1 Jesus contou mais o seguinte aos discípulos: Um homem rico contratou um feitor para lhe administrar os negócios, mas logo começou a constatar que o indivíduo era esbanjador. Então o patrão chamou-o e disse-lhe: 'Que é isto que me contam? Põe as tuas contas em ordem porque estás despedido'.

3 O feitor pensou consigo: 'E agora? Estou liquidado. Para cavar não tenho força e para mendigar tenho vergonha. Já sei! Já sei como arranjar muitos amigos que cuidem de mim quando eu me for embora!'

5 Convocou os devedores do patrão e perguntou ao primeiro: 'Quanto lhe deves?''Três mil litros de azeite.''Aqui está o contrato que assinaste

7 'E tu, quanto lhe deves?

8 O homem rico não pôde deixar de admirar a astúcia daquele velhaco s pessoas deste mundo são mais espertas nos negócios do que os crentes.

9 Eu vos digo, usem os vossos bens para ajudar outros e fazer amigos. Desta maneira, a vossa generosidade acumulará uma recompensa para vocês no céu.

10 Porque, se não forem dignos de confiança nas coisas pequenas, não é nas grandes que o serão. Se não vos puderem ser confiadas coisas de pouca monta, muito menos vos confiarão coisas maiores.

11 E, se não são dignos de confiança no tocante à riquezas deste mundo, quem vos confiará as verdadeiras riquezas do céu?

12 E, se não são fiéis com o dinheiro dos outros, por que vos há-de ser confiado o vosso próprio?

13 Pois ninguém pode servir dois patrões. Se não gostar de um há-de ser fiel ao outro. Se tiver zelo por um há-de desprezar o outro. Não se pode servir Deus e o dinheiro.

14 Os fariseus que eram avarentos, meteram tudo isto a ridículo. Então Jesus disse-lhes: Vocês são os que se justificam a si mesmos diante dos outros, mas Deus conhece o vosso coração. O que é altamente avaliado entre as pessoas é cotado de maneira inteiramente diferente por Deus.

16 Até João Baptista começar a pregar, vigoravam as leis de Moisés e as mensagens dos profetas. Mas agora as boas novas do reino de Deus são anunciadas, e multidões ansiosas esforçam-se por entrar nele.

17 Isto, porém, não significa que a lei tenha perdido a sua validade, nem no mais pequeno aspecto. É tão inabalável como o céu e a Terra.

18 Disse ainda: Quem se divorciar da sua mulher e se casar com outra comete adultério; e quem casar com uma mulher divorciada comete adultério também.

19 Havia um certo homem rico, disse Jesus, que se vestia elegantemente e vivia todos os dias no prazer e no luxo.

20 Um mendigo, chamado Lázaro, cheio de doenças, costumava estar deitado à sua porta; e bem desejava comer ao menos as sobras da mesa desse rico, mas só tinha cachorros que vinham lamber-lhe as feridas.

22 Por fim, o mendigo faleceu, e foi levado pelos anjos para junto de Abraão. Também o rico morreu e foi sepultado.

23 Ali, em tormentos, viu Lázaro lá longe com Abraão.

24 'Pai Abraão

25 'Filho,' respondeu-lhe Abraão, 'lembra-te de que durante a tua vida tiveste tudo quanto querias, enquanto que Lázaro nada teve. Ele está aqui a ser consolado e tu estás em tormentos. Além disso, há um grande abismo que nos separa e que ninguém pode transpor.'

27 'Ó pai Abraão, manda-o a casa de meu pai,' retorquiu o rico, 'pois tenho cinco irmãos e é preciso avisá-los para que não venham para este lugar de sofrimentos quando morrerem'.

29 Mas Abraão declarou-lhe: 'Têm as Escrituras de Moisés e dos profetas. Ouçam os seus avisos.

30 'Não, pai Abraão. Se alguém de entre os mortos for ter com eles, arrepender-se-ão.'

31 'Se eles não ouvem Moisés e os profetas, não ouvirão nem mesmo alguém que se tenha levantado de entre os mortos.'

2 Ja hän kutsui hänet eteensä ja sanoi hänelle: 'Mitä minä kuulenkaan sinusta? Tee tili huoneenhallituksestasi; sillä sinä et saa enää minun huonettani hallita.'

3 Niin huoneenhaltija sanoi mielessään: 'Mitä minä teen, kun isäntäni ottaa minulta pois huoneenhallituksen? Kaivaa minä en jaksa, kerjuuta häpeän.

4 Minä tiedän, mitä teen, että ottaisivat minut taloihinsa, kun minut pannaan pois huoneenhallituksesta.'

5 Ja hän kutsui luoksensa jokaisen herransa velallisista ja sanoi ensimmäiselle: 'Paljonko sinä olet velkaa minun herralleni?'

6 Tämä sanoi: 'Sata astiaa öljyä'. Niin hän sanoi hänelle: 'Tässä on velkakirjasi, istu ja kirjoita pian viisikymmentä'.

7 Sitten hän sanoi toiselle: 'Entä sinä, paljonko sinä olet velkaa?' Tämä sanoi: 'Sata tynnyriä nisuja'. Hän sanoi hänelle: 'Tässä on velkakirjasi, kirjoita kahdeksankymmentä'.

8 Ja herra kehui väärää huoneenhaltijaa siitä, että hän oli menetellyt ovelasti. Sillä tämän maailman lapset ovat omaa sukukuntaansa kohtaan ovelampia kuin valkeuden lapset.

9 Ja minä sanon teille: tehkää itsellenne ystäviä väärällä mammonalla, että he, kun se loppuu, ottaisivat teidät iäisiin majoihin.

10 Joka vähimmässä on uskollinen, on paljossakin uskollinen, ja joka vähimmässä on väärä, on paljossakin väärä.

11 Jos siis ette ole olleet uskolliset väärässä mammonassa, kuka teille uskoo sitä, mikä oikeata on?

12 Ja jos ette ole olleet uskolliset siinä, mikä on toisen omaa, kuka teille antaa sitä, mikä teidän omaanne on?

14 Tämän kaiken kuulivat fariseukset, jotka olivat rahanahneita, ja he ivasivat häntä.

16 Laki ja profeetat olivat Johannekseen asti; siitä lähtien julistetaan Jumalan valtakuntaa, ja jokainen tunkeutuu sinne väkisin.

17 Mutta ennemmin taivas ja maa katoavat, kuin yksikään lain piirto häviää.

18 Jokainen, joka hylkää vaimonsa ja nai toisen, tekee huorin; ja joka nai miehensä hylkäämän, tekee huorin.

19 Oli rikas mies, joka pukeutui purppuraan ja hienoihin pellavavaatteisiin ja eli joka päivä ilossa loisteliaasti.

20 Mutta eräs köyhä, nimeltä Lasarus, makasi hänen ovensa edessä täynnä paiseita

21 ja halusi ravita itseään niillä muruilla, jotka putosivat rikkaan pöydältä. Ja koiratkin tulivat ja nuolivat hänen paiseitansa.

22 Niin tapahtui, että köyhä kuoli, ja enkelit veivät hänet Aabrahamin helmaan. Ja rikaskin kuoli, ja hänet haudattiin.

23 Ja kun hän nosti silmänsä tuonelassa, vaivoissa ollessaan, näki hän kaukana Aabrahamin ja Lasaruksen hänen helmassaan.

24 Ja hän huusi sanoen: 'Isä Aabraham, armahda minua ja lähetä Lasarus kastamaan sormensa pää veteen ja jäähdyttämään minun kieltäni, sillä minulla on kova tuska tässä liekissä!'

25 Mutta Aabraham sanoi: 'Poikani, muista, että sinä eläessäsi sait hyväsi, ja Lasarus samoin sai pahaa; mutta nyt hän täällä saa lohdutusta, sinä taas kärsit tuskaa.

26 Ja kaiken tämän lisäksi on meidän välillemme ja teidän vahvistettu suuri juopa, että ne, jotka tahtovat mennä täältä teidän luoksenne, eivät voisi, eivätkä ne, jotka siellä ovat, pääsisi yli meidän luoksemme.'

27 Hän sanoi: 'Niin minä siis rukoilen sinua, isä, että lähetät hänet isäni taloon

28 -sillä minulla on viisi veljeä-todistamaan heille, etteivät hekin joutuisi tähän vaivan paikkaan'.

29 Mutta Aabraham sanoi: 'Heillä on Mooses ja profeetat; kuulkoot niitä'.

30 Niin hän sanoi: 'Ei, isä Aabraham; vaan jos joku kuolleista menisi heidän tykönsä, niin he tekisivät parannuksen'.