1 א טוב-רש הולך בתמו-- מעקש שפתיו והוא כסיל br
2 ב גם בלא-דעת נפש לא-טוב ואץ ברגלים חוטא br
3 ג אולת אדם תסלף דרכו ועל-יהוה יזעף לבו br
4 ד הון--יסיף רעים רבים ודל מרעהו יפרד br
5 ה עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים לא ימלט br
6 ו רבים יחלו פני-נדיב וכל-הרע לאיש מתן br
7 ז כל אחי-רש שנאהו-- אף כי מרעהו רחקו ממנו br מרדף אמרים לא- (לו-) המה br
8 ח קנה-לב אהב נפשו שמר תבונה למצא-טוב br
9 ט עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים יאבד
10 י לא-נאוה לכסיל תענוג אף כי-לעבד משל בשרים br
11 יא שכל אדם האריך אפו ותפארתו עבר על-פשע br
12 יב נהם ככפיר זעף מלך וכטל על-עשב רצונו br
13 יג הות לאביו בן כסיל ודלף טרד מדיני אשה br
14 יד בית והון נחלת אבות ומיהוה אשה משכלת br
15 טו עצלה תפיל תרדמה ונפש רמיה תרעב br
16 טז שמר מצוה שמר נפשו בוזה דרכיו יומת (ימות) br
17 יז מלוה יהוה חונן דל וגמלו ישלם-לו br
18 יח יסר בנך כי-יש תקוה ואל-המיתו אל-תשא נפשך br
19 יט גרל- (גדל-) חמה נשא ענש כי אם-תציל ועוד תוסף br
20 כ שמע עצה וקבל מוסר-- למען תחכם באחריתך br
21 כא רבות מחשבות בלב-איש ועצת יהוה היא תקום br
22 כב תאות אדם חסדו וטוב-רש מאיש כזב br
23 כג יראת יהוה לחיים ושבע ילין בל-יפקד רע br
24 כד טמן עצל ידו בצלחת גם-אל-פיהו לא ישיבנה br
25 כה לץ תכה ופתי יערם והוכיח לנבון יבין דעת br
26 כו משדד-אב יבריח אם-- בן מביש ומחפיר br
27 כז חדל-בני לשמע מוסר לשגות מאמרי-דעת br
28 כח עד בליעל יליץ משפט ופי רשעים יבלע-און br
29 כט נכונו ללצים שפטים ומהלמות לגו כסילים
1 Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.
2 Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
3 Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
4 Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.
5 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.
6 Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
7 Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
8 Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.
9 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
10 Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
11 Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
12 Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
13 Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
14 Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.
15 Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
16 Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
17 Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
18 Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
19 Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.
20 Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.
21 Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
22 Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.
23 Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
24 Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.
25 Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.
26 Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
27 Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.
28 Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.
29 La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.