1 Mon fils, si tu as cautionné ton prochain, si tu as répondu pour quelqu'un,

2 Tu es enlacé par les paroles de ta bouche; tu es pris par les paroles de ta bouche.

3 Mon fils, fais promptement ceci: dégage-toi; puisque tu es tombé entre les mains de ton prochain, va, prosterne-toi, et supplie ton prochain.

4 Ne donne point de sommeil à tes yeux, ni de repos à tes paupières;

5 Dégage-toi comme le daim de la main du chasseur, et comme l'oiseau de la main de l'oiseleur.

6 Paresseux, va vers la fourmi, regarde ses voies, et deviens sage.

7 Elle n'a ni chef, ni surveillant, ni maître,

8 Elle prépare sa nourriture en été, et amasse durant la moisson de quoi manger.

9 Paresseux, jusques à quand seras-tu couché? Quand te lèveras-tu de ton sommeil?

10 Un peu dormir, un peu sommeiller, un peu croiser les mains pour se reposer;

11 Et la pauvreté viendra comme un coureur, et la disette comme un homme armé.

12 Le méchant homme, l'homme inique va avec une bouche perverse.

13 Il fait signe de ses yeux, il parle de ses pieds, il donne à entendre de ses doigts.

14 La perversité est dans son cœur, il machine du mal en tout temps, il fait naître des querelles.

15 C'est pourquoi sa ruine viendra tout d'un coup; il sera subitement brisé, il n'y aura point de guérison.

16 Il y a six choses que hait l'Éternel, même sept qui lui sont en abomination:

17 Les yeux hautains, la langue fausse, les mains qui répandent le sang innocent,

18 Le cœur qui forme de mauvais desseins, les pieds qui se hâtent pour courir au mal,

19 Le faux témoin qui prononce des mensonges, et celui qui sème des querelles entre les frères.

20 Mon fils, garde le commandement de ton père, et n'abandonne point l'enseignement de ta mère.

21 Tiens-les continuellement liés sur ton cœur, et les attache à ton cou.

22 Quand tu marcheras, ils te conduiront; quand tu te coucheras, ils te garderont; quand tu te réveilleras, ils te parleront.

23 Car le commandement est une lampe, l'enseignement est une lumière, et les corrections propres à instruire sont le chemin de la vie.

24 Pour te garder de la femme corrompue, et de la langue flatteuse d'une étrangère,

25 Ne convoite point sa beauté dans ton cœur, et ne te laisse pas prendre par ses yeux.

26 Car pour l'amour de la femme débauchée on est réduit à un morceau de pain, et la femme adultère chasse après l'âme précieuse de l'homme.

27 Quelqu'un peut-il prendre du feu dans son sein, sans que ses habits brûlent?

28 Quelqu'un marchera-t-il sur la braise, sans que ses pieds soient brûlés?

29 Il en est de même pour celui qui entre vers la femme de son prochain; quiconque la touchera ne sera point impuni.

30 On ne laisse pas impuni le voleur qui ne dérobe que pour se rassasier, quand il a faim;

31 Et s'il est surpris, il rendra sept fois autant, il donnera tout ce qu'il a dans sa maison.

32 Mais celui qui commet adultère avec une femme, est dépourvu de sens; celui qui veut se perdre fera cela.

33 Il trouvera des plaies et de l'ignominie, et son opprobre ne sera point effacé;

34 Car la jalousie du mari est une fureur, et il sera sans pitié au jour de la vengeance.

35 Il n'aura égard à aucune rançon, et n'acceptera rien, quand même tu multiplierais les présents.

1 Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

2 Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

3 Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

4 Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

5 Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

6 Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

7 Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

8 Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

9 Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

10 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

11 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

12 Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

13 Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

14 Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

15 Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

16 Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

17 Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

18 Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

19 Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

20 Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

21 Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

22 Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

23 Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

24 Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

25 Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

26 Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

27 Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

28 Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

29 Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

30 Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

31 Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

32 Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

33 Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

34 Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

35 Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.