1 Oğlum, bilgeliğe kulak verip 2 Yürekten akla yönelerek 2 Sözlerimi kabul eder, 2 Buyruklarımı aklında tutarsan,
3 Evet, aklı çağırır, 2 Ona gönülden seslenirsen,
4 Gümüş ararcasına onu ararsan, 2 Onu ararsan define arar gibi,
5 RAB korkusunu anlar 2 Ve Tanrıyı yakından tanırsın.
6 Çünkü bilgeliğin kaynağı RABdir. 2 Onun ağzından bilgi ve anlayış çıkar.
7 Doğru kişileri başarıya ulaştırır, 2 Kalkanıdır dürüst yaşayanların.
8 Adil olanların adımlarını korur, 2 Sadık kullarının yolunu gözetir.
9 O zaman anlarsın her iyi yolu, 2 Neyin doğru, haklı ve adil olduğunu.
10 Çünkü yüreğin bilgelikle dolacak, 2 Zevk alacaksın bilgiden.
11 Sağgörü sana bekçilik edecek 2 Ve akıl seni koruyacak.
12 Bunlar seni kötü yoldan, 2 Ahlaksızın sözlerinden kurtaracak.
13 Onlar ki karanlık yollarda yürümek için 2 Doğru yoldan ayrılırlar.
14 Kötülük yapmaktan hoşlanır, 2 Zevk alırlar kötülüğün aşırısından.
15 Yolları dolambaçlı, 2 Yaşayışları çarpıktır.
16 Bilgelik, gençken evlendiği eşini terk eden, 2 Tanrının önünde içtiği andı unutan ahlaksız kadından, 2 Sözleriyle yaltaklanan 2 Vefasız kadından seni kurtaracak.
18 O kadının evi insanı ölüme, 2 Yolları ölülere götürür.
19 Ona gidenlerden hiçbiri geri dönmez, 2 Yaşam yollarına erişmez.
20 Bu nedenle sen iyilerin yolunda yürü, 2 Doğruların izinden git.
21 Çünkü ülkede yaşayacak olan doğrulardır, 2 Dürüst kişilerdir orada kalacak olan.
22 Kötüler ülkeden sürülecek, 2 Hainler sökülüp atılacak.
1 FIGLIUOL mio, se tu ricevi i miei detti, E riponi appo te i miei comandamenti,
2 Rendendo il tuo orecchio attento alla Sapienza; Se tu inchini il tuo cuore all’intendimento,
3 E se tu chiami la prudenza, E dài fuori la tua voce all’intendimento;
4 Se tu la cerchi come l’argento, E l’investighi come i tesori;
5 Allora tu intenderai il timor del Signore, E troverai la conoscenza di Dio.
6 Perciocchè il Signore dà la sapienza; Dalla sua bocca procede la scienza e l’intendimento.
7 Egli riserba la ragione a’ diritti; Egli è lo scudo di quelli che camminano in integrità;
8 Per guardare i sentieri di dirittura, E custodire la via de’ suoi santi.
9 Allora tu intenderai giustizia, giudicio, E dirittura, ed ogni buon sentiero
10 Quando la sapienza sarà entrata nel cuor tuo, E la scienza sarà dilettevole all’anima tua;
11 L’avvedimento ti preserverà, La prudenza ti guarderà;
12 Per liberarti dalla via malvagia, Dagli uomini che parlano di cose perverse;
13 I quali lasciano i sentieri della dirittura, Per camminar per le vie delle tenebre;
14 I quali si rallegrano di far male, E festeggiano nelle perversità di malizia;
15 I quali son torti nelle lor vie, E traviati ne’ lor sentieri.
16 Per iscamparti ancora dalla donna straniera; Dalla forestiera che parla vezzosamente;
17 La quale ha abbandonato il conduttor della sua giovanezza, Ed ha dimenticato il patto del suo Dio.
18 Conciossiachè la casa di essa dichini alla morte, Ed i suoi sentieri a’ morti.
19 Niuno di coloro ch’entrano da essa non ne ritorna, E non riprende i sentieri della vita.
20 Acciocchè ancora tu cammini per la via de’ buoni, Ed osservi i sentieri de’ giusti.
21 Perciocchè gli uomini diritti abiteranno la terra, E gli uomini intieri rimarranno in essa.
22 Ma gli empi saranno sterminati dalla terra, E i disleali ne saranno divelti