1 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.

2 Böyle desin RABbin kurtardıkları, 2 Düşman pençesinden özgür kıldıkları,

3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneydenfş, 2 Bütün ülkelerden topladıkları.

4 Issız çöllerde dolaştılar, 2 Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.

5 Aç, susuz, 2 Sefil oldular.

6 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.

7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, 2 Onlara doğru yolda öncülük etti.

8 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.

9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, 2 Aç canı iyiliklerle doyurur.

10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, 2 Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.

11 Çünkü Tanrının buyruklarına karşı çıkmışlardı, 2 Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesinin öğüdünü.

12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, 2 Çöktüler, yardım eden olmadı.

13 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden;

14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, 2 Kopardı zincirlerini.

15 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

16 Çünkü tunç kapıları kırdı, 2 Demir kapı kollarını parçaladı O.

17 Cezalarını buldu aptallar, 2 Suçları, isyanları yüzünden.

18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, 2 Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.

19 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.

20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, 2 Kurtardı ölüm çukurundan.

21 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

22 Şükran kurbanları sunsunlar 2 Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!

23 Gemilerle denize açılanlar, 2 Okyanuslarda iş yapanlar,

24 RABbin işlerini, 2 Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.

25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, 2 Dalgalar şaha kalktı.

26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, 2 Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,

27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, 2 Ustalıkları işe yaramadı.

28 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.

29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, 2 Yatıştı dalgalar;

30 Rahatlayınca sevindiler, 2 Diledikleri limana götürdü RAB onları.

31 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

32 Yüceltsinler Onu halk topluluğunda, 2 Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.

33 Irmakları çöle çevirir, 2 Pınarları kurak toprağa,

34 Verimli toprağı çorak alana, 2 Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.

35 Çölü su birikintisine çevirir, 2 Kuru toprağı pınara.

36 Açları yerleştirir oraya; 2 Oturacak bir kent kursunlar,

37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, 2 Bol ürün alsınlar diye.

38 RABbin kutsamasıyla, 2 Çoğaldılar alabildiğine, 2 Eksiltmedi hayvanlarını.

39 Sonra azaldılar, alçaldılar, 2 Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.

40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, 2 Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.

41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, 2 Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.

42 Doğru insanlar görüp sevinecek, 2 Kötülerse ağzını kapayacak.

43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, 2 RAB'bin sevgisini dikkate alsın.

1 ,,Lăudaţi pe Domnul, căci este bun, căci în veac ţine îndurarea Lui!``

2 Aşa să zică cei răscumpăraţi de Domnul, pe cari i -a izbăvit El din mîna vrăjmaşului,

3 şi pe cari i -a strîns din toate ţările: dela răsărit şi dela apus, dela miazănoapte şi dela mare.

4 Ei pribegeau prin pustie, umblau pe căi neumblate, şi nu găseau nicio cetate, unde să poată locui.

5 Sufereau de foame şi de sete; le tînjea sufletul în ei.

6 Atunci, în strîmtorarea lor au strigat către Domnul, şi El i -a izbăvit din necazurile lor;

7 i -a călăuzit pe drumul cel drept, ca să ajungă într'o cetate de locuit.

8 O, de ar lăuda oamenii pe Domnul pentru bunătatea lui, şi pentru minunile Lui faţă de fiii oamenilor!

9 Căci el a potolit setea sufletului însetat, şi a umplut de bunătăţi sufletul flămînd.

10 Cei ce şedeau în întunerec şi umbra morţii, trăiau legaţi în ticăloşie şi în fiare,

11 pentrucă se răsvrătiseră împotriva cuvintelor lui Dumnezeu, pentrucă nesocotiseră sfatul Celui Prea Înalt.

12 El le -a smerit inima prin suferinţă: au căzut, şi nimeni nu i -a ajutat.

13 Atunci, în strîmtorarea lor, au strigat către Domnul, şi El i -a izbăvit din necazurile lor.

14 I -a scos din întunerec şi din umbra morţii, şi le -a rupt legăturile.

15 O, de ar lăuda oamenii pe Domnul pentru bunătatea Lui, şi pentru minunile Lui faţă de fiii oamenilor!

16 Căci El a sfărîmat porţi de aramă, şi a rupt zăvoare de fier.

17 Nebunii, prin purtarea lor vinovată, şi prin nelegiuirile lor, ajunseseră nenorociţi.

18 Sufletul lor se desgustase de orice hrană, şi erau lîngă porţile morţii.

19 Atunci, în strîmtorarea lor, au strigat către Domnul, şi El i -a izbăvit din necazurile lor;

20 a trimes cuvîntul Său şi i -a tămăduit, şi i -a scăpat de groapă.

21 O, de ar lăuda oamenii pe Domnul pentru bunătatea Lui, şi pentu minunile Lui faţă de fiii oamenilor!

22 Să -I aducă jertfe de mulţămiri, şi să vestească lucrările Lui cu strigăte de bucurie.

23 Ceice se pogorîseră pe mare în corăbii, şi făceau negoţ pe apele cele mari,

24 aceia au văzut lucrările Domnului şi minunile Lui în mijlocul adîncului.

25 El a zis, şi a pus să sufle furtuna, care a ridicat valurile mării.

26 Se suiau spre ceruri, se pogorau în adînc; sufletul le era perdut în faţa primejdiei.

27 Apucaţi de ameţeală, se clătinau ca un om beat, şi zădarnică le era toată iscusinţa.

28 Atunci, în strîmtorarea lor, au strigat către Domnul, şi El i -a izbăvit din necazurile lor.

29 A oprit furtuna, a adus liniştea, şi valurile s'au potolit.

30 Ei s'au bucurat că valurile s'au liniştit, şi Domnul i -a dus în limanul dorit.

31 O, de ar lăuda oamenii pe Domnul pentru bunătatea lui, şi pentru minunile Lui faţă de fiii oamenilor!

32 Să -L înalţe în adunarea poporului, şi să -L laude în adunarea bătrînilor!

33 El preface rîurile în pustiu, şi izvoare de apă în pămînt uscat,

34 ţara roditoare în ţară sărată, din pricina răutăţii locuitorilor ei.

35 Tot El preface pustiul în iaz, şi pămîntul uscat în izvoare de ape.

36 Aşează acolo pe cei flămînzi, şi ei întemeiază o cetate ca să locuiască în ea;

37 însămînţează ogoare, sădesc vii, şi -i culeg roadele.

38 El îi binecuvintează, şi se înmulţesc nespus, şi nu le împuţinează vitele.

39 Dacă sînt împuţinaţi şi apăsaţi prin asuprire, nenorocire şi suferinţă,

40 El varsă dispreţul peste cei mari, şi -i face să pribegească prin pustiuri fără drum,

41 dar ridică pe cel lipsit, izbăveşte pe cel nevoiaş, şi înmulţeşte familiile ca pe nişte turme.

42 ,,Oamenii fără prihană văd lucrul acesta şi se bucură, şi orice nelegiuire îşi închide gura!``

43 Cine este înţelept, să ia seama la aceste lucruri, şi să fie cu luare aminte la bunătăţile Domnului.