1 Nyt iloiten laulakaa Herralle, kohottakaa hänelle riemuhuuto, hän on meidän turvakalliomme.
2 Tulkaa hänen kasvojensa eteen ja kiittäkää, virittäkää hänelle riemuvirsi!
3 Herra on suuri Jumala ja kaikkien jumalien ylin valtias.
4 Hänen kädessään on maa, sen laaksot ja syvyydet, hänen ovat vuorten korkeimmatkin huiput.
5 Hänen on meri, hän on sen luonut, hänen on maa, hänen kätensä sen teki.
6 Tulkaa, kumartukaa maahan, polvistukaamme Herran, Luojamme, eteen.
7 Hän on meidän Jumalamme ja me hänen laitumensa lampaat, joita hänen kätensä kaitsee. Kuulkaa tänä päivänä, mitä hän sanoo:
8 -- Älkää paaduttako sydäntänne kuten kerran, kun isänne koettelivat minua autiomaassa, Meriban ja Massan luona.
9 He saivat nähdä, mitä minä voin tehdä.
10 Neljäkymmentä vuotta hyljeksin heitä, sillä näin heidän kulkevan harhaan, kun he eivät ymmärtäneet minun teitäni.
1 Vinde, manifestemos nossa alegria ao Senhor, aclamemos o Rochedo de nossa salvação;
2 apresentemo-nos diante dele com louvores, e cantemos-lhe alegres cânticos,
3 porque o Senhor é um Deus imenso, um rei que ultrapassa todos os deuses;
4 nas suas mãos estão as profundezas da terra, e os cumes das montanhas lhe pertencem.
5 Dele é o mar, ele o criou; assim como a terra firme, obra de suas mãos.
6 Vinde, inclinemo-nos em adoração, de joelhos diante do Senhor que nos criou.
7 Ele é nosso Deus; nós somos o povo de que ele é o pastor, as ovelhas que as suas mãos conduzem. Oxalá ouvísseis hoje a sua voz:
8 Não vos torneis endurecidos como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,
9 onde vossos pais me provocaram e me tentaram, apesar de terem visto as minhas obras.
10 Durante quarenta anos desgostou-me aquela geração, e eu disse: É um povo de coração desviado, que não conhece os meus desígnios.
11 Por isso, jurei na minha cólera: Não hão de entrar no lugar do meu repouso.