1 Entretanto, a multidão crescia até haver milhares de pessoas que se atropelavam. Voltando-se primeiro para os discípulos, avisou-os: Acima de tudo, tenham cuidado com a hipocrisia, como a destes fariseus. Aliás semelhante fingimento não poderá ficar sempre escondido. Tornar-se-á por fim tão evidente como o fermento na massa da farinha. Não há nada encoberto que não venha a ser conhecido; nem nada de oculto que não venha a saber-se.

3 Tudo o que disserem nas trevas será ouvido à luz, e o que segredarem num quarto ecoará pelos telhados!

4 Meus amigos, não receiem os que vos podem matar. Esses só conseguirão matar o corpo, mas não têm poder sobre as vossas almas. Mas dir-vos-ei a quem devem temer: temam e obedeçam a Deus, que tem poder para matar e lançar no inferno.

6 Quanto custam cinco pardais? Pouco dinheiro, não é isso? Mesmo assim Deus não esquece nem um só. Ele tem os cabelos da vossa cabeça todos contados! Não temam nunca, pois vocês valem muito mais para ele do que um bando de pardais.

8 E garanto-vos isto: Eu, o Filho do Homem, vos honrarei publicamente na presença dos anjos de Deus, se também publicamente mostrarem aqui na Terra que me seguem. Porém, àqueles que me negarem aqui entre os homens também eu os negarei na presença dos anjos de Deus. Contudo, quem falar contra mim ainda pode ser perdoado, mas nunca quem falar contra o Espírito Santo.

11 E quando forem levados à presença dos governantes e das autoridades, não se preocupem com o que deverão dizer, porque o Espírito Santo vos ensinará as palavras certas no próprio momento.

13 Foi então que alguém exclamou no meio da multidão: Senhor, peço-te que digas ao meu irmão que reparta comigo a herança do meu pai. Jesus respondeu:

14 Não sou juiz para decidir sobre essas questões legais entre vocês. Mas a questão de fundo é que não se deixem dominar pela avareza. Porque a vida verdadeira não está garantida pelos bens que se possa ter.

16 E deu um exemplo: Certo homem rico possuía uma propriedade fértil que dava boas colheitas. Assim os seus celeiros ficaram a transbordar, e não podia guardar tudo lá dentro. O homem pôs-se a pensar no problema. Por fim, exclamou: 'Já sei, vou deitar abaixo os celeiros e construir outros maiores. Assim terei espaço suficiente. Depois direi comigo mesmo: 'Amigo, armazenaste o bastante para os anos futuros. Agora, repousa e come, bebe e diverte-te.'

20 Mas Deus disse-lhe: 'Louco! Esta noite vais morrer; e para quem fica tudo isso?'

21 Sim, louco é quem acumula riquezas na Terra mas não é rico em relação a Deus.

22 E, voltando-se para os discípulos: Não se preocupem com o ter ou não comida suficiente e roupa para vestir, porque a vida é muito mais do que o comer ou o vestir. Olhem os corvos: não plantam, não colhem, não têm celeiros para armazenar alimento, e mesmo assim vivem, porque é Deus quem os sustenta. E vocês valem muito mais do que aves!

25 Além disso, qual é a vantagem de nos preocuparmos? Porventura irá isso acrescentar um só dia que seja à vossa vida? Claro que não! E se a preocupação não ajuda nem sequer a realizar coisas pequenas, qual é a vantagem de nos preocuparmos com coisas maiores?

27 Olhem os lírios do campo, que não trabalham nem tecem, e, contudo, nem Salomão em toda a sua glória se vestiu tão bem como eles. E se Deus veste as flores, que hoje se abrem e amanhã desaparecem, não acham que dará o necessário também a vocês, almas com tão pouca confiança?

29 E não se preocupem com o que comer e o que beber; que isso não vos cause ansiedade. Toda a gente em geral se afadiga para ganhar o sustento de cada dia, mas o vosso Pai celeste conhece as vossas necessidades. Ele sempre vos dará tudo o que vos é preciso, dia após dia, se fizerem do reino de Deus a vossa principal preocupação.

32 Portanto, não tenhas medo, pequeno rebanho, porque o vosso Pai se alegra em dar-vos o reino.

33 Vendam o que têm e dêem aos que estão em necessidade, e assim encherão o vosso cofre no céu! No céu os cofres não se arrombam, nem têm buracos. Os vossos tesouros ali jamais desaparecerão; nenhum ladrão os poderá roubar, nem nenhuma calamidade os destruirá. Onde estiver o vosso tesouro ali estará também o vosso coração.

35 Estejam preparados, com as vossas candeias acesas, como se esperassem o vosso Senhor regressando da festa de casamento. Assim, estarão preparados para lhe abrir a porta e o deixar entrar quando chegar e bater. Felizes os que estiverem vigiando assim. Ele mesmo os sentará à mesa e os servirá!

38 Poderá vir às nove da noite, ou talvez à meia-noite. Porém, seja qual for a hora, felizes os que estiverem pontos. Estejam tão preparados como se soubessem a hora exacta do seu regresso, assim como também estariam quando um ladrão aparecesse, se soubessem a hora a que vinha para assaltar a casa. Portanto, mais razão há para estarem sempre pontos, porque eu, o Filho do Homem, voltarei quando menos me esperarem.

41 Pedro perguntou: Senhor, falas só para nós ou também para toda a gente?

42 O Senhor respondeu: Falo para qualquer homem fiel e sensato que se comporta como aquele cujo patrão lhe deu a responsabilidade de alimentar os outros criados. Quando o patrão voltar, se verificar que ele fez bom trabalho, lhe dará a responsabilidade sobre tudo o que tem.

45 Mas se o homem pensar: 'O meu Senhor não voltará tão cedo' e começar a maltratar os empregados, e a gastar o tempo em pândegas e bebedeiras, o seu patrão, ao voltar sem aviso, o afastará daquele cargo de confiança e expulsá-lo-á como um infiel.

47 Será severamente castigado por se recusar a cumprir a sua obrigação, ainda que sabendo bem qual era.

48 Mas aquele que por desconhecimento não se apercebe do seu mau comportamento será castigado com brandura. A quem muito se dá muito se exige, pois a sua responsabilidade é maior.

49 Vim trazer fogo à Terra, e desejava que essa tarefa tivesse já completado! Aguarda-me um baptismo terrível e sinto-me bem oprimido até lá chegar! Julgam que vim trazer a paz à Terra? Pelo contrário, trouxe contendas e divisões! Daqui em diante as famílias se dividirão, três a meu favor, dois contra, ou o inverso. Um pai decide-se de certo modo a meu respeito, mas o filho pode fazê-lo de modo diferente; mãe e filha poderão vir a não se entender; e a decisão de uma sogra será provavelmente recusada pela nora.

54 E voltando-se para o povo, Jesus disse: Quando vêem as nuvens a formar-se no poente, sabem dizer: 'Vem aí chuva!

58 Se te encontrares com o teu acusador a caminho do tribunal, procura resolver o conflito antes que ele chegue ao juiz, não vá este condenar-te à prisão; porque, se tal acontecer, não serás libertado enquanto não tiveres pago e cumprido toda a pena integralmente até ao fim.

2 Ei ole mitään peitettyä, mikä ei tule paljastetuksi, eikä mitään salattua, mikä ei tule tunnetuksi.

3 Sentähden, kaikki, mitä te pimeässä sanotte, joutuu päivänvalossa kuultavaksi, ja mitä korvaan puhutte kammioissa, se katoilta julistetaan.

4 Mutta minä sanon teille, ystävilleni: älkää peljätkö niitä, jotka tappavat ruumiin, eivätkä sen jälkeen voi mitään enempää tehdä.

5 Vaan minä osoitan teille, ketä teidän on pelkääminen: peljätkää häntä, jolla on valta tapettuansa syöstä helvettiin. Niin, minä sanon teille, häntä te peljätkää.

6 Eikö viittä varpusta myydä kahteen ropoon? Eikä Jumala ole yhtäkään niistä unhottanut.

7 Ovatpa teidän päänne hiuksetkin kaikki luetut. Älkää peljätkö; te olette suurempiarvoiset kuin monta varpusta.

8 Mutta minä sanon teille: jokaisen, joka tunnustaa minut ihmisten edessä, myös Ihmisen Poika tunnustaa Jumalan enkelien edessä.

9 Mutta joka kieltää minut ihmisten edessä, se kielletään Jumalan enkelien edessä.

10 Ja jokaiselle, joka sanoo sanan Ihmisen Poikaa vastaan, annetaan anteeksi; mutta sille, joka Pyhää Henkeä pilkkaa, ei anteeksi anneta.

11 Mutta kun he vievät teitä synagoogain ja hallitusten ja esivaltojen eteen, älkää huolehtiko siitä, miten tai mitä vastaisitte puolestanne tahi mitä sanoisitte;

17 Niin hän mietti mielessään ja sanoi: 'Mitä minä teen, kun ei minulla ole, mihin viljani kokoaisin?'

18 Ja hän sanoi: 'Tämän minä teen: minä revin maahan aittani ja rakennan suuremmat ja kokoan niihin kaiken eloni ja hyvyyteni;

19 ja sanon sielulleni: sielu, sinulla on paljon hyvää tallessa moneksi vuodeksi; nauti lepoa, syö, juo ja iloitse'.

20 Mutta Jumala sanoi hänelle: 'Sinä mieletön, tänä yönä sinun sielusi vaaditaan sinulta pois; kenelle sitten joutuu se, minkä sinä olet hankkinut?'

23 Sillä henki on enemmän kuin ruoka, ja ruumis enemmän kuin vaatteet.

24 Katselkaa kaarneita: eivät ne kylvä eivätkä leikkaa, eikä niillä ole säilytyshuonetta eikä aittaa; ja Jumala ruokkii ne. Kuinka paljoa suurempiarvoiset te olette kuin linnut!

25 Ja kuka teistä voi murehtimisellaan lisätä ikäänsä kyynäränkään vertaa?

26 Jos siis ette voi sitäkään, mikä vähintä on, mitä te murehditte muusta?

27 Katselkaa kukkia, kuinka ne kasvavat: eivät ne työtä tee eivätkä kehrää. Kuitenkin minä sanon teille: ei Salomo kaikessa loistossansa ollut niin vaatetettu kuin yksi niistä.

28 Jos siis Jumala näin vaatettaa kedon ruohon, joka tänään kasvaa ja huomenna uuniin heitetään, kuinka paljoa ennemmin teidät, te vähäuskoiset!

29 Älkää siis tekään etsikö, mitä söisitte ja mitä joisitte, älkääkä korkeita tavoitelko.

30 Sillä näitä kaikkia maailman pakanakansat tavoittelevat; mutta teidän Isänne kyllä tietää teidän näitä tarvitsevan.

31 Vaan etsikää Jumalan valtakuntaa, niin myös nämä teille annetaan sen ohessa.

32 Älä pelkää, sinä piskuinen lauma; sillä teidän Isänne on nähnyt hyväksi antaa teille valtakunnan.

33 Myykää, mitä teillä on, ja antakaa almuja; hankkikaa itsellenne kulumattomat kukkarot, loppumaton aarre taivaisiin, mihin ei varas ulotu ja missä koi ei turmele.

34 Sillä missä teidän aarteenne on, siellä on myös teidän sydämenne.

35 Olkoot teidän kupeenne vyötetyt ja lamppunne palamassa;

36 ja olkaa te niiden ihmisten kaltaiset, jotka herraansa odottavat, milloin hän palajaa häistä, että he hänen tullessaan ja kolkuttaessaan heti avaisivat hänelle.

37 Autuaat ne palvelijat, jotka heidän herransa tullessaan tapaa valvomasta! Totisesti minä sanon teille: hän vyöttäytyy ja asettaa heidät aterioimaan ja menee ja palvelee heitä.

38 Ja jos hän tulee toisella yövartiolla tai kolmannella ja havaitsee heidän näin tekevän, niin autuaat ovat ne palvelijat.

39 Mutta se tietäkää: jos perheenisäntä tietäisi, millä hetkellä varas tulee, hän ei sallisi taloonsa murtauduttavan.

43 Autuas se palvelija, jonka hänen herransa tullessaan havaitsee näin tekevän!

44 Totisesti minä sanon teille: hän asettaa hänet kaiken omaisuutensa hoitajaksi.

45 Mutta jos palvelija sanoo sydämessään: 'Herrani tulo viivästyy', ja rupeaa lyömään palvelijoita ja palvelijattaria sekä syömään ja juomaan ja päihdyttämään itseänsä,

46 niin sen palvelijan herra tulee päivänä, jona hän ei odota, ja hetkenä, jota hän ei arvaa, ja hakkaa hänet kappaleiksi ja määrää hänelle saman osan kuin uskottomille.

47 Ja sitä palvelijaa, joka tiesi herransa tahdon, mutta ei tehnyt valmistuksia eikä toiminut hänen tahtonsa mukaan, rangaistaan monilla lyönneillä.

48 Sitä taas, joka ei tiennyt, mutta teki semmoista, mikä lyöntejä ansaitsee, rangaistaan vain muutamilla lyönneillä. Sillä jokaiselta, jolle on paljon annettu, myös paljon vaaditaan; ja jolle on paljon uskottu, siltä sitä enemmän kysytään.

49 Tulta minä olen tullut heittämään maan päälle; ja kuinka minä tahtoisinkaan, että se jo olisi syttynyt!

50 Mutta minä olen kasteella kastettava, ja kuinka minä olenkaan ahdistettu, kunnes se on täytetty!

51 Luuletteko, että minä olen tullut tuomaan maan päälle rauhaa? Ei, sanon minä teille, vaan eripuraisuutta.

52 Sillä tästedes riitautuu viisi samassa talossa keskenään, kolme joutuu riitaan kahta vastaan ja kaksi kolmea vastaan,

55 Ja kun näette etelätuulen puhaltavan, sanotte: 'Tulee helle'; ja niin tuleekin.

56 Te ulkokullatut, maan ja taivaan muodon te osaatte arvioida; mutta kuinka ette arvioitse tätä aikaa?

57 Miksi ette jo itsestänne päätä, mikä oikeata on?

58 Kun kuljet riitapuolesi kanssa hallitusmiehen eteen, niin tee matkalla voitavasi päästäksesi hänestä sovussa eroon, ettei hän raastaisi sinua tuomarin eteen ja tuomari antaisi sinua oikeudenpalvelijalle, ja ettei oikeudenpalvelija heittäisi sinua vankeuteen.