1 א טוב פת חרבה ושלוה-בה-- מבית מלא זבחי-ריב br
2 ב עבד-משכיל--ימשל בבן מביש ובתוך אחים יחלק נחלה br
3 ג מצרף לכסף וכור לזהב ובחן לבות יהוה br
4 ד מרע מקשיב על-שפת-און שקר מזין על-לשון הות br
5 ה לעג לרש חרף עשהו שמח לאיד לא ינקה br
6 ו עטרת זקנים בני בנים ותפארת בנים אבותם br
7 ז לא-נאוה לנבל שפת-יתר אף כי-לנדיב שפת-שקר br
8 ח אבן-חן השחד בעיני בעליו אל-כל-אשר יפנה ישכיל br
9 ט מכסה-פשע מבקש אהבה ושנה בדבר מפריד אלוף br
10 י תחת גערה במבין-- מהכות כסיל מאה br
11 יא אך-מרי יבקש-רע ומלאך אכזרי ישלח-בו br
12 יב פגוש דב שכול באיש ואל-כסיל באולתו br
13 יג משיב רעה תחת טובה-- לא-תמיש (תמוש) רעה מביתו br
14 יד פוטר מים ראשית מדון ולפני התגלע הריב נטוש br
15 טו מצדיק רשע ומרשיע צדיק-- תועבת יהוה גם-שניהם br
16 טז למה-זה מחיר ביד-כסיל-- לקנות חכמה ולב-אין br
17 יז בכל-עת אהב הרע ואח לצרה יולד br
18 יח אדם חסר-לב תוקע כף ערב ערבה לפני רעהו br
19 יט אהב פשע אהב מצה מגביה פתחו מבקש-שבר br
20 כ עקש-לב לא ימצא-טוב ונהפך בלשונו יפול ברעה br
21 כא ילד כסיל לתוגה לו ולא-ישמח אבי נבל br
22 כב לב שמח ייטיב גהה ורוח נכאה תיבש-גרם br
23 כג שחד מחק רשע יקח-- להטות ארחות משפט br
24 כד את-פני מבין חכמה ועיני כסיל בקצה-ארץ br
25 כה כעס לאביו בן כסיל וממר ליולדתו br
26 כו גם ענוש לצדיק לא-טוב-- להכות נדיבים על-ישר br
27 כז חושך אמריו יודע דעת וקר- (יקר-) רוח איש תבונה br
28 כח גם אויל מחריש חכם יחשב אטם שפתיו נבון
1 Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.
2 Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.
3 Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.
4 Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.
5 Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.
6 Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.
7 Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.
8 Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.
9 Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.
10 Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.
11 Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.
12 Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.
13 Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.
14 La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.
15 Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
16 Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?
17 En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.
18 Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.
19 Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.
20 Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.
21 Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.
22 Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.
23 Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.
24 Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.
25 Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.
26 Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.
27 Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.
28 Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.