1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Ne zaman bitecek bu sözler? 2 Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
3 Niçin hayvan yerine konuyoruz, 2 Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
4 Sen kendini öfkenle paralıyorsun, 2 Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? 2 Kayalar yerini mi değiştirecek?
5 ‹‹Evet, kötünün ışığı sönecek, 2 Ateşinin alevi parlamayacak.
6 Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, 2 Yanındaki kandil sönecek.
7 Adımlarının gücü zayıflayacak, 2 Kurduğu düzene kendi düşecek.
8 Ayakları onu ağa götürecek, 2 Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
9 Topuğu kapana girecek, 2 Tuzak onu kapacak.
10 Toprağa gizlenmiş bir ilmek, 2 Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
11 Dehşet saracak onu her yandan, 2 Her adımında onu kovalayacak.
12 Gücünü kıtlık kemirecek, 2 Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
13 Derisini hastalık yiyecek, 2 Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
14 Güvenli çadırından atılacak, 2 Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
15 Çadırında ateş oturacak, 2 Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
16 Kökleri dipten kuruyacak, 2 Dalları üstten solacak.
17 Ülkede anısı yok olacak, 2 Adı dünyadan silinecek.
18 Işıktan karanlığa sürülecek, 2 Dünyadan kovulacak.
19 Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, 2 Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
20 Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, 2 Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
21 Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, 2 Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.››
1 E BILDAD Suhita rispose, e disse:
2 Fino a quando non metterete fine a’ ragionamenti? Intendete prima, e poi parleremo insieme.
3 Perchè siamo noi riputati per bestie? E perchè ci avete voi a schifo?
4 O tu, che laceri l’anima tua nel tuo cruccio, Sarà la terra abbandonata per cagion tua, E saranno le roccie trasportate dal luogo loro?
5 Sì, la luce degli empi sarà spenta, E niuna favilla del fuoco loro rilucerà.
6 La luce sarà oscurata nel lor tabernacolo. E la lor lampana sarà spenta intorno a loro.
7 I lor fieri passi saran ristretti, E il lor proprio consiglio li traboccherà abbasso;
8 Perciocchè essi si gitteranno nel laccio co’ piedi loro, E cammineranno sopra la rete.
9 Il laccio prenderà loro il calcagno, Il ladrone farà loro forza e violenza.
10 La fune sarà loro nascosta in terra, E la trappola in sul sentiero
11 Spaventi li conturberanno d’ogn’intorno, E li faranno fuggire in rotta.
12 La lor forza sarà affamata, E la calamità sarà loro apparecchiata allato.
13 Il primogenito della morte divorerà le membra della lor pelle; Divorerà le membra loro.
14 La lor confidanza sarà divelta dal lor tabernacolo; E ciò li farà camminare al re degli spaventi.
15 Abiteranno ne’ lor tabernacoli che non saranno più loro; Ei si spargerà del solfo in su le loro stanze.
16 Disotto le lor radici si seccheranno, E disopra i lor rami saranno tagliati.
17 La lor memoria perirà d’in su la terra, E non avranno nome alcuno sopra le piazze.
18 Saranno spinti dalla luce nelle tenebre, E saranno cacciati fuor del mondo.
19 Non avranno figliuoli, nè nipoti fra il lor popolo, Nè alcuno che sopravviva loro nelle loro abitazioni.
20 La posterità stupirà del lor giorno, Come gli antenati ne avranno avuto orrore.
21 Certo tali saranno gli abitacoli de’ perversi, E tal sarà il luogo di coloro che non conoscono Iddio