraavana aamuna hän otti esiin kaksi denaria ja antoi majatalon isännälle ja sanoi: 'Hoida häntä, ja mitä sinulta lisää kuluu, sen minä palatessani sinulle maksan'.

38 Ja heidän vaeltaessaan hän meni muutamaan kylään. Niin eräs nainen, nimeltä Martta, otti hänet kotiinsa.

39 Ja hänellä oli sisar, Maria niminen, joka asettui istumaan Herran jalkojen juureen ja kuunteli hänen puhettansa.