1 Kralın yüreği RABbin elindedir, 2 Kanaldaki su gibi onu istediği yöne çevirir.
2 İnsan izlediği her yolun doğru olduğunu sanır, 2 Ama niyetlerini tartan RABdir.
3 RAB kendisine kurban sunulmasından çok, 2 Doğruluğun ve adaletin yerine getirilmesini ister.
4 Küstah bakışlar ve kibirli yürek 2 Kötülerin çırası ve günahıdır.
5 Çalışkanın tasarıları hep bollukla, 2 Her türlü acelecilik hep yoklukla sonuçlanır.
6 Yalan dolanla yapılan servet, 2 Sis gibi geçicidir ve ölüm tuzağıdır.
7 Kötülerin zorbalığı kendilerini süpürüp götürür, 2 Çünkü doğru olanı yapmaya yanaşmazlar.
8 Suçlunun yolu dolambaçlı, 2 Pak kişinin yaptıklarıysa dosdoğrudur.
9 Kavgacı kadınla aynı evde oturmaktansa, 2 Damın köşesinde oturmak yeğdir.
10 Kötünün can attığı kötülüktür, 2 Hiç kimseye acımaz.
11 Alaycı cezalandırılınca bön kişi akıllanır, 2 Bilge olan öğretilenden bilgi kazanır.
12 Adil Olan, kötünün evini dikkatle gözler 2 Ve kötüleri yıkıma uğratır.
13 Yoksulun feryadına kulağını tıkayanın 2 Feryadına yanıt verilmeyecektir.
14 Gizlice verilen armağan öfkeyi, 2 Koyna sokuşturulan rüşvet de kızgın gazabı yatıştırır.
15 Hak yerine gelince doğru kişi sevinir, 2 Fesatçı dehşete düşer.
16 Sağduyudan uzaklaşan, 2 Kendini ölüler arasında bulur.
17 Zevkine düşkün olan yoksullaşır, 2 Şaraba ve zeytinyağına düşkün kişi de zengin olmaz.
18 Kötü kişi doğru kişinin fidyesidir, 2 Hain de dürüstün.
19 Çölde yaşamak, 2 Can sıkıcı ve kavgacı kadınla yaşamaktan yeğdir.
20 Bilgenin evi değerli eşya ve zeytinyağıyla doludur, 2 Akılsızsa malını har vurup harman savurur.
21 Doğruluğun ve sevginin ardından koşan, 2 Yaşam, gönenç ve onur bulur.
22 Bilge kişi güçlülerin kentine saldırıp 2 Güvendikleri kaleyi yıkar.
23 Ağzını ve dilini tutan 2 Başını beladan korur.
24 Gururlu, küstah ve alaycı: 2 Bunlar kas kas kasılan insanın adlarıdır.
25 Tembelin isteği onu ölüme götürür, 2 Çünkü elleri çalışmaktan kaçınır;
26 Bütün gün isteklerini sıralar durur, 2 Oysa doğru kişi esirgemeden verir.
27 Kötülerin sunduğu kurban iğrençtir, 2 Hele bunu kötü niyetle sunarlarsa.
28 Yalancı tanık yok olur, 2 Dinlemeyi bilenin tanıklığıysa inandırıcıdır.
29 Kötü kişi kendine güçlü bir görünüm verir, 2 Erdemli insansa tuttuğu yoldan emindir.
30 RABbe karşı başarılı olabilecek 2 Bilgelik, akıl ve tasarı yoktur.
31 At savaş günü için hazır tutulur, 2 Ama zafer sağlayan RAB'dir.
1 Il cuor del re è nella mano del Signore come ruscelli di acque; Egli lo piega a tutto ciò che gli piace
2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono diritte; Ma il Signore pesa i cuori
3 Far giustizia e giudicio È cosa più gradita dal Signore, che sacrificio
4 Gli occhi altieri, e il cuor gonfio, Che son la lampana degli empi, son peccato
5 I pensieri dell’uomo diligente producono di certo abbondanza; Ma l’uomo disavveduto cade senza fallo in necessità
6 Il far tesori con lingua di falsità è una cosa vana, Sospinta in qua ed in là; e si appartiene a quelli che cercan la morte
7 Il predar degli empi li trarrà in giù; Perciocchè hanno rifiutato di far ciò che è diritto
8 La via stravolta dell’uomo è anche strana; Ma l’opera di chi è puro è diritta
9 Meglio è abitare sopra un canto di un tetto, Che con una moglie rissosa in casa comune
10 L’anima dell’empio desidera il male; Il suo amico stesso non trova pietà appo lui
11 Quando lo schernitore è gastigato, il semplice ne diventa savio; E quando si ammonisce il savio, egli apprende scienza
12 Il giusto considera la casa dell’empio; Ella trabocca l’empio nel male
13 Chi tura l’orecchio, per non udire il grido del misero, Griderà anch’egli, e non sarà esaudito
14 Il presente dato di nascosto acqueta l’ira; E il dono porto nel seno acqueta il forte cruccio
15 Il far ciò che è diritto è letizia al giusto; Ma è uno spavento agli operatori d’iniquità
16 L’uomo che devia dal cammino del buon senno Riposerà in compagnia de’ morti
17 L’uomo che ama godere sarà bisognoso; Chi ama il vino e l’olio non arricchirà
18 L’empio sarà per riscatto del giusto; E il disleale sarà in iscambio degli uomini diritti
19 Meglio è abitare in terra deserta, Che con una moglie rissosa e stizzosa
20 Nell’abitacolo del savio vi è un tesoro di cose rare, e d’olii preziosi; Ma l’uomo stolto dissipa tutto ciò
21 Chi va dietro a giustizia e benignità Troverà vita, giustizia, e gloria
22 Il savio sale nella città de’ valenti, Ed abbatte la forza di essa
23 Chi guarda la sua bocca e la sua lingua Guarda l’anima sua d’afflizioni
24 Il nome del superbo presuntuoso è: schernitore; Egli fa ogni cosa con furor di superbia
25 Il desiderio del pigro l’uccide; Perciocchè le sue mani rifiutano di lavorare.
26 L’uomo dato a cupidigia appetisce tuttodì; Ma il giusto dona, e non risparmia
27 Il sacrificio degli empi è cosa abbominevole; Quanto più se l’offeriscono con scelleratezza!
28 Il testimonio mendace perirà; Ma l’uomo che ascolta parlerà in perpetuo
29 L’uomo empio si rende sfacciato; Ma l’uomo diritto addirizza le sue vie
30 Non vi è sapienza, nè prudenza, Nè consiglio, incontro al Signore.
31 Il cavallo è apparecchiato per lo giorno della battaglia; Ma il salvare appartiene al Signore