1 Kulak ver, ey İsrailin çobanı, 2 Ey Yusufu bir sürü gibi güden, 2 Keruvlar arasında taht kuran, 2 Saç ışığını,
2 Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde 2 Uyandır gücünü, 2 Gel, kurtar bizi!
3 Bizi eski halimize kavuştur, ey Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
4 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?
5 Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin, 2 Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.
6 Kavga nedeni ettin bizi komşularımıza, 2 Düşmanlarımız alay ediyor bizimle.
7 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
8 Mısırdan bir asma çubuğu getirdin, 2 Ulusları kovup onu diktin.
9 Onun için toprağı hazırladın, 2 Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.
10 Gölgesi dağları, 2 Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.
11 Sürgünleri Akdenize, 2 Filizleri Fırata dek uzandı.
12 Niçin yıktın bağın duvarlarını? 2 Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,
13 Orman domuzları onu yoluyor, 2 Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.
14 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize! 2 Göklerden bak ve gör, 2 İlgilen bu asmayla.
15 İlgilen sağ elinin diktiği filizle, 2 Kendine seçtiğin oğulla!
16 Asman kesilmiş, yakılmış, 2 Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!
17 Elin, sağ kolun olan adamın üzerinde, 2 Kendine seçtiğin insanın üzerinde olsun!
18 O zaman senden asla ayrılmayacağız; 2 Yaşam ver bize, adını analım!
19 Ya RAB, ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
1 (Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat ca şi ,,Crinii mărturiei``. Un psalm al lui Asaf.) Ia aminte, Păstorul lui Israel, Tu, care povăţuieşti pe Iosif ca pe o turmă! Arată-Te în strălucirea Ta, Tu, care şezi pe heruvimi!
2 Trezeşte-Ţi puterea, înaintea lui Efraim, Beniamin şi Manase, şi vino în ajutorul nostru!
3 Ridică-ne, Dumnezeule, fă să strălucească Faţa Ta, şi vom fi scăpaţi!
4 Doamne, Dumnezeul oştirilor, pînă cînd Te vei mînia, cu toată rugăciunea poporului Tău?
5 Îi hrăneşti cu o pîne de lacrămi, şi -i adăpi cu lacrămi din plin.
6 Ne faci să fim mărul de ceartă al vecinilor noştri, şi vrăjmaşii noştri rîd de noi între ei.
7 Ridică-ne, Dumnezeul oştirilor! Fă să strălucească Faţa Ta, şi vom fi scăpaţi!
8 Tu ai adus o vie din Egipt, ai izgonit neamuri, şi ai sădit -o.
9 Ai făcut loc înaintea ei: şi ea a dat rădăcini şi a umplut ţara.
10 Munţii erau acoperiţi de umbra ei, şi ramurile ei erau ca nişte cedri ai lui Dumnezeu.
11 Îşi întindea mlădiţele pînă la mare, şi lăstarii pînă la Rîu.
12 Pentruce i-ai rupt gardul acum, de -o jăfuiesc toţi trecătorii?
13 O rîmă mistreţul din pădure, şi o mănîncă fiarele cîmpului.
14 Dumnezeul oştirilor, întoarce-Te iarăş! Priveşte din cer, şi vezi! Cercetează via aceasta!
15 Ocroteşte ce a sădit dreapta Ta, şi pe fiul, pe care Ţi l-ai ales!...
16 Ea este arsă de foc, este tăiată! De mustrarea Feţei Tale, ei pier!
17 Mîna Ta să fie peste omul dreptei Tale, peste fiul omului, pe care Ţi l-ai ales!
18 Şi atunci nu ne vom mai depărta de Tine. Înviorează-ne iarăş, şi vom chema Numele Tău.
19 Doamne, Dumnezeul oştirilor, ridică-ne iarăş! Fă să strălucească Faţa Ta, şi vom fi scăpaţi!