1 La sagesse ne crie-t-elle pas, et l'intelligence ne fait-elle pas entendre sa voix?

2 Elle se place au sommet des hauteurs, sur le chemin, aux carrefours.

3 Près des portes, devant la ville, à l'entrée des rues, elle s'écrie:

4 O hommes! je vous appelle, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.

5 Vous, stupides, apprenez le discernement; vous, insensés, devenez intelligents de cœur.

6 Écoutez, car je dirai des choses importantes, et j'ouvrirai mes lèvres pour enseigner ce qui est droit.

7 Car ma bouche dit la vérité, et mes lèvres ont en horreur le mensonge.

8 Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice; il n'y a rien en elles de faux ni de trompeur.

9 Toutes sont claires pour l'homme intelligent, et droites pour ceux qui ont trouvé la science.

10 Recherchez mon instruction, plus que de l'argent; et la science, plus que de l'or choisi.

11 Car la sagesse est meilleure que les perles, et tout ce qu'on pourrait souhaiter ne la vaut pas.

12 Moi, la sagesse, j'habite avec le discernement, et je possède la science des sages pensées.

13 La crainte de l'Éternel, c'est la haine du mal; je hais l'orgueil et l'arrogance, la voie du mal et la bouche perverse.

14 C'est à moi qu'appartient le conseil et l'habileté; je suis la prudence; la force est à moi.

15 Par moi les rois règnent, et les princes ordonnent ce qui est juste.

16 Par moi dominent les puissants et les grands, et tous les juges de la terre.

17 J'aime ceux qui m'aiment; et ceux qui me cherchent me trouvent.

18 Avec moi sont les richesses et la gloire, les biens durables et la justice.

19 Mon fruit est meilleur que l'or fin, même que l'or raffiné, et ce que je rapporte est meilleur que l'argent le plus pur.

20 Je fais marcher par le chemin de la justice, et par le milieu des sentiers de la droiture,

21 Pour donner en héritage des biens à ceux qui m'aiment, et pour remplir leurs trésors.

22 L'Éternel m'a possédée dès le commencement de ses voies, avant qu'il fît aucune de ses œuvres.

23 J'ai été établie depuis l'éternité, dès le commencement, dès l'origine de la terre.

24 J'ai été engendrée lorsqu'il n'y avait point encore d'abîmes, ni de fontaines riches en eaux.

25 J'ai été engendrée avant que les montagnes fussent assises, et avant les coteaux;

26 Avant qu'il eût fait la terre, et les campagnes, et le commencement de la poussière du monde.

27 Quand il agençait les cieux, j'y étais; quand il traçait le cercle au-dessus de l'abîme,

28 Quand il fixait les nuages en haut, quand il faisait jaillir les fontaines de l'abîme.

29 Quand il imposait à la mer sa loi, afin que ses eaux n'en franchissent pas les limites, quand il posait les fondements de la terre,

30 Alors j'étais auprès de lui son ouvrière, j'étais ses délices de tous les jours, et je me réjouissais sans cesse en sa présence.

31 Je trouvais ma joie dans le monde et sur la terre, et mon bonheur parmi les enfants des hommes.

32 Maintenant donc, mes enfants, écoutez-moi. Heureux ceux qui garderont mes voies!

33 Écoutez l'instruction, pour devenir sages, et ne la rejetez point.

34 Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille à mes portes chaque jour, et qui garde les poteaux de l'entrée de ma maison!

35 Car celui qui me trouve, trouve la vie, et obtient la faveur de l'Éternel;

36 Mais celui qui m'offense fait tort à son âme. Tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.

1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.