1 E falou mais o Senhor a Moisés o seguinte:
2 Se alguém pecar contra o Senhor, recusando devolver o depósito referente a qualquer coisa que emprestou ou que alugou, ou recusando devolver aquilo que lhe foi emprestado ou alugado, ou então roubado o seu próximo, ou que tenha encontrado qualquer coisa e depois minta, jurando que nunca viu coisa nenhuma, na altura em que for declarado culpado destes pecados deverá restituir o que subtraiu, acrescido de vinte por cento sobre o valor em questão, entregando-o a quem defraudou; e na mesma ocasião trará a sua oferta de culpa ao tabernáculo. Esta oferta deverá ser um carneiro, sem defeito físico, e há-de ter o valor daquilo que tu estimares. Tem de trazê-lo ao sacerdote; este fará expiação por ele perante o Senhor e será perdoado.
8 O Senhor disse assim a Moisés:
9 Dá a Arão e aos seus filhos o seguinte regulamento respeitante aos holocaustos: A oferta queimada será deixada sobre o altar toda a noite, mantendo o fogo do altar aceso. Na manhã seguinte o sacerdote deverá vestir a roupa interior própria, de linho, assim como o vestuário litúrgico, tirar as cinzas depois do fogo ter consumido o holocausto, pondo-as junto do altar. Depois mudará de roupa e levará as cinzas para fora do acampamento para um lugar considerado ritualmente limpo. Entretanto, o fogo no altar deve ser mantido aceso; não deverão deixar apagar-se. O sacerdote porá nova lenha em cada manhã, e deixará ali a oferta queimada diária, queimando a gordura da oferta diária de paz. O fogo deve ser mantido aceso no altar continuamente. Nunca deixarão apagar-se.
14 Este é o regulamento respeitante à oferta de cereais. Os filhos de Arão ficarão de pé diante do altar, para a oferecer perante o Senhor.
15 O sacerdote tomará então uma mão-cheia dessa farinha moída muito fino, amassada com o seu azeite e todo o incenso, e queimará sobre o altar uma porção simbólica, para o Senhor, o qual terá nisso grande prazer. Depois de ter retirado essa mão-cheia, o resto da farinha pertence a Arão e aos filhos como alimento, e deverá ser comida, sem fermento, no pátio do tabernáculo. Insiste nesta indicação: de que se for cozido, deverá sê-lo sem fermento. Portanto destinei aos sacerdotes esta parte das ofertas queimadas que me são feitas. Contudo toda ela é coisa santíssima, tal como acontece com a totalidade da oferta pelo pecado e a oferta de culpa. Poderá ser comida por qualquer sacerdote, descendente masculino de Arão. Mas unicamente os sacerdotes poderão comer destas ofertas feitas pelo fogo ao Senhor.
19 E Jeová disse a Moisés: No dia em que Arão e os seus filhos forem investidos como sacerdotes, hão-de trazer ao Senhor uma oferta de cereais - três litros de fina farinha, metade dela a ser ofertada na manhã e a outra metade na tarde. Deverá ser frita numa frigideira, usando azeite; deverá ficar muito bem frita e depois trazida ao Senhor como oferta que muito lhe agradará. Sempre que os filhos dos sacerdotes vierem a substituir seus pais, ao serem investidos nas suas funções sacerdotais, deverão oferecer este mesmo sacrifício no dia da sua unção. Isto é uma lei válida para sempre. Estas ofertas deverão ser queimadas inteiramente perante o Senhor; não se comerá nada delas.
24 Disse mais o Senhor a Moisés:
25 Dá a Arão e aos seus filhos as seguintes instruções respeitantes à oferta de pecado: Este sacrifício é coisa santíssima, e o animal deverá ser morto perante o Senhor no sítio onde as ofertas queimadas são mortas. O sacerdote que realiza a cerimónia deve comê-lo no pátio do tabernáculo. Apenas os que são santificados - os sacerdotes - podem tocar nesse alimento; e se alguma parte desse sangue cair sobre a roupa de alguém, essa deverá ser lavada no lugar santo. O recipiente de barro em que a carne for cozida tem de ser quebrada; e se se tratar de um recipiente de bronze, deve ser esfregado e lavado com água.
29 Todo o homem dentre os sacerdotes, e somente estes, podem comer esta oferta, porque é coisa santíssima. Nenhuma oferta de expiação de pecado, contudo, poderá ser comida pelos sacerdotes, se algum do seu sangue for trazido para o tabernáculo para se fazer resgate no lugar santo. Essa carcaça do animal deve ser inteiramente queimada com fogo diante do Senhor.
1 Ja Herra puhui Moosekselle sanoen:
3 tahi jos hän on löytänyt kadotetun esineen ja kieltää sen, tahi vannoo väärin missä asiassa tahansa, jossa ihminen helposti rikkoo,
4 niin hän, jos hän näin on rikkonut ja tullut vikapääksi, antakoon takaisin, mitä hän väkisin on ottanut tai vääryydellä anastanut, tahi mitä hänen haltuunsa oli uskottu, tahi kadotetun esineen, jonka hän oli löytänyt,
5 kaiken, jonka tähden hän oli väärin vannonut; ja korvatkoon sen täyteen määräänsä ja pankoon siihen vielä lisäksi viidennen osan sen arvosta. Sille, jonka oma se on, hän antakoon sen sinä päivänä, jona hän vikauhrinsa toimittaa.
6 Mutta hyvityksenä Herralle hän tuokoon papille vikauhriksi sinun arviosi mukaisen, virheettömän oinaan pikkukarjasta.
8 Ja Herra puhui Moosekselle sanoen:
10 Ja pappi pukeutukoon pellavapukuunsa ja pukeutukoon pellavakaatioihin peittääkseen häpynsä, ja korjatkoon pois tuhan, joksi tuli on kuluttanut polttouhrin alttarilla, ja pankoon sen alttarin viereen.
11 Ja sitten hän riisukoon vaatteensa ja pukeutukoon toisiin vaatteisiin, ja vieköön tuhan leirin ulkopuolelle puhtaaseen paikkaan.
12 Ja tulta pidettäköön siten vireillä alttarilla älköönkä se koskaan sammuko; ja pappi sytyttäköön alttarilla halot joka aamu ja asettakoon sen päälle polttouhrin ja polttakoon sen päällä yhteysuhrin rasvat.
13 Tuli palakoon aina alttarilla älköönkä koskaan sammuko.
14 Ja tämä on laki ruokauhrista: Aaronin pojat tuokoot sen Herran eteen, alttarin ääreen.
15 Ja pappi erottakoon ruokauhrista kourallisen lestyjä jauhoja ja öljyä ja kaiken suitsukkeen, joka on ruokauhrin päällä, ja polttakoon alttarilla alttariuhriosan suloiseksi tuoksuksi Herralle.
16 Ja mikä siitä jää tähteeksi, sen syököön Aaron poikinensa; happamatonna se syötäköön pyhässä paikassa, ilmestysmajan esipihalla he sen syökööt.
17 Älköön sitä leivottako hapatettuna. Heidän osakseen minä olen sen uhreistani antanut; se on korkeasti-pyhää niinkuin syntiuhri ja vikauhrikin.
19 Ja Herra puhui Moosekselle sanoen:
21 Leivinlevyllä se valmistettakoon öljyyn leivottuna; tuo se hyvin sotkettuna ja uhraa se palasiksi paloiteltuna ruokauhrina suloiseksi tuoksuksi Herralle.
22 Ja pappi, joka hänen pojistaan on hänen sijaansa voideltu, toimittakoon sen. Se on Herran ikuinen osuus; se poltettakoon kokonaisuhrina.
24 Ja Herra puhui Moosekselle sanoen:
26 Pappi, joka syntiuhrin uhraa, syököön sen; pyhässä paikassa se syötäköön, ilmestysmajan esipihalla.
27 Jokainen, joka sen lihaan koskee, on pyhäkölle pyhitetty, ja jos sen verta on pirskunut vaatteille, niin pese pyhässä paikassa se, mihin sitä on pirskunut.
28 Ja saviastia, jossa se keitetään, rikottakoon; jos se on keitetty vaskiastiassa, hangattakoon astia puhtaaksi ja huuhdottakoon vedellä.
29 Jokainen miehenpuoli papeista saakoon sitä syödä; se on korkeasti-pyhää.