1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2 ‹‹ ‹Tanrının önünde haklıyım› diyorsun. 2 Doğru buluyor musun bunu?

3 Ama hâlâ, ‹Günah işlemezsem 2 Yararım ne, kazancım ne?› diye soruyorsun.

4 ‹‹Ben yanıtlayayım seni 2 Ve arkadaşlarını.

5 Göklere bak da gör, 2 Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.

6 Günah işlersen, Tanrıya ne zararı olur? 2 İsyanların çoksa ne olur Ona?

7 Doğruysan, Ona verdiğin nedir, 2 Ya da ne alır O senin elinden?

8 Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, 2 Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.

9 ‹‹İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, 2 Güçlülere karşı yardım istiyor.

10 Ama kimse, ‹Nerede Yaratıcım Tanrı?› demiyor; 2 O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,

11 Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir 2 Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.

12 Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, 2 Ama yanıtlayan yok.

13 Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, 2 Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.

14 Onu görmediğini söylediğin zaman bile 2 Davan Onun önündedir, bekle;

15 Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, 2 İsyana da pek aldırmaz diyorsun.

16 Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, 2 Bilgisizce konuştukça konuşuyor.››

1 ED Elihu proseguì il suo ragionamento, e disse:

2 Hai tu stimato che ciò convenga alla ragione, Della quale tu hai detto: La mia giustizia è da Dio,

3 Di dire: Che mi gioverà ella? Che profitto ne avrò più che del mio peccato?

4 Io ti risponderò, Ed a’ tuoi compagni teco.

5 Riguarda i cieli, e vedi; E mira le nuvole, quanto sono più alte di te.

6 Se tu pecchi, che cosa opererai tu contro a lui? E se i tuoi misfatti son moltiplicati, che gli farai tu?

7 Se tu sei giusto, che cosa gli darai? Ovvero che prenderà egli dalla tua mano?

8 Come la tua malvagità può nuocer solo ad un uomo simile a te, Così anche la tua giustizia non può giovare se non ad un figliuolo d’uomo

9 Gli oppressati gridano per la grandezza dell’oppressione, E dànno alte strida per la violenza de’ grandi;

10 Ma niuno dice: Ove è Dio, mio fattore, Il quale dà materia di cantar di notte?

11 Il qual ci ammaestra più che le bestie della terra, E ci rende savi più che gli uccelli del cielo?

12 Quivi adunque gridano, ed egli non li esaudisce, Per la superbia de’ malvagi.

13 Certamente Iddio non esaudisce la vanità, E l’Onnipotente non la riguarda

14 Quanto meno esaudirà egli te, che dici che tu nol riguardi? Giudicati nel suo cospetto, e poi aspettalo.

15 Certo ora quello che l’ira sua ti ha imposto di castigo è come nulla; Ed egli non ha preso conoscenza della moltitudine de’ tuoi peccati molto innanzi.

16 Giobbe adunque indarno apre la sua bocca, Ed accumula parole senza conoscimento