1 Süleymanın özdeyişleri: 2 Bilge çocuk babasını sevindirir, 2 Akılsız çocuk annesini üzer.

2 Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, 2 Ama doğruluk ölümden kurtarır.

3 RAB doğru kişiyi aç komaz, 2 Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.

4 Tembel eller insanı yoksullaştırır, 2 Çalışkan el zengin eder.

5 Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, 2 Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.

6 Bereket doğru kişinin başına yağar, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.

7 Doğrular övgüyle, 2 Kötüler nefretle anılır.

8 Bilge kişi buyrukları kabul eder, 2 Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.

9 Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, 2 Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.

10 Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. 2 Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar. (bkz.10:8), Septuaginta ‹‹Cesaretle azarlayan esenlik sağlar››.

11 Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.

12 Nefret çekişmeyi azdırır, 2 Sevgi her suçu bağışlar.

13 Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, 2 Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.

14 Bilge kişi bilgi biriktirir, 2 Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.

15 Zenginin serveti onun kalesidir, 2 Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.

16 Doğru kişinin ücreti yaşamdır, 2 Kötünün geliriyse kendisine cezadır.

17 Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. 2 Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.

18 Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. 2 İftira yayan akılsızdır.

19 Çok konuşanın günahı eksik olmaz, 2 Sağduyulu kişiyse dilini tutar.

20 Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, 2 Kötünün niyetleriyse değersizdir.

21 Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, 2 Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.

22 RABbin bereketidir kişiyi zengin eden, 2 RAB buna dert katmaz.

23 Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. 2 Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.

24 Kötü kişinin korktuğu başına gelir, 2 Doğru kişiyse dileğine erişir.

25 Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; 2 Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.

26 Dişler için sirke, 2 Gözler için duman neyse, 2 Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.

27 RAB korkusu ömrü uzatır, 2 Kötülerin yıllarıysa kısadır.

28 Doğrunun umudu onu sevindirir, 2 Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.

29 RABbin yolu dürüst için sığınak, 2 Fesatçı içinse yıkımdır.

30 Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, 2 Ama kötüler ülkede kalamaz.

31 Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, 2 Sapık dilse kesilir.

32 Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, 2 Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.

1 LE sentenze di Salomone. Il figliuol savio rallegra il padre; Ma il figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre

2 I tesori d’empietà non giovano; Ma la giustizia riscuote da morte.

3 Il Signore non lascerà aver fame all’anima del giusto; Ma egli sovverte la sostanza degli empi

4 La man rimessa fa impoverire; Ma la mano de’ diligenti arricchisce

5 Chi raccoglie nella state è un figliuolo avveduto; Ma chi dorme nella ricolta è un figliuolo che fa vituperio

6 Benedizioni sono sopra il capo del giusto; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi

7 La memoria del giusto è in benedizione; Ma il nome degli empi marcirà

8 Il savio di cuore riceve i comandamenti; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio

9 Chi cammina in integrità cammina in sicurtà; Ma chi perverte le sue vie sarà fiaccato

10 Chi ammicca con l’occhio reca molestia; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio

11 La bocca del giusto è una fonte viva; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi

12 L’odio muove contese; Ma la carità ricopre ogni misfatto

13 La sapienza si trova nelle labbra dell’intendente; Ma il bastone è per lo dosso di chi è scemo di senno

14 I savi ripongono appo loro la scienza; Ma la bocca dello stolto è una ruina vicina

15 Le facoltà del ricco son la sua forte città; Ma la povertà de’ bisognosi è il loro spavento

16 Le opere de’ giusti sono a vita; Ma quello che l’empio produce è a peccato

17 Chi osserva l’ammaestramento è un cammino a vita; Ma chi lascia la correzione fa traviare

18 Chi copre l’odio è uomo di labbra bugiarde; E chi sbocca infamia è stolto

19 In moltitudine di parole non manca misfatto; Ma chi rattiene le sue labbra è prudente

20 La lingua del giusto è argento eletto; Ma il cuor degli empi è ben poca cosa.

21 Le labbra del giusto pascono molti; Ma gli stolti muoiono per mancamento di senno

22 La benedizione del Signore è quella che arricchisce; E la fatica non le sopraggiugne nulla

23 Il commettere scelleratezza è allo stolto come uno scherzare; Così è la sapienza all’uomo d’intendimento

24 Egli avverrà all’empio ciò ch’egli teme; Ma Iddio darà a’ giusti ciò che desiderano.

25 Come il turbo passa via di subito, così l’empio non è più; Ma il giusto è un fondamento perpetuo

26 Quale è l’aceto a’ denti, e il fumo agli occhi, Tale è il pigro a quelli che lo mandano

27 Il timor del Signore accresce i giorni; Ma gli anni degli empi saranno scorciati.

28 L’aspettar de’ giusti è letizia; Ma la speranza degli empi perirà

29 La via del Signore è una fortezza all’uomo intiero; Ma ella è spavento agli operatori d’iniquità.

30 Il giusto non sarà giammai in eterno scrollato; Ma gli empi non abiteranno la terra

31 La bocca del giusto produce sapienza; Ma la lingua perversa sarà troncata.

32 Le labbra del giusto conoscono ciò che è gradevole; Ma la bocca dell’empio non è altro che perversità