1 Porque todo sumo sacerdote, tomado dentre os homens, é constituído a favor dos homens nas coisas concernentes a Deus, para que ofereça dons e sacrifícios pelos pecados, 2 e possa compadecer-se ternamente dos ignorantes e errados, pois também ele mesmo está rodeado de fraqueza. 3 E, por esta causa, deve ele, tanto pelo povo como também por si mesmo, fazer oferta pelos pecados. 4 E ninguém toma para si essa honra, senão o que é chamado por Deus, como Arão. 5 Assim, também Cristo não se glorificou a si mesmo, para se fazer sumo sacerdote, mas glorificou aquele que lhe disse: Tu és meu Filho, hoje te gerei. 6 Como também diz noutro lugar: Tu és sacerdote eternamente, segundo a ordem de Melquisedeque. 7 O qual, nos dias da sua carne, oferecendo, com grande clamor e lágrimas, orações e súplicas ao que o podia livrar da morte, foi ouvido quanto ao que temia. 8 Ainda que era Filho, aprendeu a obediência, por aquilo que padeceu. 9 E, sendo ele consumado, veio a ser a causa de eterna salvação para todos os que lhe obedecem, 10 chamado por Deus sumo sacerdote, segundo a ordem de Melquisedeque.

11 Do qual muito temos que dizer, de difícil interpretação, porquanto vos fizestes negligentes para ouvir. 12 Porque, devendo já ser mestres pelo tempo, ainda necessitais de que se vos torne a ensinar quais sejam os primeiros rudimentos das palavras de Deus; e vos haveis feito tais que necessitais de leite e não de sólido mantimento. 13 Porque qualquer que ainda se alimenta de leite não está experimentado na palavra da justiça, porque é menino. 14 Mas o mantimento sólido é para os perfeitos, os quais, em razão do costume, têm os sentidos exercitados para discernir tanto o bem como o mal.

1 Denn jeda Hohepriester, der vu d Mensche gnumme wird, der wird igsetzt fir d Mensch zum Denscht vor Gott, dmit da(er) Gabe un Opfa git fir d Sinde.

2 Er ka mitfehle mit däne, de dumm(unwissend) sin un irre, wel la(er) au selba Schwächi a sich trait.

3 Drum mueß sa(er), we fir des Volk, so au fir sich selba opfare fir d Sinde.

4 Un nemads nimmt sich selbscht de hohepriesterliche Würde, sundern na(er) wird vu Gott bruefe we au Aaron.

5 So het au Chrischtus sich nit selba de Ehri aglegt, Hoherpriester z wäre, sundern der, der zue nem gsait het (Psalm 2,7): "Dü bisch mi Bue, hiit ha i(ich) di ziigt (zeugt)."

6 We na(er) au bi andere Schtell sait (Psalm 110,4): "Dü bisch ä Priester in Ewigkeit nohch dr Ordnig Melchisedeks."

7 Un na(er) het in d Däg vu sinem irdische Läbä Bitte un Flehe mit lutem Gschreie un mit Träne däm brocht, der nen vum Dod errette ka; un na(er) isch au ghärt worde, wel la(er) Gott in Ehre hebt(haltet).

8 So het da(er), obwohl la(er) Gottes Bue war, doch a däm, was sa(er) glitte het, Folgsam si(Brav si) glernt.

9 Un als ses gmacht war, isch scha(er) fir alli, de nem hörig sin, dr Urheba vum ewige Heil wore,

10 gnennt vu Gott ä Hoherpriester nohch dr Ordnig Melchisedeks.

11 Dodriba het ma(mir) noh viel z sage; aba s isch schwer, wel ihr so schwerhärig wore sin.

12 Un ihr, de ihr längscht Lehrer si solltet, hän`s wieda nedig, daß ma äich de Afangsgrind dr göttliche Wort lehrt, un daß ma äich Milch git un nit feschtes Ässä.

13 Denn wäm ma noh Milch ge mueß, der isch green(ä jungspund) in däm Wort dr Grechtigkeit, denn na(er) isch ä kliens Kind.

14 Feschtes Ässä aba isch fir Vollkummeni, de durch d Gebruuch geebti Sinn hän un Guetes un Beses undaschiede kenne.