1 La sagesse a bâti sa maison; elle a taillé ses sept colonnes.

2 Elle a apprêté sa viande, elle a préparé son vin; elle a déjà dressé sa table.

3 Elle a envoyé ses servantes; du haut des lieux les plus élevés de la ville, elle crie:

4 Que celui qui est ignorant entre ici! Et elle dit à ceux qui manquent d'intelligence:

5 Venez, mangez de mon pain, et buvez du vin que j'ai préparé.

6 Laissez là l'ignorance, et vous vivrez; et marchez dans le chemin de la prudence.

7 Celui qui reprend un moqueur, n'en reçoit que de la honte; et celui qui corrige un méchant, s'attire un affront.

8 Ne reprends point un moqueur, de peur qu'il ne te haïsse; reprends un homme sage, et il t'aimera.

9 Instruis un sage, et il deviendra encore plus sage; enseigne un homme de bien, et il croîtra en science.

10 Le commencement de la sagesse est la crainte de l'Éternel; et la science des saints c'est la prudence.

11 Car par moi tes jours seront multipliés, et des années seront ajoutées à ta vie.

12 Si tu es sage, tu es sage pour toi-même; si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.

13 La folie est une femme turbulente, stupide, et qui ne sait rien.

14 Elle s'assied à la porte de la maison, sur un siège, dans les lieux élevés de la ville,

15 Pour crier aux passants qui vont droit leur chemin:

16 Que celui qui est ignorant entre ici! Et elle dit à celui qui manque d'intelligence:

17 Les eaux dérobées sont douces, et le pain pris en cachette est agréable.

18 Et il ne sait pas que là sont les morts, et que ses invités sont au fond du Sépulcre.

1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.

2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.

3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:

4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:

5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.

6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.

7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.

8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.

9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.

10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.

11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.

12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.

13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,

14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,

15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:

16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:

17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.

18 Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol.