1 א לתאוה יבקש נפרד בכל-תושיה יתגלע br
2 ב לא-יחפץ כסיל בתבונה כי אם-בהתגלות לבו br
3 ג בבוא-רשע בא גם-בוז ועם-קלון חרפה br
4 ד מים עמקים דברי פי-איש נחל נבע מקור חכמה br
5 ה שאת פני-רשע לא-טוב-- להטות צדיק במשפט br
6 ו שפתי כסיל יבאו בריב ופיו למהלמות יקרא br
7 ז פי-כסיל מחתה-לו ושפתיו מוקש נפשו br
8 ח דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי-בטן br
9 ט גם מתרפה במלאכתו-- אח הוא לבעל משחית br
10 י מגדל-עז שם יהוה בו-ירוץ צדיק ונשגב br
11 יא הון עשיר קרית עזו וכחומה נשגבה במשכתו br
12 יב לפני-שבר יגבה לב-איש ולפני כבוד ענוה br
13 יג משיב דבר בטרם ישמע-- אולת היא-לו וכלמה br
14 יד רוח-איש יכלכל מחלהו ורוח נכאה מי ישאנה br
15 טו לב נבון יקנה-דעת ואזן חכמים תבקש-דעת br
16 טז מתן אדם ירחיב לו ולפני גדלים ינחנו br
17 יז צדיק הראשון בריבו יבא- (ובא-) רעהו וחקרו br
18 יח מדינים ישבית הגורל ובין עצומים יפריד br
19 יט אח--נפשע מקרית-עז ומדונים (ומדינים) כבריח ארמון br
20 כ מפרי פי-איש תשבע בטנו תבואת שפתיו ישבע br
21 כא מות וחיים ביד-לשון ואהביה יאכל פריה br
22 כב מצא אשה מצא טוב ויפק רצון מיהוה br
23 כג תחנונים ידבר-רש ועשיר יענה עזות br
24 כד איש רעים להתרעע ויש אהב דבק מאח
1 Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.